دریافت هایی كه به پرداخت نمی رسد

اختصاصی/به گزارش نما ،بیمه و صنعت بیمه از سال 1314 در ایران راه اندازی شد. در یک تقسیم‌ بندی کلی، بیمه به دو دسته بیمه ‌های اجتماعی و بیمه‌ های بازرگانی تقسیم‌ بندی می شود. در این بین بیمه های بازرگانی کارایی و تعامل بیشتری با مردم دارند؛ در این نوع بیمه تقسیم ‌بندی‌ های مختلفی وجود دارد.
بیمه آتش ‌سوزی،‌ عمر، بدنه اتومبیل و بیمه شخص ثالث بخشی از انواع بیمه های بازرگانی است. در کشور ما داشتن بیمه خودرو از موارد اجباری بیمه ای برای دارندگان وسایل نقلیه است.

حق بیمه چند صد هزار تومانی
نرخ حق بيمه بدنه، و بر اساس نوع اتومبيل، قدرت موتور، تعداد سيلندر، قيمت روز اتومبيل و ساير مشخصات اتومبيل ارائه شده است. با این تعابیر میزان دریافت حق بیمه از بیمه کنندگان بیمه در سال عدد نسبتا بالایی است. این عدد در حداقل حالت و برای خودروهای کمتر از چهار سیلندر چیزی در حدود پانصد هزار تومان و برای و برای خودروهای بیشتر از چهار سیلندر چیزی در حدود هشتصد هزار تومان برای یک سال است. در سال 93 در پی افزایش 31.6 درصدی دیه از سوی قوه قضاییه، بیمه مرکزی بر اساس قوانین و مقررات مربوط، حق بیمه شخص ثالث خودروها را با حداکثر 24 درصد افزایش نسبت به سال قبل تعیین و ابلاغ کرد. حق بیمه در مقایسه با افزایش دیه، حدود 8 درصد کمتر افزایش داده شد. بر این اساس بیمه مرکزی از بیمه کنندگان خواست برای تکمیل پوشش‌ های بیمه ‌ای خود و دریافت الحاقیه متناسب با دیه جدید به شرکت‌ های بیمه طرف قرارداد مراجعه کنند.

بیمه ماه های حرام
معمولا براي مردم اين سوال پيش مي آيد که در چه ماه هايي نرخ ديه افزايش پيدا مي کند و مبلغ آن چقدر است. ماه هاي حرام عبارتند از ذيقعده، ذيحجه، محرم و رجب که موجب افزايش ديه يا به اصطلاح تغليظ آن در حدود سی درصد مي شود. ديه کامل معادل بهاي يکصد(نفر) شتر است و اگر صدمه و قتل هر دو در ماه حرام واقع شوند يک سوم به مبلغ ديه اضافه مي شود و شخص مقصر بايد بهاي 133 نفر شتر را بپردازد. با این تفاسیر نرخ دیه سال 93 در ماه های غیر حرام 150 میلیون تومان است و در ماه های حرام 30 درصد به این مبلغ اضافه می شود. با توجه به این توضیحات در ماه های حرام دیه مبلغ بیشتری پیدا می کند. در این بین یک نکته بسیار مهم برای ماه های حرام وجود دارد که طبق قانون در تصادفات رانندگی، شرکت‌ های بیمه باید ۲.۵ درصد رقم دیه کامل در ماه ‌های حرام که امسال معادل ۵ میلیون تومان است را به زیان دیده پرداخت کنند و مابقی خسارت باید توسط مقصر حادثه پرداخت شود.
برای این باره معاون نظارت بیمه مرکزی می‌ گوید: این رقم نمی ‌تواند جبران کننده خسارات برخی تصادفات باشد و دارندگان وسایل نقلیه می‌ توانند با خرید پوشش اضافه اختیاری بیمه ‌نامه با مبلغ بالاتر، پوشش بیمه ‌ای خود را تا چند ده میلیون تومان نیز افزایش دهند اما اگر این کار را نکنند و خسارت مالی وارده بیش از 5 میلیون تومان باشد، مابقی خسارت را باید از جیب پرداخت کنند. این در حالی است که برای حق بیمه سالانه حتی با احتساب موارد تخفیفی باز هم عواید شرکت های بیمه گر از بیمه شونده ها بسیار بیشتر از میزان پرداخت خسارت است. نکته جالب در مورد در آمد شرکت های بیمه گر در کشور این است که هیچ آماری از تعداد خودروهای بیمه شده تحت پوشش خود ارائه نمی دهند. اما با یک محاسبه سر انگشتی با در نظر گرفتن حدود شانزده میلیون خودرویی که در کشور تردد می کنند و با در نظر گرفتن حداقل میزان بیمه خودرو در سال؛ شرکت های بیمه چیزی بیش از هشت هزار میلیارد تومان از مردم دریافت می کنند. بدیهی است بیمه کننده ها با توجه به تخفیف سالیانه حداکثر سعی خود را در درست رانندگی نمودن و جلوگیری از آسیب دیدن خودرو و استفاده از بیمه به کار می بندند. با جمع بندی و کنارهم قرار دادن این موارد می توان به این نتیجه رسید که برنده اصلی از این پرداخت ننمودن بیمه ها هستند.