میراث گذشتگان برای ما و میراث ما برای آیندگان!

تاريخ، جاده اي است كه ابتدا و انتهاي آن ناپيداست و در كنار اين جاده مناظر مختلفي وجود دارد كه هر رهگذري از كنارشان عبور مي كند و آن ها را به نظاره مي نشيند. برخي زشت و برخي زيبا. از ديدن برخي تأسف مي خورد و با ديدن برخي خوشحال مي شود و گاهي افتخار مي كند.


اين مناظر همان رويدادهايي است كه در طول زمان هاي متمادي و با گذر تاريخ اتفاق افتاده و در هر رويدادي هم شخص يا گروه يا جامعه اي مؤثر بوده اند. اما نتيجه ي اين رويدادها مهم است كه آيا موجب شرمساري مي شود يا موجب تفاخر؟

آثار و اشياء تاريخي موجود در موزه هاي ايران و سراسر دنيا گوياي اين نكته است كه تمدن ايراني، ريشه در دوران هاي باستاني و طولاني دارد كه روزگاري آوازه اش در جهان بلند بود. ظروف سفالي، چشم مصنوعي، پويانمايي، ابزار هندسي و سكه و ... در هزاران سال پيش، هريك تابلوهاي افتخاري است براي ايرانيان كه به آن ببالند.

صنايع دستي كه امروز در كشور ما وجود دارند تنها بخشي از صنايع زيبا و ارزشمندي است كه بسياري از آن ها براثر بي توجهي به صفحه اي از تاريخ اين مرز و بوم پيوست و امروز ديگر نشاني از آن ها يافت نمي شود.

برخي از صنايع ارزشمند تاريخي و ملي ما براثر هجوم صنايع بيگانه براي هميشه از ميان رفتند. و برخي نيز به دليل تهاجم فرهنگي و از ميان رفتن آداب و رسوم منطقه اي، به فراموشي سپرده شدند. ماشيني شدن فرش ها، صنعت فرش دستي ايران را به خطر انداخته و اين هنر ارزشمند ايراني را در معرض نابودي قرار داده است.

روزگاري تمام لوازم زندگي مردم در روستاها و شهرهاي ايران، از صنايع دستي ايراني تشكيل مي شد ولي امروز صنايع ماشيني حتي در روستاها نيز گسترش يافته و كمتر آثار دستي و ايراني مي توان يافت. گرچه بايد از امكانات روز استفاده كرد و امروزه صنايع ماشيني در خدمت انسان مي باشد، اما نبايد فراموش كنيم كه صنايع دستي، ميراث گذشتگان ما هستند كه براي ما به جاي مانده اند و ما وظيفه داريم از آن حراست كنيم. اين ميراث گرانبها بيانگر هويت و پيشينه ي تاريخي ما ايرانيان است. سند تمدن بشري و اصالت اين مرز و بوم مي باشد. اما امروز با اين زندگي شهري و ماشيني، ما چه ميراثي براي آيندگان به جاي خواهيم گذاشت كه نشان دهنده ي هويت ايراني و اصالت آنان باشد؟

گاهي آثار تاريخي گذشته ي خود را بايد در موزه هاي لوور پاريس و روم و لندن جستجو كنيم. اينك بايد مراقب باشيم به گونه اي عمل نكنيم كه فردا آيندگان ما، هويت خود را در اين موزه ها جستجو نمايند.

پس قدر صنايع دستي ملي خود را بدانيم و در حفظ و تقويت آن بكوشيم. چرا كه «صنايع دستي» ميراث گذشتگان ما و هويت آيندگان ماست.
منبع:وبلاگ ایران نشان