دشمني اهل زور و تزوير با جمهوري اسلامي ايران ريشه در عدالت‌خواهي و حق‌طلبي ايرانيان دارد و در هر زمانه اين دشمني شكلي خاص به خود گرفته است: گاهي رو در رویی آشكار و نظامي و گاهي مواجهه‌ای در لفافه و با بهانه تراشي‌هاي مختلف و به صورت يورشهاي فرهنگي يا تحريمهاي اقتصادي. تا موقعي كه ايرانيان بر سر آرمانهاي برحق خود ايستادگي نمايند آن مقابله و عناد وجود خواهد داشت. چارة اصلي براي غلبه بر آن دشمني‌ها در اتخاذ راهبرد مقاومت است: مقاومتي توأم با كسب و حفظ و تقويت استقلال سياسي و اقتصادي و فرهنگي. در اين شرايط مذاكرات و توافقات نيز مي‌تواند به صورتي آبرومندانه ثمربخش بشود و اگر ثمربخش هم نشود، با توجه به خوداتکايی، خسارت چشمگيري نصيب جمهوري اسلامي نخواهد شد.بنابراين، و به موازات تعاملات سياسي و به منظور تضمين موفقيت آن تعاملات ، بايد در دو زمينه گام نهاد:نخست، شناسايي تمام فعاليتهايي كه، بويژه بعد از پيروزي انقلاب اسلامي در نقاط مختلف كشور ، محققان و مبتكران صنعتی و کشاورزی و نوآوران و دانشگاهيان در جهت خودكفايي و كسب و انتقال دانش و فناوری و توليد مستقل كالا و خدمت پيشبرده و به نتيجه رسانده اند، به منظور ارزيابي آنها و سپس تعميم و گسترش و تعميق آنها با مستندسازي دقيق آنچه انجام گرفته است و تشكيل مخازن اطلاعاتي علمي-كاربردي قابل دسترس و نيز استفادة هوشمندانه از دست اندركاران آنها و تجربيات ذيقيمتشان. در اين جا البته توجه به صرفهجويي اقتصادي ممدوح است اما وجود توجيه اقتصادي لزوما شرط قبول يا رد چنين فعاليتهایی نيست.البته لازم است ، به طور همزمان، برنامه‌هایی که بر اثر ترفند بیگانگان متلاشی شده اند یا به دلیل حسادت و جهل و لجاجت برخی خودیها نیم تمام متوقف شده اند شناسایی و مجددا احیاء شوند ؛ بویژه از بکارگیری کسانی که، به دنبال بی اعتنایی به ضرورت شایسته‌سالاری، بر مقدرات مؤسسات دانش بنیان و طرحهای خودکفایی ملی حاکم شده و آنها را به تباهی کشاندهاند، جداً خودداری شود.دوم، بررسي و كشف نقاط ضعف و وابستگي كشور به خارج و آسيب پذيريهاي ناشي از آن و ريشه ها و عوامل پيدايش آن آسيب پذيريها و ماندگار شدنشان در بعضي از زمينه ها. در اين بررسي بايد نقاط اصلي و مهم از نقاط فرعي و ثانوي تفكيك شوند تا بتوان نيروها را به ترتيب اولويت صرف مهمترين امور نمود؛ از جمله، چگونگي استفاده از تجربيات موفق فناوران و مبتكران براي برنامه‌ريزي رفع وابستگي‌هاي ذلت بار در حيطه‌هايي است كه، به سبب تحريم، بيشترين خسارت را خورده يا به كشور وارد كرده‌اند؛ اين اقدامات بايد داراي سرفصل فرهنگي و آموزشي هم باشد ، چه در چارچوب آموزشهاي رسمي و چه در قالب آموزشهاي عمومي، به گونه‌اي كه مردم را از هرگونه خودشيفتگي و تخيلات واهي،كه مانع تلاشی منسجم و اقتدارآفرین مي‌شود، مصون كند.
