به گزارش تابناک،جالب این که مدیر عامل استقلال، به طرز عجیبی از حسین فرزامی، عضو هیأت مدیره استقلال هم انتقاد کرد و اظهار داشت: فرزامی خواست وظیفه جذب اسپانسر و تبلیغ روی پیراهن به عهده او باشد، ولی متأسفانه اکنون با گستاخی تمام اعلام کرده که وظیفه هیأت مدیره، پول آوردن به باشگاه نیست.
البته برخی بر این باورند که وی برای اینکه کار خودش را توجیه کند، به همکارانش در هیأت مدیره توهین میکند و با این چنین ادبیاتی، مدیر عامل تیم پرسپولیس را که دارد کاستیهای چندساله را جبران میکند، زیر سؤال میبرد. این در حالی است که ورزش و فرهنگ، میتوانند به عنوان دو مقوله در کنار هم در هنجارمند کردن رفتارهای اجتماعی کارساز باشد.
بنا بر این گزارش، فصل پیش، مدیر عامل استقلال با جذب و تمدید قرارداد با ستارههایی چون مهدی رحمتی، جاسم کرار، ولید علی، فریدون زندی، آندرانیک تیموریان و خسرو حیدری، هزینه میلیاردی برای باشگاه داشت تا تیم فتح اللهزاده با افتخار لقب کهکشانی دریافت کند.
اما این هزینه بالا، چیزی جز یک جام آن هم از نوع جام حذفی برای آبیها نداشت تا هیأت مدیره استقلال (درست یا نادرست) امسال سیاست هزینه محدود در فصل نقل و انتقالات را پیش بگیرد؛ سیاستی که اساسا قلعه نویی از آن بیاطلاع بود و وعدههای نیم بند مسئولان باشگاه را برای حذب نفرات مورد نظر جدی گرفت.
سخنان قلعه نوعی پیش از آمدن به استقلال
مدیری که میخواهد تیمش را برای قهرمانی ببندد، باید مثل رویانیان کار کند؛ این جملهای است که امیر قلعه نویی در روزهای واپسین همکاری با باشگاه تراکتورسازی بر زبان آورد تا حسین جعفری، مدیرعامل این باشگاه بداند بدون حضور پررنگ در فصل نقل و انتقالات نمیتواند سرمربی موفق تیمش را نگه دارد.
البته به گواه آمار و ارقام قلعه نویی در سالیان اخیر در کنار همه مسائل فنی، یکی از ریشههای موفقیت خود را جذب بازیکنان کارآمد و زبده در نقل و انتقالات میداند؛ اتفاقی که تا اینجای کار خبری از آن نیست.
با این حال، مدیران استقلال در شرایطی حفظ بازیکنان فصل پیش استقلال را یک موفقیت برای خود ترسیم کردهاند که آنها هنوز موفق به جلب رضایت و تمدید قرارداد بازیکنانی چون مهدی رحمتی و مجتبی جباری نشدهاند و قلعه نویی افزون بر مهدی امیرآبادی روی نام مجتبی جباری نیز خط کشیده است، حال آنکه باشگاه از مذاکره با جباری برای تمدید قراردادش خبر میدهد.
طرفداران قرمز بر این باورند آنچه این روزها در پرسپولیس جریان دارد، ما را به یاد سالهای طلایی این باشگاه میاندازد که نامش همواره با افتخارات درآمیخته بود و بزرگان بسیاری در این راه از وجود خود هزینه کردند و ... .
مدیرعامل پرسپولیس چگونه از پس این مخارج برمیآید؟
اگر سال گذشته رسیدن به «میلیارد» یک تابوی شگفتانگیز بود که مو به تن مخاطبان سیخ میکرد و در مجموع هم یکی، دو بازیکن چنین دستمزدی گرفتند، امروز مرزهای جدیدی برای این گمانهزنیهای ترسیم شده و بنا بر شنیدهها دعوا تا یک و نیم میلیارد تومان هم پیش رفته است!
البته اگر هزینه کردن دولت برای باشگاهها ممنوع است، پس پول این بازیکنان میلیاردی از کجا میآید و اگر میتوان از منابعی مجهول و از روزنهها و منافذ پرشمار موجود در بدنه اقتصاد دولتی پول جور کرد، چگونه میتوان خرج این بمبهای خبری را داد؟!
محمد رویانیان همان گونه که بارها اعلام کرده، به دنبال استانداردسازی در باشگاه بزرگی چون پرسپولیس است و قطعا یکی از پارامترهای اساسی این مسأله خودکفایی مالی سرخها احتمالا از منابع دولتی است که امیدواریم نه صد درصد بلکه در بخشی از این مسأله پرسپولیس بتواند روی پای خود بایستد و صرف نگاهش به بودجههای دولتی نباشد.
اما پرسشی که برای بیشتر کارشناسان مطرح است، اینکه مدیرعامل پرسپولیس چگونه از پس این مخارج برمیآید؟