در میان تمام اظهارنظر‌ها و نقل‌قول‌هایی که طی هفته‌های گذشته در خصوص قرارداد مارک ویلموتس مطرح شد، یک نظر بسیار جالب توجه بود، عقیده‌ای که اگر به درستی از ابتدا اجرا می‌شد امروز شاهد عقد این قرارداد نکبت‌بار برای فوتبال ایران توسط مهدی تاج و دارو‌دسته‌اش نبودیم.
طرحی که دوشنبه شب گذشته از سوی نماینده مجلس شورای اسلامی در برنامه فوتبال برتر برای جبران این خسارت عظیم و جلوگیری از تاراج بیت‌المال در این خصوص عنوان شد، این بود: «آقایان مال و املاک زیاد دارند و صاحب ویلا در اروپا هم هستند. بنابراین بهترین راه‌حل این است که از جیب خودشان این خسارت را پرداخت کنند.»
قاضی‌زاده‌هاشمی درست می‌گوید؛ مهدی تاج و هر کسی که در عقد قرارداد ویلموتس با او همفکری کرده و در این افتضاح دست داشته باید از جیب خودشان خسارت بپردازند. اصلاً دستگاه قضا باید وارد گود شود و در اولین اقدام همین کار را انجام دهد و تمامی مسئولانی را که رد پای‌شان در این قرارداد دیده می‌شود، مجبور کند تا دست به جیب شوند و خودشان تقاص افتضاحی را که به بار آورده‌اند پس دهند. به قول نماینده مجلس الحمدلله از صدقه‌سری تمام رانت‌بازی‌ها و دلال‌بازی‌هایی هم که تاکنون انجام داده‌اند وضع‌شان اینقدر خوب شده که حتی با پرداخت بیشتر از قرارداد ویلموتس هم کک‌شان نگزد.
البته اگر از ابتدا یک سیستم درست بر مدیران متخلف فوتبال نظارت می‌کرد و یقه آنها را قبل از اینکه به بیت‌المال دست‌درازی کنند، می‌گرفت و مجبورشان می‌کرد که خسارت‌هایی که به بار می‌آورند را از جیب‌شان بدهند امروز نه شاهد دست و پا زدن آقایان برای گرفتن پست‌های فوتبالی بودیم و نه شاهد غارت بیت‌المال توسط آنها. آنچه رخ داده این بوده که طی دهه‌های گذشته هر مدیری وارد فوتبال شده با خیال راحت از اینکه چیزی به اسم پاسخگویی وجود ندارد و کوچک‌ترین تهدیدی نمی‌شود، فقط خرج‌تراشی کرده و رفته تا مدیر بعدی بیاید به اسم اینکه کاره‌ای نبوده خیلی راحت دست به دامن آقایان بالاتر شود و آنها هم دست‌شان را دراز کنند و از بیت‌المال خسارت‌های بار آمده را بپردازند.
لازم به ذکر اسامی نیست، از مدیران عامل باشگاه‌های بزرگ و بدهکار بگیرید تا رؤسای سابق و کنونی فدراسیون فوتبال هر کدام با انبوهی از بدهی‌ها بابت قرارداد‌های پرایراد و اشکال آمده‌اند و رفته‌اند بدون اینکه کسی پیدا شود و یقه آنها را بگیرد. به‌طور حتم اگر چنین اتفاقی طی سال‌های گذشته رخ داده بود و مدیران متخلف و مفسد فوتبال از این حاشیه امنیت بالا برخوردار نبودند، امروز امثال مهدی تاج و علی کفاشیان وقیحانه از عالم و آدم طلبکار نمی‌شدند.
اگر در سال‌های گذشته امثال رویانیان و فتح‌الله‌زاده مجبور شده بودند به‌خاطر قرارداد‌های مفتضحانه‌ای که در پرسپولیس و استقلال بستند و میلیارد‌ها تومان خسارت به بیت‌المال وارد کردند پاسخگو باشند و از جیب مبارک‌شان که خالی هم نبود خسارت بدهند، امروز امثال انصاریفردها، افتخاری‌ها، فتحی‌ها و بقیه در این فوتبال سبز نمی‌شدند که میلیارد میلیارد به بدهی‌های میلیاردی قبلی اضافه کنند.
البته حالا هم دیر نیست برای اینکه نمایندگان مجلس پیشتاز این مطالبه‌گری عمومی شوند و کار را جلو ببرند. این عقیده و برنامه نباید در حد حرف باقی بماند. پرونده که آماده است و تخلف آقایان از روز روشن‌تر، درآمد‌ها و ثروت آقایان هم که ظاهراً مشخص است پس مجبورشان کنید که برای یک‌بار هم که شده دست در جیب مبارک‌شان کنند و خسارت بدهند. بدون شک داغی که از این راه بر پیشانی آنها زده می‌شود باعث ترس بقیه هم خواهد شد و این شاید بتواند زمینه‌ساز پاکسازی فوتبال از این همه مدیر متخلف و فاسد شود که فوتبال کشور را به حیاط خلوت لفت و لیس‌های خودشان تبدیل کرده‌اند.
مدیر متخلف، مدیر فاسد، مدیر ناکارآمد، نابلد، رانت‌خوار و دلال‌پرور باید پاسخگوی اقدامات خود باشد، آن هم با ضرر و زیانی که خودش باید بپردازد تا دیگر هوس مدیریت و نزدیک شدن به صندلی داغ آن را نکند. نحوه برخورد با این مدیران طی سال‌های گذشته این صندلی را برای آنها به امن‌ترین جای دنیا برای خوردن و بردن تبدیل کرده تا امروز فوتبال ایران دچار این همه مشکل و معضل شود.
بیت‌المال نه، دست در جیب مبارك كنید
فریدون حسن
۱۳۹۹/۳/۳۱
