اختصاصی/به گزارش نما ،واقعه کربلا یک واقعه بینظیر است. هر کدام از مصیبتهای کربلا در نوع خود و به تنهایی، هم بینظیرند. عزت همه آن چیزی بود که از کربلا باقی ماند و نام حسین و یارانش تنها نامهایی بود که ماندگار شدند. حتی بسیاری از معتقدین به ادیان و مذاهب دیگر هم لب به اعتراف گشودهاند که حسین نامی ماندگار در ذهن هر بشری است.
هرسال که محرم آغاز میشود، عزاداران و شیفتگان حسین همگی، فقط یک چیز را طلب میکنند. و صد البته این نه چیزی است که فقط در محرم ظهور کند، چرا که «حسین حرارتی در دلهای مؤمنین ایجاد میکند که تا ابد خاموش نخواهد شد.»
آنچه در همه حال و همه روز، به خصوص ایام محرم و عزای حسین از زبان هر مریدی جاری است، بخشی از دعای ندبه است: «کجاست خواهنده خون پیامبران و فرزندان پیامبران، کجاست خواهنده خون کشته در کربلا، کجاست آن پیروز شده بر هر که به او ستم کرد و بهتان زد، کجاست آن مضطّرى که اجابت شود هنگامى که دعا کند، کجاست سرسلسله مخلوقات، داراى نیکى و تقوا، کجاست فرزند پیامبر برگزیده، و فرزند على مرتضى، و فرزند خدیجه روشن جبین، و فرزند فاطمه کبرى؟»
اما این متنقم که قرار است انتقام خون خدا را بگیرد، از چه کسانی اتقام خواهد گرفت؟
حتما قبول دارید که این باور را به ذهن ما وارد کردهاند که او با شمشیر خواهد آمد و گردن میزند. و حتی از بچگی در ذهن بکر ما خواندهاند که «گردن ما را هم خواهد زد. حالا باز هم تو طرف گناه برو!» البته شاید قصد بدی نداشتند و میخواستند متربیان خود را از گناه برهانند! اما نتیجه آن است که هنوز هم خیلیها فکر میکنند، شمشیر امامشان، آن هم امام زمانشان، گردن آنها را هم خواهد زد تا گناه از بین برود!
و در این میان کمتر کسی اصل ماجرا را برای ما گفته است. اینکه امامی که منتظرش هستیم، همان امام مهربانیها، همان باقی مانده خدا در زمین، همان قیام کننده و البته همان منتقم، قرار است گردن چه کسانی را بزند؟ آیا با وجود داعش و دامس و طالبان، اوباما و نتانیاهو، و بسیار مثال واضح دیگر چرا باید سراغ ما بیاید؟ او قرار است انتقام بگیرد و ما سرباز او باشیم، ان شاء الله! نه اینکه...
حالا ببینیم در روایات ما چه اشاراتی به در این زمینه شده است؟
۱) امام صادق علیه السلام: چون روز عاشورا کار حسین بن علی به پایان رسید، فرشتگان به درگاه خدای تعالی ضجه نموده و گفتند پروردگارا با حسین علیه السلام که پسر پیغمبر توست، چنین رفتار میکنند. خداوند شبح قائم (عج) را بر آنها بپا نمود و فرمود به وسیله این قائم از ظالمین او انتقام میکشم.
۲) امام صادق علیه السلام: وقتی قائم ما قیام کند از کسانی که شیعیان را تکذیب میکنند و دروغگو میپندارند، شروع میکند و آنها را میکشد.
۳) امام رضا علیه السلام: هفت هزار فرشته برای یاری امام حسین علیه السلام به زمین فرود آمدند، اما به آنها اجازه یاری و جنگ داده نشد. آنها غبار آلود و پریشان در کنار قبر آن حضرت آمادهاند، تا اینکه قائم علیه السلام قیام کند و آنها او را یاری کنند.
این روایات به خوبی نشان دهنده آن است که امام با قاتلین و دشمنان اهل بیت پیامبر، و قتله کربلا کار دارد و تکذیب کنندگان مذهب شیعه! اما سؤالی که پیش میآید آن است که این امر چگونه تحقق مییابد؟
این امر با رجعت تحقق مییابد. رجعت از عقاید مسلم شیعه است و آن به معنای زنده شدن بعضی از مردگان و بازگشتن به دنیا در دوران حکومت عدل الهی است. بنابراین عقیده، دو گروه از انسانها به دنیا برمیگردند تا قبل از قیامت، در همین دنیا نیز نتیجه عمل خود را ببینند. دسته اول انسانهای بسیار نیک و دسته دیگر انسانهای بسیار بد هستند. طبق این عقیده ستمکنندگان به خاندان پیامبر (ص) زنده شده و از آنان انتقام گرفته میشود.
احتمالاً رجعت دو گونه باشد.
۱. رجعت خاص که در دوران ظهور اتفاق میافتد و دو مرحله زمانی دارد: مرحله نخست مقارن با ظهور و قیام امام زمان (عج) اتفاق میافتد و افرادی که در گذشته زندگی میکردهاند، مانند برخی از اصحاب پیامبر (ص) و ائمه (ع) به دنیا باز میگردند و از اصحاب امام زمان میشوند و حضرت را در قیامش یاری میکنند.
مرحله دوم رجعت که زمان بازگشتن ائمه به دنیاست، هنگام رحلت امام زمان (عج) اتفاق میافتد. اولین امامی که با رجعت ایشان، رجعت ائمه آغاز میشود امام حسین (ع) است. بنابر روایات، هنگام رحلت امام زمان (عج) امام حسین (ع) زنده میشود و مراسم خاکسپاری امام زمان (عج) را عهدهدار میشود و سپس حکومت را رهبری میکند و مدت طولانی نیز حکومت میفرماید.
دلیل رجعت آیات و روایات فراوانی است که در منابع دینی ما وجود دارد.
آیات ۱۱۱ سوره توبه، ۱۵۷ سوره آل عمران، ۵۶ و ۷۲ سوره بقره و... نشانگر امکان زنده شدن پس از مرگ است.
اما کیفیت زنده شدن مردگان بر ما معلوم نیست و تبیین امور غیرعادی برای ما امکان ندارد. اما حضرت صادق (ع) در روایتی میفرماید: «وقتی زمان ظهور نزدیک شود، درماه جمادی دوم و ده روز از ماه رجب، بارانی میبارد که مردم نظیر آن را ندیدهاند و خداوند به سبب آن باران، گوشت و بدن مومنان را میپروراند و انگار میبینیم که خاکهای موی سرشان را پاک میکند».
البته اصل زنده شدن مردگان توسط حضرت عیسی (ع) به تصریح قرآن انجام شده و چیز محال و غیرممکنی نیست؛ اما کیفیت آن برای ما مجهول است.