حاج احمد مجاهدی نستوه بود (حاج احمد قدیریان میگفت: آقا تنهاست...)

نسل جدید ما با بزرگان ومشاهیر خود که حق حیات برهمه دارند چندان آشنا نیست ودلیل این مسئله درجای خود قابل بررسی است.

شاید به ذائقه نسل حاضر که تحت تاثیر شرائط و تحولات روزمره، خاصه درحوزه فناوری وشیوه اطلاع رسانی است مربوط باشد که فرهنگ گویش وتماشا وتصویر نگری رابر تعمق وتفکر برتری داده وفرصت مطالعه و شناخت رجال والگوها را ازآنان گرفته و به معرفت شرح الاسمی انان بسنده نموده اند وشاید بخشی از این پدیده به خود رجال وخادمان مخلص برگردد که همچون امام راحل خویش که مظهر فروتنی واخلاص بود وصدا وسیما را عتاب می کرد که عکس اورا به وفور نشان ندهند وبه جای اوتصاویر صاحبان انقلاب را نشان دهند، شهرت را در گمنامی می دانستند و شاید و بلکه حتما سهمی از این قصور هم شامل مسئولینی باشد که رسالت شناخت ومعرفی سرمایه مهم کشوررادارند تا این اسوه های نستوه ومقاومت ومظاهر بندگی را در زمان حیاط وسپس ممات به نسل جدید وتشنه ومحتاج تعریف نمایند.

حاج احمد قدیریان یکی ازاین چهره های شاخص والگو درزمان ماست و زحمات فراوانی درانجام رسالت مسلمانی وانقلابی در شرائط گوناگون سختی وطاقت فرسا تحمل کرد و به لطف خدا همیشه موفق بود یاس و ناامیدی درمصاف با به هزیمت تن داده بود وسراسر شور و هیجان و امیدوار ومتیقن به راه وروش وهدفش بود.

دوران مبارزاتی قبل از انقلاب وهمکاری اودر زمان طاغوت باهمرزمانی چون شهید عراقی، شهیدلاجوردی وعشق وعلاقه او به امام خمینی ره ارادت مثال زدنی او به شهید آیت الله دکتر بهشتی وسایرین را دوستان معاصر وهم رزم او شرح خواهند دادوفضای رسانه دراین ایام مالامال از کارنامه این مجاهد فی سبیل الله خواهد بود.

این حقیر قریب دودهه است که درکنارایشان بودن راخداوند متعال نصیب من کرده بود وبا همه وجود اورا یک شخصیت اسلامی،متدین و باارزشهای ماندگار وانقلابی نستوه وخادم نظام اسلامی ومردم یافتم ،اظهار ضعف وخستگی در او یافت نمی شد با بالاترین ظرفیت کار میکرد وقدر عمر ولحظات خود را میدانست.

جدیت حاج احمد مثال زدنی بود. دوستان او بهنگام نرمش در انجام کار از نگاه صلابت او درامان نبودند تاچه رسد به نامحرمان ودشمنان که بخواهند درمقابل دین ودنیای او بایستند. دغدغه خدمت وانجام کار برای خدا داشت. من بعید می دانم شخصی به حاج احمد برای انجام کاری ازقبیل درخواست وام، رفع گرفتاری دریک اداره، رساندن پیام به بزرگان، تهیه جهیزیه، انجام کار فرهنگی، پیگیری امور بامراجعه به فلان اداره نزد یک مدیر تازه کار بی تجربه و...مراجعه نموده باشد وآن مرحوم برای وی کاری انجام نداده باشد.

عشق ونگاه راهبردی حاج احمد به بسیج وبسیجیان را از بسیجیان این فرمانده ازدست رفته بایستی جویا شد. در هرفصت وشرائطی که فراهم می شد، یک نهال از شجره طیبه امام خمینی (ره) را غرس می کرد وهمیشه از کم کاریها گله مند بود. او بااینکه سردار سپاه بود اما فرماتده بسیج پایگاه مجمع فرهنگی شهید بهشتی نیز بود،

مرحوم قدیریان عنایت ویژهای به حفظ آثار دوستان متدین ومومن خودداشت. او به باقیات صالحات ایمان داشت وخودرادر غیاب دوستان رحلت کرده وشهید شده مسئول می دانست اوج این احساس حاج احمد مربوط به شهید بهشتی می شود. وقتی به یاد آن مظلوم می افتاد چهره سراسر افسوس وحسرت او تماشائی بود وبارها می گفت جای شهید بهشتی خالی است.

می گفت بعض ازاین شهدا فامیل سببی ونسبی در دولت دارند وچه کارها که برای شهیدشان نکرده اند ولی شهید بهشتی بعد از شهادت هم مظلوم است. لذا تصمیم کرفت کارهای خودرا سامان مجدد دهد وبنیاد شهداء هفت تیر را که بعنوان قتلگاه نام می برد بنا کند وبحمد الله تلاش او به بار نشست واین بنا ایجاد شد وقراربود درسالگرد حادثه هفتم تیر افتتاح شود تقدیر بر این بود حاج احمد دراین سرآغاز نباشد ومراسم تشییع ومجلس ختم او آنجا برگزار گردد.

مرحوم حاج احمد کینه دشمنان، خاصه منافقین رادردل داشت و همواره دنبال نابودی وریشه کن شدن جریان نفاق بود. همچون او کسی داغ عزیزان خود را از بدست منافقین ندیده بود؛ لذا باید به او حق داد. او می گفت در مجازات منافقین با منطق حقوق وپیگیری ازطریق سازمانهای بین اللملی کوتاهی کرده ایم. لذا با همکار بخشهای مربوط تیم حقوقی تشکیل داد وبدنبال استیفاء حقوق ملت ایران وخانواده شهداء-درواقع دفاع از نظام جمهوری اسلامی ایران –بود.

مرحوم قدیریان شخصیت فرهنگی داشت گرچه حجم کارهای او به ظاهر رویکرد دیگری را نشان میداد ولی درد جان او فرهنگ وامور فرهنگی بود از این زاویه به مساجد-ازجمله مسجدجامع الزهرا (س) آتی ساز اوین که رئیس هئیت امناء آنجا بود -،پایگاه های بسیج ومراکز فرهنگی نگاه می کرد.

از جمله جاهائی که به حاج احمد آرامش می داد، مجمع فرهنگی شهید بهشتی، مرکز فعالیتهای فرهنگی، انتشار کتاب وآثار شهدا بود. با همه این اوصاف حاج احمد دردهای پنهانی هم داشت که با خود برد او از بعض افراد گله مند بود روزی به من می گفت فلانی، آقا(مقام معظم رهبری) تنهاست. او ایده های بزرگی دارد؛ ولی یار و یاور ندارد ونهایت اینکه سردار رشید اسلام که به حق مجاهدی نستوه بود، ازمیان ما رفت وخیل عظیمی از متدینین وانقلابیون را درغم فراق خویش به ماتم فروبرد که چاره ای جز صبر وتحمل نیست خدواند متعال ار را با اولیاءخود ومجاهدین فی سبیل الله محشور نماید عاش سعیدا ومات سعیدا.