بیماری‎های شغلی تهدیدگر سلامت انسان

كارشناس مسئول بهداشت حرفه‎ای حوزه معاونت بهداشتی علوم پزشكی لرستان گفت: از اواسط قرن بیستم، شاهد كاهش بیماری‎های عفونی و افزایش بیماری‎هایی چون حوادث، قلبی عروقی و «اسكلتی - عضلانی» هستیم.

«ناهید شفیعیان» اظهار کرد: زندگی عصر صنعتی به طور سنتی به پیشرفت فناوری، بهره‎وری و رشد تأکید داشته و انسان(نیروی کار) به طور ضمنی و یا آشکار به همراه زمین و سرمایه به عنوان یکی از عوامل تولید مطرح شده است.

وی افزود: اما با ایجاد نگرشی جدید در مدیریت تحول، انسان هم عامل کار و هم خالق آن بوده است، از این‌رو نقشی محوری در تحول سازمان ایفا کرده و تحولات عظیم سازمانی از توانمندی‎های نامحدود فکری این عامل سرچشمه می‎‎گیرد.

شفیعیان ادامه داد: هم‌زمان با رشد پدیده صنعتی شدن‏، الگوی بیماری‎هایی که سلامت انسان‎ها را تهدید می‌کرد، تغییر یافت. طوریکه از اواسط قرن بیستم، شاهد کاهش بیماری‎های عفونی و افزایش بیماری‎هایی مثل حوادث، قلبی عروقی و اسکلتی عضلانی هستیم.

این محقق افزود: پدید‌ه دیگری که در دنیای صنعتی امروز سلامت انسان را تهدید می‎کند و روز به روز با آن بیشتر روبرو می‎شویم، مسأله‌ای بنام بیماری‎های شغلی است.

وی با بیان اینکه از حدود قرن هیجده میلادی دکتر «رامازینی» پدر علم طب کار، به تأثیر شغل و سلامت اشاره کرده است، خاطرنشان کرد: بیماری‎های شغلی مجموعه‎ای از بیماری‎ها هستند که صرفاً به علت عوامل موجود در محیط کار ایجاد و به خاطر عوامل کاری تشدید می‎شوند.

این پژوهشگر تصریح کرد: بیماری‎های ناشی از کار یا در ارتباط با کار، گروه بسیار زیادی از بیماری‎ها را شامل می‎شود که سردسته آنها بیماری‎های اسکلتی عضلانی هستند.

شفیعیان تصریح کرد: این مشکلات، به ایجاد مخاطرات در محل کار، ضعف سلامتی کارگران، صدمات ناشی از کار با تجهیزات، معلولیت‎ها و در نهایت کاهش بهره‎وری کارگر و کیفیت تولید و افزایش هزینه منجر می‎شود.

وی اظهار کرد: به کارگیری لوازم مکانیکی کمکی بمنظور محدود کردن یا کاهش اعمال نیروی لازم برای نگه داشتن ابزار و اشیاء، انتخاب یا طراحی ابزارهایی که میزان نیروی مورد نیاز و زمان را کاهش دهند از جمله راهکارهای بهبود این بیماری هستند.

این کارشناس بهداشت حرفه‎ای خاطرنشان کرد: هم‌چنین از راهکارهای مدیریتی برای کنترل آسیب‎های «اسکلتی - عضلانی» می‌توان به بکارگیری تعداد بیشتری کارگر اشاره کرد که موجب کاهش مدت زمان مواجهه آنان با آسیب و نهایتاً کنترل خطرات احتمالی می‎شود.

۱۳۹۳/۸/۲۶

اخبار مرتبط