محمدكاظم انبارلویی-به گزارش نما ،مذاكرات هستهاي در نيويورك بينتيجه پايان يافت. دور بعدي گفتگوها به اواخر مهر موكول شد بدون اينكه دقيقا مكان و زمان اين مذاكرات مشخص شود. روسها ميگويند هنوز زمان براي توافق باقي است. آمريكاييها ميگويند دو طرف بايد تصميمات سخت بگيرند. اختلافات هنوز جدي است. اشتهاي آمريكاييها در گرفتن امتيازات نقد همچنان بالاست. اما در لغو تحريمها با خساست عمل ميكنند. آنها حداكثر ميگويند تحريمهاي يكجانبه را بر ميداريم. اما ساختار تحريمها بويژه آنچه در شوراي امنيت سازمان ملل تصويب شده به قوت خود باقي خواهد ماند. همين زيادهخواهي امكان هرگونه توافق را طي يك سال گذشته به بنبست كشانده است. برخي اعضاي كنگره كه اشتهاي بيشتري دارند به كمتر از برچيدن كل بساط هستهاي ايران رضايت نميدهند.
تعداد سانتريفيوژها، وضعيت راكتور اراك و نوع كاركرد سايت فردو همچنان مورد اختلاف طرفهاي گفتگو است.
تيم مذاكرهكننده ايران در گفتگوها چارچوبهاي خطوط قرمز ايران را تاكنون حفظ كردهاند و از اين بابت بايد از آنها تشكر كرد. 1+5 فرصت نيويورك را از دست داد. آنها ميتوانستند از حضور رئيسجمهور در نيويورك براي رسيدن به يك توافق پايدار سود ببرند اما اين توفيق را نداشتند.
5 قدرت اتمي جهان كه بعدها آلمان به آنها پيوست، 12 سال است در پيشرفتهاي علمي كشور بويژه در فناوري صلحآميز هستهاي اخلال ميكنند. عليرغم اينكه جمهوري اسلامي صبورانه نگرانيهاي آنها را در دستيابي ايران به سلاح هستهاي كاملا مرتفع كرده است اما آنها گوششان به اقدامات عملي ايران و حتي فتواي رهبري بدهكار نيست و ميگويند مرغ يك پا دارد و تا فاتحه صنعت هستهاي كشور را نخوانند، دستبردار نيستند.
رئيسجمهور در كنفرانس خبري خود در نيويورك تصريح كرد: نرمش بيش از حد زير پا گذاشتن حقوق ملت است و نوبت طرف مقابل است كه بايد تصميم سخت بگيرد و تهديد و تحريم راه درستي نيست.
موضوع مذاكرات هستهاي يك موضوع ملي است و بايد از رقابتهاي سياسي در داخل دور بماند. اگر توفيقي در مذاكرات پيدا كرديم، توفيق همه است و اگر ناكامي باشد، يك ناكامي ملي است.
اگر در شرايط برد- برد قرار بگيريم به اين معنا كه امتيازي بدهيم و فناوري صلحآميز هستهاي را حفظ كنيم فتحالفتوحي در كار نبوده است بلكه يك نرمش قهرمانانه براي عبور از يك مزاحمت تاريخي است. اگر در شرايط باخت- باخت قرار گيريم نبايد دولت را مذمت كرد چرا كه بر مواضع نظام ايستاده و كوتاه نيامده است. در اين شرايط اثبات شرارت 1+5 بويژه آمريكاست كه نميخواهند ملت ايران از مواهب فناوري صلحآميز هستهاي بهرهمند شوند. پاسخ ما به 1+5 در اين شرايط بايد كوبنده باشد و بايد حتي از انپيتي خارج شد و بساط دوربينها و خيمه شببازي آنها را در تاسيسات هستهاي جمع كرد و با خيال راحت همه قلههاي علمي و فناوري را در اين رشته فتح كرد.
اگر در شرايط برد و باخت قرار گيريم به اين معنا كه پيروزي از آن دولت و ملت ايران شود و طرف قانع شود از سنگاندازي بر سر راه پيشرفت ايران دست بردارد اين پيروزي بزرگي است كه محصول مقاومت سه دولت بويژه دولت دهم و نهم است. اين پيروزي البته محصول مهارت ديپلماسي در دولت يازدهم است و به نام همين دولت ثبت خواهد شد.اگر در شرايط برد و باخت از زاويه ديگر قرار گيريم به اين معنا كه خداي ناكرده تيم مذاكره كننده امانتداري نكنند و چارچوبهاي خطوط قرمز نظام را رعايت نكنند و تسليم زيادهخواهيهاي قدرتهاي جهان بويژه آمريكا شوند، در اين صورت تكليف دولت در افكار عمومي روشن است و مجلس بايد در اين مورد به وظايف قانوني خود عمل كند. البته به نظر ميرسد چنين اتفاقي هرگز رخ نخواهد داد.
نكته مهم در اين ميان سخنان غيرمسئولانه رئيس ديپلماسي ايران در مذاكرات هستهاي در ديدار شوراي روابط خارجي آمريكاست كه بايد به نوعي تصحيح شود. آقاي ظريف در اين ديدار مطالبي گفته است كه با استقلال و منافع و مصالح ملي مغايرت دارد.
وي در پاسخ به سئوالي در اين نشست گفته است: مذاكرات تاثير مستقيم بر مسائل داخلي ايران خواهد داشت و در صورت شكست مذاكرات، دوستان او انتخابات مجلس آينده را به جريان غربستيز واگذار خواهند كرد.
اين يك اظهار نظر غيرمسئولانه است كه نتايج مذاكرات را به نتايج انتخابات گره ميزند و اين خطاي عظيمي است بويژه آنكه در شوراي روابط خارجي آمريكا اين پاسخ را در طرح سئوال كسي بدهيم كه همكار جورج سوروس است و مسئول بخش خاورميانه وودرو ويلسون! اشراري كه در فتنه 88 در اقدامات مداخلهجويانه در ايران نهايت خباثت خود را نشان دادند.
نبايد دغدغههاي حزبي و گروهي در موضوع مناقشه هستهاي خود را نشان دهد. آمريكاييها به اندازه كافي هوشمندي دارند و اين چيزها را ميفهمند. لازم نيست كه آقاي ظريف يك امر بديهي را به آنها يادآور شود.
اين نوع اظهارنظرهاي غيرمسئولانه خداي ناكرده اين تصور را تقويت ميكند كه نوعي بدهبستان سياسي در پوشش گفتگوهاي هستهاي در جريان است كه ناظر به توفيق يك ضلع رقابت در انتخابات آينده است.
مردمسالاري ديني در ايران به اين دليل بكر و با ارزش است كه مصون از دخالتهاي بيگانه است و ما نبايد اجازه دهيم بيگانگان حتي به ذهنشان خطور كند كه بتوانند در رقابتهاي سياسي به نفع يك يا چند ضلع رقابت خود را اثرگذار معرفي كنند.
ذكر برخي حرفهاي بيربط به مذاكرات مثل همين اظهارنظر آقاي ظريف نوعي گدايي سياسي است كه به اعتبار و مشروعيت سياسي يك جناح سياسي در كشور فوقالعاده آسيب ميرساند. اين چندمين بار است كه رئيس ديپلماسي ايران در گفتگوهاي هستهاي رفتار و گفتاري غيرمسئولانه از خود نشان ميدهد. اگر اين رفتار تداوم يابد تز "نرمش قهرمانانه" را تبديل به "سازش ذليلانه" خواهد كرد.