قرارداد با مربی داخلی به قیمت بین‌المللی؟!

بریز و بپاش‌های فوتبال تمامی ندارد. به هر بهانه‌ای که شده فوتبال در حال بالا آوردن مخارج میلیاردی است. جالب است که از هر طرف جلوی این مخارج گرفته می‌شود از جایی دیگر سرمی‌زند.
یک روز می‌گویند ورود دروازه‌بان خارجی به فوتبال ممنوع است، ناگهان قیمت دروازه‌بان‌های داخلی سر به فلک می‌گذارد، آن هم بدون اینکه کوچک‌ترین تلاشی در جهت پیشرفت کرده باشند و قدری به بار مسائل فنی‌شان اضافه شده باشد. روز دیگر عنوان می‌شود که جذب مربی خارجی و سرمربی برای تیم‌ها ممنوع است، باز هم دقیقاً همان اتفاق رخ می‌دهد و قرارداد‌هایی منعقد می‌شود که حتی رقم آن‌ها در مخیله مردم کوچه و بازار هم نمی‌گنجد. منظورمان همین مردمی است که طی چند سال گذشته با عجیب و غریب‌ترین مشکلات و تنگنا‌های اقتصادی روبه‌رو بوده و هستند، اما هر صبح که به صفحات یک روزنامه‌های ورزشی یا سایت‌های خبری نگاه می‌کنند با ناامیدی شاهد مبالغ هنگفت قرارداد‌های جماعتی هستند که به اسم فوتبال بیت المال را غارت می‌کنند و البته نتیجه خاصی هم نمی‌گیرند.
این روز‌ها فصل نقل و انتقالات باشگاهی است و باشگاه‌های دولتی افسار گسیخته‌تر از هر زمان دیگر برای کم کردن روی یکدیگر قرارداد‌های آن‌چنانی می‌بندند. خبر می‌رسد که سرمربی پرسپولیس برای دو فصل ۴۰ میلیارد قرارداد دارد. رئیس باشگاه می‌گوید البته این‌قدر نیست، ولی نزدیک است! کسی هم نمی‌پرسد که این نزدیک یعنی چقدر نزدیک؟
دقت کردید؟ به همین راحتی یک قرارداد هنگفت توجیه می‌شود و صدای کسی هم در نمی‌آید که آیا مثلاً فلان مربی واقعاً این‌قدر می‌ارزد؟ مثلاً همین جناب سرمربی پرسپولیس که با هنرنمایی خاص خود در جذب بازیکن و از دست دادن مهره‌ها و فرصت‌ها در طول فصل گذشته جلوی تکرار قهرمانی این تیم را گرفت. آیا گل محمدی واقعاً برای یک فصل ۲۰‌میلیارد تومان می‌ارزد؟
اینکه گل‌محمدی را مثال می‌زنیم نه از آن جهت است که بقیه را تأیید کرده باشیم، بلکه تنها به‌خاطر روشن شدن میزان قرارداد او است، والا خوب می‌دانیم که بقیه هم اگر بیشتر از این قرارداد نداشته باشند، کمتر نیست. فقط اینکه فعلاً میزان قرارداد سرمربی پرسپولیس فاش شده، هم خوب می‌دانیم که اوضاع بقیه چطور است و خبرهایش جسته و گریخته به گوش می‌رسد. از بازیکن جماعت هم نگوییم بهتر است، هر فصل بیش از فصل قبل قیمت‌ها بالا می‌رود و البته کیفیت بار فنی پایین می‌آید و افت می‌کند. سؤال این است که چه زمانی قرار است، جلوی این ریخت و پاش‌های میلیاردی گرفته شود؟
تا یادمان می‌آید همیشه این شعار بوده که جلوی ثبت قرارداد‌های نامتعارف گرفته می‌شود و حتی در شروع برخی از فصل‌ها این قانون به همه هم ابلاغ شد، اما هیچکس به یاد ندارد که چنین قانون و مقرراتی اجرایی شده باشد. حالا هم اوضاع همان است و در روز‌هایی که تلاش می‌شود کمتر از بازیکنان و مربیان و سرمربیان خارجی استفاده شود، داخلی‌ها چنان با فوتبال پول پارو می‌کنند که ناخودآگاه می‌گوییم بازگلی به جمال خارجی‌ها که حداقل اسمشان خارجی است و پول اسمشان را می‌گیرند.