۳۶ سال انتظار برای خانه دار شدن!

بنا بر اعلام وزارت راه و شهرسازی سال‌های ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۱ بیشترین طول دوره انتظار برای مسكن دار شدن خانوارهای ایرانی بود به طوری كه در سال ۱۳۸۹، هر خانوار ایرانی با ذخیره یك سوم درآمد خود برای خانه دار شدن باید ۳۵ سال انتظار بكشد.

به گزارش نما به نقل از مهر، خانوارهاي ايراني بر اساس آمار عملكردي وزارت راه و شهرسازي در سال ۱۳۹۱ اگر تمام درآمد سالانه خود را ذخيره كنند ظرف ۱۲ سال خانه‌دار خواهند شد و با ذخيره يك سوم حقوق خود بايد براي خانه‌دار شدن ۳۶ سال انتظار بكشند.

شاخص دسترسي به مسكن شهري براي يک واحد نمونه ۱۰۰ متر مربعي (ذخيره تمام حقوق سالانه خانوار) در سال ۱۳۷۶، ۵ بوده است كه اين شاخص در سال ۱۳۸۳ نيز ۵ و در سال ۷۶ به ۶ رسيده است.

اين شاخص كه بر اساس درآمد خانوار و قيمت مسكن در هر سال بنابر گزارش‌هاي هزينه-درآمد مركز آمار ايران و گزارش‌هاي آماري دفتر برنامه‌ريزي، تجهيز منابع و اقتصاد مسكن تهيه شده است نشان مي‌دهد كه شاخص دسترسي (ذخيره تمام حقوق سالانه خانوار) در سال ۱۳۷۱، ۶ بوده است كه اين رقم در سال ۱۳۷۶ به عدد ۵ مي‌رسد.

به عبارت ديگر در سال ۱۳۷۱ هر خانوار ايراني با محاسبه قيمت يك واحد نمونه ۱۰۰ متر مربعي شامل ۲۱۷۰۰ هزار ريال و درآمد ۳۵۴۱ هزار ريال طول دوره انتظار(ذخيره يك سوم درآمد سالانه خانوار) ۱۸ سال بوده است كه در سال ۱۳۷۶ با افزايش درآمد به ۱۲۱۱۶ هزار ريال و قيمت مسكن ۵۹۷۰۰ هزار ريال طول دوره انتظار به ۱۵ سال رسيده است.

همچنين در سال ۱۳۸۴ هر خانوار ايراني با محاسبه قيمت يك واحد نمونه ۱۰۰ متر مربعي شامل ۵۳.۶۷۹ هزار ريال و درآمد ۳۰۳.۳۰۰ هزار ريال طول دوره انتظار (ذخيره يك سوم درآمد سالانه خانوار) ۱۷ سال بوده است كه در سال ۱۳۹۱ با افزايش درآمد با برآورد ۱۵۸.۹۶۷ هزار ريال و قيمت مسكن ۱.۹۲۰.۰۰۰ هزار ريال طول دوره انتظار به ۳۶ سال رسيده است.

بنابر اين گزارش در سال ۱۳۸۸ هر خانوار ايراني با محاسبه قيمت هر واحد مسكوني شامل ۷۳۲.۵۰۰ هزار ريال و درآمد ۹۳.۶۰۳ هزار ريال طول دوره انتظار ۱۷ سال بوده است كه در سال ۱۳۹۱ با افزايش درآمد با برآورد ۱۵۸.۹۶۷ هزار ريال و قيمت يك واحد مسكن ۱.۹۲۰.۰۰۰ هزار ريال طول دوره انتظار به ۳۶ سال رسيده است.

بر اساس آمار عملكردي سال ۱۳۹۲ وزارت راه وشهرسازي، كمترين دوره انتظار براي مسكن دار شدن در۲۰ سال اخير از سال ۱۳۷۱ تا ۱۳۹۱ مربوط به سال ۱۳۷۹ بوده است كه به ۱۲ سال رسيده است. در اين سال شاخص دسترسي به مسكن به عدد چهار رسيده است.

«شاخص دسترسی» به مسکن از نسبت متوسط قیمت مسکن به متوسط درآمد سالانه خانوار به دست مي‌آيد. توضيح اينكه اگر يك خانوار در شرايطي تمام درآمد خود را به طور كامل پس انداز كند در سال ۱۳۹۱ مي تواند ظرف ۱۲ سال خانه‌دار شود اما در يك شرايط طبيعي (با توجه به مخارجي كه دارد) اگر يک سوم درآمد خود را ذخيره كند برای خرید یک خانه باید ۳۶ سال انتظار بکشد كه عدد ۳۶ به «طول دوره انتظار» تعبير مي‌شود.

۱۳۹۳/۷/۲۳

اخبار مرتبط