به گزارش نما به نقل از تسنیم، مصرف بی رویه آب در کشور به گونه ای است که هر ایرانی در طول سال ۱.۵ تا ۲ برابر متوسط سرانه مصرف آب در جهان، آب مصرف می کند. این میزان مصرف که در بخش خانگی است به طور معمول برای شرب، پخت و پز، شست وشوی البسه و ظروف، استحمام و سرویس بهداشتی و تمیزکاری های معمول محل زندگی به کار می رود اما داستان مصرف آب به مصارف معمول ختم نمی شود.
در هر نقطه ای از جهان بنا به شرایط جغرافیایی و فرهنگ زندگی مردم، نوع و میزان مصرف آب نیز متفاوت است اما برخی مصارف، کوچکترین ربطی به شرایط جغرافیایی منطقه ندارد و بیشتر فرهنگ غلط استفاده از آب، این مصارف را در زمره انواع مصارف قرار داده است.
* گرم کردن فضا با آب
در برخی ساختمان های مسکونی که اغلب از زمان ساخت آنها بیش از دو دهه می گذرد، از ابتدا و یا در فرآیند تعمیر و بازسازی، از کوچکترین نقاط ممکن در زیرزمین و بام، برای تبدیل فضا به واحدمسکونی استفاده شده است. مصرف آب به عنوان سیستم گرمایشی در این ساختمانها نوع عجیبی از استفاده از آب است.
ساختمانهایی که از فضای خرپشته بام به عنوان حمام واحد مسکونی طبقه بالا استفاده می شود و به دلیل قدیمی بودن تأسیسات و یا نبود ضرورت در استفاده از سیستم های گرمایشی مثل پکیج یا شوفاژ در نگاه صاحبخانه، حمام مذکور از داشتن فضای گرم در فصل سرما بی بهره است، ازاینرو ساکنان با بازگذاشتن آب گرم ۱۰ تا ۱۵ دقیقه پیش از آغاز استحمام، فضای حمام را با بخار آب، گرم می کنند.
این نوع استفاده عجیب از آب بیشتر در حمام های ساخته شده غیراستاندارد در منازل مسکونی دیده می شود که به دلیل عدم رعایت استانداردها در فضای اختصاص داده شده به حمام، در مکان های غیرمعمول (روی بام، فضای خرپشته، زیرپله، گوشه حیاط و ...) حمامی ساخته شده و امکان بهره گیری از سیستم های گرمایشی مورد استفاده در خانه، برای این حمام وجود ندارد.
* جاروی دقیق حفره ها با آب
در اینکه استفاده از آب برای جارو کردن حیاط، پیاده رو و خیابان، ناشی از ضعف فرهنگی و عدم شناخت کافی نسبت به ارزش ذاتی آب است شکی نیست ،اما اینگونه مصرف به دلیل استفاده زیاد در شهرها، در عین اشتباه بودن؛ عجیب تلقی نمی شود.
در مجاورت برخی منازل مسکونی به دلیل تعدد تخریب معابر از سوی ارگانهای مختلف، پیاده رو یا خیابان بازسازی شده؛ پستی و بلندی ها و گهگداری حفره های کوچک و بزرگ دارد. این حفره ها که با گذشت زمان از انواع برگ ها، خاکروبه ها و زباله های ریخته شده در کف خیابان پر می شود، فضای بصری معبر محل زندگی شهروندان را نازیبا کرده و هرچند این حفره ها کوچک باشد در نگاه تیزبین برخی شهروندان، آلودگی بصری دارد.
این شهروندان که پر کردن حفره های مذکور و رفع پستی و بلندی ها را وظیفه ذاتی شهرداری می دانند، ضمن شست و شو و جاروی پیاده رو و خیابان روبه روی محل مسکونی یا کار خود با آب، اصرار زیادی بر تمیز بودن این حفره ها دارند به طوری که با فشار آب؛ برای خارج کردن آلودگی ها از حفره های موجود در معابر و یا هدایت برگ و زباله های ریخته شده در خیابان از کنار یک ناهمواری به سطح هموار و دور کردن زباله ها از شعاع محل زندگی خود تلاش می کنند.
* ساختمان سازی با آب شرب
استفاده از آب شرب برای ساختن بنا از نظر نظام مهندسی ساختمان، خلاف قانون و مشمول جریمه محسوب می شود. در عین حال در نقاط مختلف شهر، ساخت و سازهایی هستند که استفاده از آب لوله کشی شرب را در مقابل هزینه نکردن برای حمل آب و خرید یا اجاره تانکر در طول کار، مقرون به صرفه تر می دانند و از آب لوله کشی برای ساخت ملات، ساخت بتن کارگاهی و آبیاری سطح بتن ساخته شده استفاده می کنند.
در حالی بین آجرهای برخی ساختمانهای شهر از آب تصفیه شده شرب استفاده می شود که در برخی نقاط کشور مردم برای دسترسی به آب سالم برای شرب در مضیقه هستند.