چرا حزب كارگزاران خود را در ناكارآمدی دولت سهیم نمی داند؟

به گزارش نما محسن هاشمی، رئیس شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی گفت است: اصلاح‌طلبان از سال ۹۲ تا ۹۸ تقریبا بخش‌های اصلی انتخاباتی یعنی دولت، مجلس و شوراها را در اختیار داشتند و در مدیریت شهری که یکدست بودند، اما در عمل و پس از انتخابات هم در فضای شعاری و ذهنی قبل از انتخابات ماندند.
او در بخش دیگری از سخنان خود می گوید که: مشکل فعلی آقای روحانی بیشتر در ایجاد انسجام و هماهنگی درون دولت است نه مسایل حاکمیتی.
اما سوال اینجاست که چرا حزب کارگزاران سازندگی خود را در ناکارآمدی و نارضایتی مردم از دولت سهیم نمی داند؟
جز این است که با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید به ریاست جناب روحانی و معاونت اسحاق جهانگیری که رئیس شورای مرکزی حزب سازندگی بود، این حزب توانست اهداف خود را در قدرت پیگیری کند و در دور دوم ریاست جمهوری جناب روحانی با تصور به این موضوع که خواسته در عرصه بین‌المللی حل شده و روابط حسنه با قدرت‌های جهانی برقرار شده و زمان پیگیری جدی‌تر منافع فرا رسیده است، به دنبال سهم خواهی بیشتر در دولت برآمد و همین رویه موجب ایجاد اختلاف و اصطکاک بین حزب مذکور و دولت شد و اینگونه بود که حزب کارگزاران در روز 6 شهریور 97 با صدور یک بیانیه دولت را به باد انتقاد گرفت و در آن بیانیه اعلام کرد که دولت روحانی فاقد گفتمان و «استراتژی اقتصادی روشن است و این اختلاف ها روز به روز افزایش پیدا کرد به طوری که اکنون حزب کارگزاران با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری 1400 از این دولت برائت می جوید
کناره گیری کردن افراد و جریان های سیاسی که در درای آوری دولت روحانی بیشترین سهم را داشته اند نشان از منفعت‌طلبی حزبی و عدم بلوغ سیاسی در آستانه انتخابات 1400 دارد.