قدر این دوران را بدانیم!

قدر این دوران را بدانیم. دورانی که سخن از «جنبش علمی» جوانان ما و ظاهر شدن آنان در «تراز جهانی» است. قدر دورانی که ایران اسلامی به همت جوانان و دانشمندان خود، پرچمدار «دانش پاک و با شرافت» است و در مسیر «اندیشه درست» حرکت می‌کند. بازدید مقام معظم رهبری از پیشرفت‌های علمی کشور در نمایشگاهی که بدین‌ منظور برگزار شد و نیز سخنان معظم له در دیدار جمعی از نخبگان و استعدادهای برتر نقطه عطفی در تاریخ علمی کشور است.
ایران عزیز در 40 سال اخیر به پیشرفت‌های شگرفی در عرصه علم و دانش رسیده است که آثار کمی آن ‌را در صنایع نظامی و علوم راهبردی و نیز مبانی دفاع از منافع و مصالح ملی می‌توان به نظاره نشست.
امروز نسلی تربیت شده که می‌توان روی «کارآمدی» و «توانمندی»‌های علمی آن حساب باز کرد. آنها در دایره هوش و همت ایرانی عمل می‌کنند و هر روز قله‌ای از قله‌های علم را در عرصه‌های مختلف فتح می‌کنند.
رهبر معظم انقلاب مسیر این هدف‌گیری مقدس را این‌طور ترسیم فرموده‌اند که؛ «باید به گونه‌ای پیشرفت کنیم که 50 سال بعد هر نخبه‌ای و هر کسی در جهان خواست تازه‌های علم را فرا بگیرد ناچار به دانستن زبان فارسی باشد. تحقق این امر امکان پذیر است».
***
نسل جدید به دنبال تحول، حرکت و پیشرفت و نهایتاً دیده شدن است. این نسل به مقام دوراندیشی رسیده و از حال‌اندیشی فاصله گرفته‌ است. آنها به دریای نوگویی و نوفهمی و نوخوانی روی آورده‌‌اند و در ساحل «نوآوری» قدم می‌زنند. لشکر و حشم آمریکا و غرب کم‌کم دارد از منطقه رفع زحمت می‌کند. آنها خبر دارند که ما چه «آشی» برای آنها پخته‌ایم. آثار وجودی بخش ناچیزی از دستاوردهای علمی جوانان ایران در امور دفاعی در حوادث چندماهه اخیر منطقه خود را نشان داده است.
امروز رهبری با تکیه به «سند راهبردی امور نخبگان»‌‌آن در صدد سامان دهی به « پرورش اندام علمی کشور» هستند. این راهبردی است که به طور صریح، شفاف، واضح و در عین حال محکم، قاطع و استوار در بیانات معظم له در دیدار نخبگان علمی خطاب به جامعه علمی کشور دیده و شنیده می‌‌شود.
قدر این دوران را بدانیم، فرمان علمی کشور در دست کسی است که عمیقاً درک درستی از «توسعه» ، «پیشرفت» و «دانش پاک و با شرافت» دارد. تمام استعداد و قوای کشور باید در خدمت این حرکت و فرمان مقدس قرار گیرد.
​​​​​​​رهبری در دیدار نخبگان علمی کشور خبر از یک جریانی در کشور دادند که نسبت به جنبش علمی پدید آمده در کشور بد دلی می‌کند.
این جریان همان جریانی می‌باشد که بخشی از جوانان کشور را خانه‌نشین و ناامید کرده است و نمی‌‌خواهد این نسل در جایگاه واقعی خود افسار پیشرفت و توسعه و نوآوری را برای حل مشکلات به‌دست گیرد. آنها جوانان را تهدید می‌دانند نه فرصت!
آنها به جوانان به صورت یک «رأی»و یک «رأس» نگاه می‌کنند که باید خیابان گردی کنند و در پارک‌ها بنشینند و یا در ورزشگاه‌ها از هیجان برد و باخت یک بازی جیغ بنفش بکشند.
باید با این نسل صادق، یکرنگ، روراست،‌ صمیمی و شفاف بود. از نگاه ابزاری، سیاسی و انتخاباتی با آنان پرهیز کرد. این نگاه جفا به جوانان و ملت ایران است.
جوان امروز ایرانی باید از حاشیه‌نشینی و سرگشتگی بیرون آید و خود را به کاروان علمی کشور برساند و سهم خود را در پیشرفت و توسعه ایران عزیز ادا کند.
امروز پرچم علمی کشور در دست کسی است که خود از دانشمندان بزرگ علوم دینی، حکمت سیاسی و راهبردی است. باید به زیر این پرچم گردآمد و با سرعت به جلو گام برداشت. فقط کافی است قدر او و قدر این دوران را بدانیم.