به گزارش نما به نقل از فارس، غلامعلی خوشرو نماینده جدید ایران در سازمان ملل این هفته پس از یک سال خالی بودن این کرسی، راهی نیویورک، مقر سازمان ملل میشود.
در یک سال گذشته کارشکنی آمریکا و عدم صدور روادید برای حمید ابوطالبی گزینه اول ایران، کرسی جمهوری اسلامی را در سازمان ملل، خالی نگه داشته بود. نهایتا آقای خوشرو در ماه جاری، از سوی دولت به عنوان نماینده جدید برای اعزام به نیویورک معرفی شد.
خبرگزاری آسوشیتدپرس به نقل از حمید بابایی سخنگوی هیئت نمایندگی ایران در مقر سازمان ملل، تائید کرده است که غلامعلی خوشرو این هفته به آمریکا سفر میکند.
سازمان ملل نیز روز جمعه اعلام کرد نماینده جدید ایران، عصر روز سهشنبه استوارنامه خود را به بانکیمون دبیر کل این نهاد، تقدیم میکند.
غلامعلی خوشرو دارای مدرک دکترا در رشته جامعه شناسی از آمریکا است و ریاست دانشکده روابط بینالملل وزارت امور خارجه، سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل در نیویورک، معاون امور بینالملل وزارت امور خارجه در دوران وزارت سید کمال خرازی از جمله سمتهای خوشرو است. او مقالات متعدد علمی و پژوهشی در فصلنامهها و ...به رشته تحریر درآورده است.
آقای خوشرو در سالهای اولیه پس از انقلاب (1361) دانشکده روابط بینالملل وزارت امور خارجه را به منظور تربیت دیپلماتهای متعدد و متخصص تاسیس کرد و به مدت هشت سال ریاست این مرکز دیپلماسی را به عهده داشت. وی سپس به مدت هفت سال سفیر و معاون نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در نیویورک بوده است. خوشرو در دولتهای هفتم و هشتم معاون وزیر امور خارجه در امور آموزش و پژوهش و سفیر در کشور استرالیا بوده است. وی همچنین در سالهای 84 –1380 همزمان با اوج گیری مناقشات هستهای معاونت حقوقی و بینالمللی وزارت امور خارجه را برعهده داشت و در مذاکرات هسته ای و طراحی نحوه تعامل با طرفهای مذاکراتی نقش فعال داشت.
خوشرو در سالهای اخیر به عنوان تحلیلگر و پژوهشگر در جلسات متعدد بینالمللی شرکت کرده و مقالات و سخنرانیهای زیادی ارائه کرده است. وی در این سالها بیشتر بر حوزههای فکری و نظری نظیر لزوم و لوازم گفتوگو، اجتناب از افراطیگری و خشونت، نقش مردم سالاری دینی در بیداری اسلامی و احیاء تمدن نوین اسلام تمرکز داشته است. وی دانش آموخته جامعه شناسی در دانشگاه تهران، دانشگاه تربیت مدرس و مدرسه جدید تحقیقات اجتماعی در نیویورک است و سالها به تدریس در دانشگاههای مختلف کشور نظیر دانشکده روابط بینالملل، دانشگاه تهران و دانشگاه تربیت معلم پرداخته است.