نقش‌آفرینی فرانسه در گفت‌وگوهای هسته‌ای

گروه ترجمه- خبرگزاری فرانسه 15 مارس 2015 (24 اسفند) در مقاله‌ای به مانع‌آفرینی‌های فرانسه بر سر توافق هسته‌ای با ایران پرداخت و نوشت: دیپلمات‌ها می‌گویند به موازات آنکه حرکت به سوی توافق هسته‌ای با ایران تا 31 مارس ادامه دارد، فرانسه نقشی افراطی ایفا می‌کند و با مانع‌آفرینی‌های خود سبب ناراحتی متحدان آمریکایی‌ خود شده است، اما محتمل نیست که در توافق هسته‌ای نهایی به چنین اقدامات خود ادامه دهد. تندروی فرانسه در میان شرکای آمریکایی، بریتانیایی، چینی، روسی و آلمانی به‌منظور اثرگذاری بر توافق هسته‌ای با ایران ریشه در نگرانی‌های ایدئولوژیک، تاریخی و ملی این کشور دارد؛ به‌ویژه آنکه پاریس تشخیص می‌دهد عمل‌گرایی فزاینده واشنگتن در این مسیر قرار دارد که توافق هسته‌ای به سرعت محقق شود.

در ادامه مقاله آمده است: برنارد هورکید، کارشناس امور ایران در مرکز ملی تحقیقات علمی می‌گوید: «فرانسه مسیری مخالف آمریکا را برگزیده که این راهبردها با به قدرت رسیدن باراک اوباما تغییر کرد... دولت کنونی تحت حاکمیت سوسیالیست‌ها از موضع‌گیری سخت‌گیرانه در قبال ایران حمایت می‌کند. نیکولا سارکوزی، رئیس‌جمهور محافظه‌کار فرانسه نیز سیاست‌های تند و سخت‌گیرانه‌ای علیه ایران داشت... پاریس به‌طور مشخص گزینه همرایی با پادشاهی‌های نفتی خلیج‌فارس و ثبات محافظه‌کارانه در منطقه را برگزید که این موضوع به‌طور مستقیم در تضاد با منافع ایران است؛ پاریس ایران را به خشونت و آشوب در سوریه، لبنان و عراق متهم می‌کند.» این تردید در قبال ایران بود که سبب شد فرانسه در ابتدا با توافق نوامبر 2013 میان ایران و آمریکا مخالفت کند؛ به‌طوری که مقامات فرانسوی در آخرین لحظات اعطای امتیازات بسیار به ایران را رد کردند. اگرچه توافقی محکم‌تر 15 روز بعد به امضا رسید، اما مقامات آمریکایی در حال حاضر رفتار شرکای فرانسوی خود را بررسی می‌کنند؛ زیرا ممکن است پاریس بار دیگر توافقی را که باید پیش از ضرب‌الاجل 31 مارس به امضا برسد، وتو کند. این توافق به‌منظور مشخص شدن چارچوب نهایی توافق‌ هسته‌ای صورت می‌گیرد.

در پایان مقاله آمده است: فرانسوا نیکولاد، دیپلمات سابق در تهران در دهه 2000 و کارشناس امور منع تکثیر می‌گوید: «فرانسه برای برهم زدن گفت‌وگوها خطر نخواهد کرد. قدرت‌های جهانی همگی در مورد مسائل اصلی توافق دارند... فراتر از آن، پاریس تا حد ممکن به‌دنبال اعمال نظر خود است.» دلایلی فراتر از تداوم سیاسی در مورد ایران وجود دارد که به‌عبارتی مبیّن موضع‌گیری شدید فرانسه در گفت‌وگوهای هسته‌ای است. در عین حال، لورنت فابیوس، وزیر خارجه کنونی فرانسه از سال 1984 تا 1986 در سمت نخست‌وزیر بوده است. در آن دوره اقدامات ایران به‌ویژه روابط پرتنشی میان پاریس و تهران به‌وجود آورد. طی آن دوره کوتاه، ایران مسئول حملات در فرانسه و گروگان‌گیری‌های حزب‌الله در لبنان شناخته شد و در عین حال ایران از حمایت‌های پاریس از صدام در جنگ فاجعه‌آمیز ایران و عراق خشمگین بود. یک دیپلمات فرانسوی تأیید کرد که «فابیوس همچنان احساس بدی نسبت به ایرانی‌ها دارد و قطعاً اعتمادی به آن‌ها ندارد.»

 تحلیل‌: افزون بر ریشه داشتن رفتار عنودانه فرانسه با ایران در مسائل پس از انقلاب و حمایت همه‌جانبه این کشور از منافقان و صدام، جاه‌طلبی فرانسوی‌ها در اروپا آن‌ها را واداشته تا کمبودهای این جاه‌طلبی ناکام‌مانده را، در مواضع مخالف در مذاکرات هسته‌ای جبران کنند که چندان طرفی نخواهند بست.