دواشتباه اخیر در سیاست خارجی دولت

سخنان آقای عباسی رئیس سازمان انرژی اتمی در آژانس مبنی بر اینکه( به علت وجود جاسوس های دشمن درآژانس ایران بعضی اطلاعات فعالیت های هسته ای خود را نداده یا ناقص داده )و سخنان آقای احمدی نژاد در حاشیه سازمان ملل در خصوص( آمادگی ایران برای مذاکره مستقیم با آمریکا ) دو اشتباه غیر قابل اغماض در دیپلماسی خارجی دولت بود که باید مورد تامل و نقد جدی قرار گیرد .

اولا- هیچ دلیلی برای بیان مطلبی که آقای دکتر عباسی ذکر کرده وجود نداشت و ذکر جاسوسی ها و خیانت های بازرسان آژانس و خرابکاری های عوامل آژانس در تجهیزات فروخته شده به ایران برای محکوم کردن آژانس در افکار عمومی دنیا کافی بود و میتوانست صداقت آژانس و نا مطمئن بودن بازرسان آنرا به اثبات رساند .

ثانیا- در شرایطی که دوربین های آژانس در سایت های ایران فعالند و بازرسان او مرتب از روند فعالیتهای هسته ای ایران بازدید دارند و بنابراین به اطلاعات لازم دسترسی دارند طرح آن مسائل توسط رئیس سازمان انرژی اتمی ایران درست نبود و موجب ایجاد تردید در صداقت جمهوری اسلامی میشود

ثالثا – اعلام آمادگی جمهوری اسلامی برای مذاکره مستقیم با آمریکا در اختیار رئیس جمهوری نیست و باید براساس خرد جمعی در شورای امنیت ملی وتصویب رهبری در آن باره اتخاذ تصمیم نمود

این نوع موضع گیری که تاکنون پاسخ مثبتی را از سوی طرف آمریکائی موجب نشده نمی توان در چهارچوب سیاستهای مصوب نظام دانست . اگر چه ممکن است برای مخاطبین آمریکائی مثبت تلقی شود و لی ابراز تمایل و اشتیاق به مذاکره با آمریکا در قاموس سیاست خارجی جمهوری اسلامی مبتنی بر عزت و حکمت و مصلحت و مشی استکبار ستیزی آن نیست .

اختلالات فوق الذکر در سیاست خارجی جمهوری اسلامی که تاکنون از نقاط مثبت جریان اصولگرائی در کشور بوده را باید در چند عامل جستجو کرد :

1-نفوذ جریان انحرافی در سیاست خارجی دولت

2- عدم انسجام قبلی در سیاست خارجی

3- بهره برداری های انتخاباتی در پایان دوره ریاست جمهوری

4- ناپختگی بعضی مجریان در برخورد با سیاستهای پیچیده غرب

خوشبختانه مواضع مقام معظم رهبری در این باره ها آنقدر روشن و شفاف است که جای هیچ تردید و سردرگمی را برای مسئولان باقی نمی گذارد . ملت عزیز ایران و نخبه گان سیاسی کشور نیز به این نوع مغایرتها بعنوان نکته مثبت نگاه نمی کنند. و برعکس این نوع ضعف ها متاسفانه نقاط مثبت مواضع دولت در مجامع بین المللی را تحت الشعاع قرار داده و ضایع میکند.

جاداشت مشاوران رئیس جمهور با جوانب نگری و دوراندیشی مانع این خسارت سیاسی میشدند.

اینک آقای احمدی نژاد بجای افتخار به مواضعش در جلسات علنی سازمان ملل و افتخار به متن سفر باید منفعلانه پاسخگوی حاشیه ی مسئله ساز آن باشد .