از خیال پردازی تا واقعیت

به گزارش نما به نقل از افکارنیوز، چندی پیش موسسه بروکینگز گزارشی پیرامون توان موشکی و راکتی جمهوری اسلامی منتشر نمود، از میان نکاتی که در این گزارش جلب توجه می کرد، بیان این نکته بود که توان موشکی و راکتی جمهوری اسلامی، آن چنان که خود ایران ابراز می کند قوی و دقیق نیست، و این توان در مقابل حجم بالای استعداد و تجهیزات نیروهای آمریکایی حاضر در منطقه و نیز هم پیمانان عرب منطقه، در نبردی احتمالی کارایی لازم را نخواهد داشت و لذا توان موشکی ایران بیشتر جنبه سیاسی و روانی داشته و به منظور ایجاد رعب و وحشت برای جلوگیری از حمله به جمهوری اسلامی است، این گزارش به دنبال القای این مطلب بود که ایران برای بهبود بخشیدن به توان موشکی خود باید به تولید سلاح اتمی بپردازد و موشک های خود را به آن مجهز نماید، و با این سخن ذهن سیاستمداران غرب را به این سمت معطوف می کند که ایران بر خلاف اظهارات صریح مسئولان ایرانی در پی تولید سلاح اتمی است، تا با این گفته بتواند در مذاکرات هسته ای بر طرف ایرانی فشار وارد آورد.

در یادداشت پیش رو به دنبال این است تا به بررسی توان راکتی و موشکی ایران به پردازد تا ببینیم، آیا اظهار نظر این موسسه آمریکایی در مورد ضعف برنامه موشکی ایران صادق است یا خیر؟ آیا ایران از برنامه موشکی خود صرفا برای ایجاد رعب استفاده می کند و جنبه روانی آن مد نظر است؟ ایران برای فائق آمدن بر ضعف های موشکی خود به چه راهکارهایی متوسل شده است؟ اشراف اطلاعاتی غرب بر برنامه موشکی ایران تا چه اندازه است؟ آمریکا و متحدان منطقه ای برای مقابله با موشک های ایران چه راهبردی را مد نظر قرار داده اند و آیا این راهبرد کارایی لازم را دارد؟


موشک هایی که از عمق ایران شلیک می شوند

وجود انواع و طیف های مختلف موشکها با برد ها مختلف این امکان را می دهد که ایران بتواند از عمق خاک خود و نه بر سر مرزها به شلیک موشک بپردازد، ایران می تواند با پراکنده کردن موشک های برد متوسط و بلند خود در عمق خاک خود با رعایت اصل پراکندگی، یا غافل گیری دشمن به شلیک موشک بپردازد. موشک های ایران این توانایی را دارند تا بتوانند محدودیت های ایران را در زمینه هوایی و دریایی را جبران کنند، این بدان جهت است که ایران بر خلاف همسایگانش در نوسازی تنها باید بر توان بومی خود تکیه نماید در حالی که کشور های منطقه برای تامین احتیاجات نظامی خود به ایالات متحده و دیگر کشورها تکیه دارند.

"خلیج فارس" آغاز حرکت برای نقطه زنی(موشکی ظریف و دقیق)

موسسات تحقیقاتی غربی در مورد موشک های ایران در زمینه برد، دقت و میزان کشندگی و قدرت تخریبی تردید دارند، و لذا این موشک ها را بیشتر به عنوان حربه ای سیاسی برای ایجاد رعب در میان دشمنان ایران می پندارند. آنها بر این عقیده اند که موشک های ایران در صورت اصابت به هدف قابلیت نقطه زنی ندارند. اما آنان بر این مسئله نیز تاکید درند که ایران به دنبال بهره گیری از سیستم های هدایت شونده برای اصابت دقیق موشک های خود است چنانچه این سیستم ها اکنون بر روی چند نمونه از موشک های میان برد ایران نصب شده اند که موشک های "فاتح 110 "و در نهایت "خلیج فارس" از آن بهره می برند در عین حال ایران به دنبال این است که سیستم های هدایت پیشرفته خود را به منظور نقطه زنی برروی موشک ها بالستیک برد بلند خود نیز پیاده کند تا بر میزان مهلکی آنها بیافزاید.


ارتقا خانواده موشک شهاب در همین راستا است به طوری که در موشک "قیام" بالک ها حذف شده است و این امکان این توانایی را می دهد تا موشک با دقت و سرعت بیشتری بر هدف فرود آید و علاوه بر این حمل و استفاده از آن در سیلو های زیر زمین نیز آسان تر می شود، در "سجیل" از سوخت جامد و کلاهک ارتقا یافته استفاده شده است و برد آن به دلیل دو مرحله ای بودن افزایش یافته است، سجیل از سیستم هدایت پیشرفته تری نسبت به شهاب3 بهره می گیرد.

استفاده از سوخت جامد زمان آماده سازی آن را کاهش داده است سرعت شیرجه کلاهک در مرحله آخر 4080 متر بر ثانیه است که هدف قرار گرفتن از سوی سیستم های دفاعی را غیر ممکن می کند، "قدر اف" از دیگر اعضای خانواده شهاب است که زمان آماده سازی آن برای پرتاب کاهش یافته است در همه این موشک ها سیتسم هدایت اصلاح شده است تا بتوانند به حداقل خطا در اصابت دست یابند. ایران سعی دارد تا بتواند از سیستم های هدایت کننده بهره ببرد و از سویی برای شناسایی اهداف از پهپادها و در آینده از ماهواره استفاده ببرد این اقدامات نه تنها برای شناسایی بلکه برای برآورد خسارات نیز می باشد.

غربی ها می افزایند ایران در وضعیت کنونی سعی می کند تا با استفاده از سیستم های هدایت شونده ای که تا کنون به آنها دست یافته و نیز با بهره گیری از شلیک موشک ها به صورت رگباری ضعف خود را جبران کند، لذا ایران نخستین گامها را برای تقویت دقت و نقطه زنی اهداف در موشک های بالستیک خود آغاز کرده است. اما با این وجود و علی رغم انتشار تصاویری از قابلیت نقطه زنی در موشک بالستیک زمین به زمین و زمین به دریای خلیج فارس، آمریکایی ها هنوز قابلیت نقطه زنی این موشک را انکار می کنند و ادعای ایران را کذب می دانند.


نبرد نامتقارن موشکی

نکته دیگری که باید در رزم موشکی ایران به آن اشاره کرد این است که روش رزم در سازمان موشکی نه بر اساس رزم کلاسیک بلکه بر اساس رزم نا متقارن است، چنانچه در این راستا بارها در جنگ های اخیر نیروی های مقاومت در لبنان و فلسطین با تکیه بر موشک های کوتاه برد خود ولی با تکیه بر اصول غافل گیری و رزم نامتقارن توانسته رژیم صهیونیست را وادار به پذیرش شکست بنماید این در حالی است که این رژیم تمام توان خود را برای جلوگیری از اصابت موشک ها با بهره بردن از سیستم دفاع موشکی گنبد آهنین و نیز سسیتم دفاع موشکی دیوید اسلینگ مدل ارتقا یافته سیستم دفاعی اَرو برای مقابله با موشک های برد بلند و همچنین جلوگیری از شلیک موشک با استفاده از نیروی هوایی خود به کار گرفت و در رسیدن به اهداف خود برای نابودی توان موشکی حماس و حزب الله ناکام ماند، و همه اینها در حالی صورت می گرفت که جنگ در میدان رزمی با وسعت بسیار کم و نزدیک به مرزهای اسرائیل صورت می گرفت و همه این مناطق تحت اشراف هواپیماهای شناسایی و بدون سرنشین و نیز ماهواره ها اطلاعاتی بود.

ایران همواره بر این نکته تاکید کرده است و از گفتن این نیز هیچ ابایی نداشته و دشمنی خود را با رژیم صهیونیستی به طور واضح بیان کرده است. لذا یکی از مهم ترین اهداف موشک های ایران اسرائیل است، اما این نکته قابل تامل است که وقتی گفته می شود هدف این موشک ها اسرائیل است لزوما به معنای شلیک موشک ها از خاک ایران نیست چنانچه در جنگ های اخیر اسرائیل با نیرو های مقاومت این نکته اثبات شد و این نیز نشان از نبرد موشکی نا همتراز است.


انتقال دانش فنی برای ساخت موشک و نیز انتقال فناوری های ساخت موشک با قابلیت هدایت شنوده به حزب الله و حماس. به گفته موسسه بروکینگز ایران اخیرا نسل سوم موشک های زلزال را که قابلیت هدایت شوندگی و رهگیری دارند به حزب الله اعطا کرده است که این موشک ها قابلیت نطقه زنی دارند. اکنون نیروهای منطقه برای تهیه مواد و تجهیزات خود دیگر به جمهوری اسلای نیازمند نیستند، در حقیقت محاصره و شرایط سخت اطلاعاتی و امنیتی این نکته را ایران گوشزد نمود که برای ادامه دادن مسیر مبارزه باید علاوه بر ارسال متخصصان و نیروهای زبده ایرانی، دانش فنی لازم را برای ساخت موشک را به آنان انتقال دهد تا با استفاده از این راه حل مشکل فاصله زیاد میان خط مقدم جبهه مقاومت و مرکز فرماندهی آن یعنی ایران جبران شود.

نبوغ ایرانی در خدمت توان موشکی

یکی دیگر از نگرانی های دشمنان جمهوری اسلامی ایران در اختیار داشتن طیف گستره ای و انواع مختلفی از موشک ها با قابلیت های گوناگون است، علاوه بر این ایران همواره در حال به روز کردن و توسعه موشک های خود است، قابلیت های موشکی کنونی این اختیار را به ایران می دهد تا بتواند اهدافی را در اسرائیل، شبه جزیره عربستان، آسیای مرکزی، ترکیه، جنوب روسیه و اروپا و تا نزدیکی شبه قاره هند و نیز دهانه اقیانوس هند را مورد هدف قرار دهد.

موسسه های پژوهشی غربی در این زمینه بر این باور هستند که ایران اخبار و اطلاعات کمی از تحولات موشکی خود در سال های اخیر منتشر کرده است و هر از چندی توان موشکی خود را به یکباره در رزمایش های خود نشان می دهد که این منجر به غافلگیری طرف مقابل شده است. غربی ها بر این نکته اعتراف می کنند که آنها هنوز نتوانسته اند به تخمینی صحیح از تعداد لانچرها، موشک ها و سیلو های پرتاب و نیز حجم قدرت و دقت موشک های ایرانی دست یابند. استفاده از واحد های متحرک پرتاب کننده و نیز افزایش استفاده از سوخت جامد در موشک ها، این یکی از مواردی است که در گزارش اندیشکده آمریکایی سی اس آی اس به آن اشاره می کند.

هر چند هر کدام از موشک های ایرانی رسالت خاص خود را دارا هستند اما با این حال غربی ها معتقد هستند که بیشتر موشک های ایران فاقد دقت و قدرت لازم هستند و لذا ایران مجبور است برای این منظور به دو راه متوسل شود 1- بهره برده از کلاهک های غیر متعارف(شیمیایی،هسته ای، بیولوژیک) 2- رسیدن به دانش طراحی موشک های برد بلند نقطه زن، اما ایران برای پاسخ به این ضعف خود یعنی ضعف در دقت و قدرت موشک ها با توجه به دکترین دفاعی خود و باتکیه بر ظرفیت های داخلی پاسخ هایی دیگر داده است :

1- ساخت و طراحی کلاهک های بارانی و خوشه ای

کلاهک‌های خوشه‌ای گونه‌ای از کلاهک‌هایی هستند که برای موشک‌های بالستیک مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این‌گونه کلاهک‌ها به مانند بمب‌های خوشه‌ای، ریز بمب‌هایی در زمانی که بمب یا سر جنگی مورد نظر به محل هدف نزدیک می‌شود رها شده و منطقه مورد نظر را پوشش می‌دهد. علاوه بر این توانایی این امکان را فراهم می کند که کلاهک موشک قبل از مورد اصابت قرار گرفتن توسط سیستم های سپر موشکی عمل کرده و ضربه خود را به اهداف بزند از این کلاهک‌ها برای حمله به اهدافی مثل باندهای پروازی یا تجمعات بزرگ نیروهای پیاده یا زرهی استفاده می‌شود.

موشک هایی با کلاهک بارانی که دربردارنده ریزبمب های پرتاب شونده به بالا پس از اصابت به هدف است. این کلاهک با فرود آمدن در محوطه ای نسبتاً گسترده که ممکن است پیش از پرتاب با توجه به شرایط هدف قابل تنظیم هم باشد، سطح مورد نظر را مورد اصابت قرار می دهد. این گونه از کلاهک ها یا سرهای جنگی موشک، اساساً برای انهدام هدف واحد طراحی نشده بلکه برای آسیب رسانی به محوطه ای شامل اهداف پراکنده و پخش شده مورد استفاده قرار می گیرند مثلاً یک پادگان نظامی که خودروهایی با زره سبک در آن قرار دارند یا یک فرودگاه که در آن بالگردها و هواپیماها در توقفگاه های روباز یا زیر سایه بانی ساده مستقر هستند و یا یک شناور غول پیکر این محموله های انفجاری پس از اصابت کلاهک موشک به زمین به سمت بالا پرتاب شده و با قرار گرفتن در قوس نزولی تا فاصله چند ده تا چند صد متری از نقطه اصابت آن را تحت پوشش قرار می دهند.

این مهمات فرعی البته تا حدودی قابلیت نفوذ نیز دارند و از این رو برای آسیب زدن به هواگردها که اساساً از پوشش زرهی برخوردار نیستند، سلاح مفیدی محسوب می شوند اما در مجموع باید گفت توانایی های یک کلاهک بارانی برای آسیب رساندن و انهدام اهداف به خصوص، کاملاً بر نوع خوشه ای برتری داشته و اضافه شدن آن به فهرست تسلیحات کشورمان، انعطاف پذیری یگانهای موشکی نیروهای مسلح را در ضربه زدن به اهداف متنوع افزایش می دهد، استفاده از این کلاهک ها تا حدودی ضعف دقت و نیز قدرت تخریب را جبران می کند.

2- استفاده کردن از لانچر های چند تایی برای پرتاب

این گونه لانچرها نقش مؤثری در افزایش حجم آتش از یک منطقه پرتاب که با تلاش های خاصی از شناسایی آن توسط دشمن جلوگیری می شود و برای افزایش احتمال برخورد به یک مساحت مشخص دارد، علاوه بر مزایای فوق، این پرتابگرهای چند تایی و متحرک باعث کاهش تعداد خودروهای حامل موشک به نصف شده، کار اختفای پیش و پس از شلیک را سریعتر کرده و ضمن افزایش تعداد موشک در دسترس برای شلیک از یک موقعیت خاص که انواع روش های حفاظتی نیز برای مخفی نگهداشتن آن انجام شده بدون نیاز به بارگذاری مجدد امکان چندین شلیک از یک موقعیت را به دست می دهند.


پس از شلیک نیز این پرتابگرهای جدید با قابلیت های حرکتی بسیار بهتر از نمونه های قبلی به سرعت از منطقه خارج می شوند. باید این را دانست که طراحی و ساخت لانچر یکی از حساس ترین و مهم ترین موارد در شلیک موشک ها خصوصاً در مورد راکت هایی که پس از شلیک فاقد سامانه هدایت و تصحیح مسیر هستند این اهمیت بیشتر است زیرا بخش عظیمی از دقت آنها وابسته به دقت در هدفگیری اولیه روی پرتابگر است، بدین منظور تلاش های پیگیری برای ساخت لانچر برای موشک های بالستیک برد بلند انجام شده است و لانچر موشک های شهاب 3 به بعد در داخل کشور ساخته می شود.

پژوهشگران غربی بر این باورند که ساخت لانچرهایی برای پرتاب ماهواره برها به فضا و توسعه برنامه فضایی ایران می توان یک زنگ خطر برای آنها تلقی شوند چرا که ایران می توان با تغییراتی، از این لانچرها برای پرتاب موشک های بالستیک قاره پیمای خود که هنوز اطلاعی از ساخت و یا آزمایش آن در دسترس نیست استفاده کند و با استفاده از آن بتواند همه قاره اروپا را در تیرس موشک های خود قرار دهد.

3- استفاده از سلیو های زیر زمینی

این سیلوها جز پرتاب گر های زمین پایه هستند و با قرار گرفتن در دل زمین این امکان را به موشک می دهد تا با رعایت اصول پدافند غیر عامل و به دور از چشم ماهواره های جاسوسی، همواره در دل زمین آماده پرتاب باشند، استفاده از این سیلوها زمان پرتاب را به ویژه برای موشک های سوخت جامد کاهش می دهد، چرا که از این طریق موشک به صورت قائم است و سوخت در داخل سیلو ها به موشک تزریق می شود و لذا موشک همواره آماده برای شلیک است. در حالی که در لانچرهای متحرک ممکن است در حین تزریق سوخت به موشک، موقعیت آنها کشف شده و هدف قرار گیرند. به گفته کارشناسان ایران از سال ها قبل یعنی حدود 17 سال است که از این سیلوها بهره می برد و به جز ایران، تنها کشور های آمریکا و روسیه و چین از این سیلو ها بهره می برند.

رزمایش هایی برای آمادگی و برنامه ریزی

انجام مانورهای ها برای تمرین قابلیت های موشکی و برای عملی کردن تهدید ها در موقع لزوم یکی دیگر از راهبرد های جمهوری اسلامی برای حفظ آمادگی خود است. این مانور ها به طور فزاینده ای بر روی خلیج فارس و تنگه هرمز به منظور بستن تنگه هرمز و هدف قرار دادن پایگاه ها و نیز ناوهای آمریکایی و نیز پرتاب هایی بلند برای هدف قرار دادن اسرائیل طرح ریزی می شوند.همه اینها جدای از فعالیت های دیگر یگان ها اعم از دریایی و هوایی و زمینی برای ضربه زدن به دشمن در موقع لزوم است، چیزی که غربی ها به دلیل ترس خود از هیبت موشک های ایرانی از توجه و دقت در دیگر نیروهای ایرانی غافل شده اند.

سپرهای پنبه ای

آمریکا و متحدانش همه توان خود را برای ایجاد سپری قوی در منطقه برای جلوگیری از اصابت موشک های ایران به پایگاه ها و نقاط استراتژیک مانند نیروگاه ها، پالایشگاه ها، بنادر و ... که می توانند جز هدف های ایران در جنگ احتمالی باشند به کار گرفته اند در این زمینه، آنان با تغییر استراتژی دفاع نقطه ای به دفاع منطقه ای به دنبال ایجاد یک سپر سراسری در منطقه است. پنتاگون در راستای این هدف به نوسازی سیستم دفاع موشکی عربستان پرداخته و نسل جدیدی از سامانه پاتریوت را در اختیار عربستان قرار می دهد، این در حالی است که کشور های کویت وامارات و قطر از دیگر مشتریان این سیستم هستند، علاوه بر این ترکیه نیز به عنوان عضوی از ناتو در راستای این هدف با استقرار این پدافند موافق کرده است، هر چند این همکاری درراستای امنیت مرزهای ترکیه با سوریه بیان شد اما آگاهان بر این باور هستند که استقرار این سامانه در مرز های ترکیه هشداری به جمهوری اسلامی و برای دفاع در مقابل اسرائیل است؛ علاوه بر این آمریکا سامانه دفاع موشکی تاد را به ارزش یک میلیارد و نهصد و شصت میلیون دلار در اختیار امارات قرار داده است.

خرید این سامانه های موشکی در حالی که طرف مقابل ادعا می کند که موشک های ایران بیشتر جنبه روانی دارند و از دقت و قدرت بالایی برخوردار نیستند. نکته دیگر این که بسیاری از کارشناسان نظامی جهان در پیرامون کارایی و عملکرد این سامانه های تردید دارند چرا که این سامانه ها در محیط عملیاتی و خارج از حیطه آزمایش عملکرد خوبی از خود به ثبت نرسانده اند، چنانچه در جنگ خلیج فارس علی رغم اینکه موشک های اسکاد عراق با نواختی بسیار پایین شلیک می شدند و با وجود اینکه نیروی هوایی ائتلاف بر منطقه اشراف و برتری کامل داشتند این سامانه ها نتوانستد در کارنامه خود نمره خوبی را به ثبت برساند و تحقیقات انجام شده توسط کمیته ی ویژه سنای آمریکا با همکاری دانشگاه ماساچوست، نرخ موفقیت این سیستم رو10% تعیین کرده است.

علاوه بر این سیستم تاد نیز علی رغم هزینه های هنگف برای تحقیق و توسعه و نیز تصویب بودجه های پی در پی برای ارتقا با شکست مواجه شده است. سیستم تاد هنوز در شرایط نبرد واقعی مقابل اسکاد قرار نگرفته و اصولا برای مقابله با موشکهای برد متوسط ساخته شده و در مقابل موشکهای بالستیک حرفی برای گفتن ندارد. همه اینها در حالی است که جمهوری اسلامی برای هدف قرار دادن خود این سایت های ضد موشکی از موشک های خلیج فارس و فاتح 110 بهره می برد که با استفاده از لانچرها چند تایی و متحرک می توانند قبل از شناسایی توسط دشمن به اجرایی عملیات بپردازند، این امکان این توانایی را به ایران می دهد که در خوشبینانه ترین حالت در صورت اصابت چند موشک بالستیک توسط این سامانه ها به طور حتم خود سامانه توسط موشک های بعدی مورد اصابت قرار خواهد گرفت. علاوه بر این اخباری مبنی بر طراحی موشک رادار زن توسط جمهوری اسلامی منتشر شد که اکنون در مراحل ابتدایی و تست است که این قابلیت را دارد تا اهدافی را که از خود تشعشعات راداری ساتع می کنند مورد اصابت قرار دهد که به دلیل مسائل امنیتی فعلا از بیان جزئیات عاجزیم.

به طور کلی آنچه که توسط متخصصان سیستم های ضد موشکی مورد تایید است این است که این سیستم ها در شرایط واقعی نبرد قابلیت مقابله موثر را ندارند و در مقابل حجم بالای موشک ها شلیک شده با سرعت بالا و نیز خطای محاسبه قادر به انجام ماموریت های محوله شان نیستند. این موضوع علاوه بر سیستم های موشکی پاتریوت و تاد آمریکایی برای سیستم گنبد آهنین و اَرو اسرائیلی نیز صادق است، چنانچه مقامات اسرائیلی موفقیت گنبد آهنین را در مقابل راکت ها 90 درصد اعلام می کردند آمریکا برای ایجاد این سپر موشکی نهصد میلیون دلار به اسرائیل کمک مال داد، هزینه برپایی هر پرتابگر این سامانه پنجاه میلیون دلار است در صورتی که هزینه یک موشک قسام بسیار ارزان و ناچیز است اما با این وجود در جنگ اخیر از میان 2479 موشک تنها توانسته است 459 موشک را مورد اصابت قرار دهد و این به این معناست که چهار پنجم این موشک ها به هدف اصابت کرده اند هر چند این راکت قدرت بالایی نداشته اند اما فلج کردن زندگی و اقتصاد صهیونیست ها و تحقیر وارد شده بر آنها بر جنبه روانی مسئله می افزاید. اکنون با وجود راکت های کوتاه برد با کلاهک هایی حداکثر تا 90 کیلوگرم جایی در اسرائیل امن نیست، پس نمی توان به اسرائیلی ها برای مقابله با موشک های ایران با کلاهک های خوشه ای، بارانی و شدید الانفجار تضمین داد.

و این در حالی است که خود آمریکایی ها شلیک موشک های ایران به صورت رگباری که قابل رهگیری نباشد را در حد و اندازه استفاده ایران از سلاح اتمی مهلک می دانند. آمریکایی ها بر این اعتقاد هستند که با تجهیزات و امکانات پیشرفته اطلاعاتی و نظامی خود می توانند مانع از پرتاب بارشی از موشک ها ایرانی شوند اما این گفته یکی از فرماندهان آمریکایی در سال 1991 و درجنگ خلیج فارس است او در مورد سخت پیدا کردن لانچر ها پرتاب موشک گفت: این کار مانند یافتن سوزن در انبار کاه است، این در حالی است که ایران از حیث وسعت چندین برابر عراق است، دارای اقلیم های گوناگونی از کوهستان و کویر تا دریا و جنگ است، هواپیماهای شناسایی دشمن برای ورود چاره ای جز نابودی یا در دام افتادن ندارند و اصول پدافند غیر عامل به خوبی در این زمینه رعایت می شود.

اتهام حرکت به سمت سلاح اتمی

نکته ی دیگر ی که غربی ها بر آن تاکید می کنند، این است که ایران برای جبران ضعف موشک های خود باید به سلاح هسته ای مجهز شود، همین نکته عاملی است که موجب اشتباه آنها در محاسباتشان می شود. نگاه و روحیه استکباری آنان و اینکه برای رسیدن به هدف از هر ابزاری می توان بهره جست، آنها را به این واردار می کند که تصور کنند که متولیان اموردفاعی ایران نیز مانند آنان فکر می کنند، این در حالی است که استفاده از سلاح هسته ای در راهبرد دفاعی جمهوری اسلامی جایگاهی ندارد. صاحب نظران و کارشناسان امور نظامی و دفاعی ایران بر این عقیده هستند که با تکیه بر ظرفیت های موجود و استفاده از قوه تفکر و نبوغ و با در نظر گرفتن نقاظ ضعف دشمن بدون بهره گیری از سلاحی که بر اساس فتوای مقام معظم رهبری حرام اعلام شده می توان ضربات مهلکی را دبر دشمن وارد آورد. در بیشتر کشور های موشکی جهان به منظور جبران خطای موشک از سلاح های نامتعارف استفاده می شود در حالی که در دکترین دفاعی جمهور اسلامی تاکید بر دقت و استفاده از دیگر توانایی ها، جایگزین استفاده از سلاح هسته ای شده است. رعایت تقوای جنگ در چهارچوب دفاعی جمهوری اسلامی دارای جایگاهی رفیع است، قرآن کریم در زمینه رعایت تقوای جنگ می فرماید: و قاتلوا فی سبیل الله الذین یقاتلونکم و لا تعتدوا ان الله لا یحب المعتدین در دکترین دفاعی جمهوری اسلامی تعدی وتجاوز جایگاهی ندارد. کشتن بی گناهان و حیوانات و گیاهان و از بین بردن نسل و حیات با استفاده از سلاح های مخرب و کشتار تنها شایسته روحیه جهان خواران است.

نتیجه گیری

توان موشکی و راکتی جمهوری اسلامی بسیار متنوع و غنی و در عین حال در حال توسعه و رشد است، این توان نه تنها یک حربه سیاسی بلکه تهدید عملی و جدی برای دشمنان جمهوری اسلامی است، چنانچه رهبر انقلاب آن هنگام که صحبت از تهدید به میان می آید با قاطعیت آمادگی ایران را برای چشاندن طعم این موشک ها به اسرائیل اعلام می دارد: سرمداران اسرائیل گاهی ایران را تهدید می‌کنند اما به نظر می‌دانند که اگر غلطی بکنند جمهوری اسلامی، تل آویو و حیفا را با خاک یکسان خواهد کرد. این حاکی از این است که جمهوری اسلامی از این توان موشکی تنها به عنوان حربه ای روانی بهره نمی گیرد. با توجه به پیشرفته بودن و ساختار های مدرن و پیچیده این موشک ها و بهره گیری از روش های رزم نا همتراز، و دوری جستن از استفاده از سلاح اتمی و عدم شناخت دشمنان نسبت به قابلیت ها و توانایی های موشکی ایران، دشمنان ایران و هم پیمانان آنها با وجود سیستم های پیشرفته دفاع موشکی توان مقابله با بارانی از موشک های ایرانی را نخواهند داشت. در یادداشت بالا تنها به بحث موشک های بالستیک ایران پرداخته شد، در حالی که در نبرد احتمالی تنها موشک ها تعیین کننده نخواهند بود، در مطالب بعدی سعی خواهد شد به بررسی دیگر ابعاد توان نظامی جمهوری اسلامی پرداخته شود.