هدف اصلی
این گزارش مشخص کردن امنیتی بودن موضوع «کاهش شدید نرخ رشد» ، نقش پررنگ
اتاق های فکر غرب و عوامل خارجی و برخی سازمان های دولتی و غیردولتی داخلی است که
در پوشش هایی به ظاهر قانونی و در سایه بی توجهی و یا غفلت برخی دستگاههای مسئول و رسانه ها در
گذشته به طور واضح فعال بوده و در حال حاضر هم هنوز به
نحوی فعال است. بدیهی است که هدف از واقعیت های گزارش شده متهم کردن هیچ
فرد یا گروهی نیست بلکه هشداری است به مسئولین ذیربط که تا قانون تنظیم
خانواده به طور کامل لغو نشود امکان سوء استفاده از آن وجود خواهد داشت.
دفاتر
مختلف سازمان ملل سال هاست که در کشورهایی نظیر ایران اقدام به اجرایی کردن سیاست
های دکترین امنیت ملی امریکا با کمک دستگاههای دولتی آن کشورها و اعمال سیاست های
معاندانه خود با کمک بودجه های دولتی خود آن کشورها کرده اند.
شناسایی
بازوان عملیاتی اتاق های فکری مساله ای است که غرب نقشه آن را منتشر کرده است. این
بازوان نه تنها در ایران در گذشته در این مسیر گام برداشتند، بلکه در سایر
کشورهای دیگر نظیر عراق، افغانستان، کشورهای آفریقایی و ... کاملا بر اساس یک نقشه
و یک دستور در حال پیاده کردن سیاست های کاهش جمعیت هستند.
این
سازمانها مستقیما زیر نظر «مرکز عملیات های نظامی و غیرنظامی آمریکا» کار می کنند
و دستورالعمل اصلی فعالیتهایشان را از این مرکز دریافت می دارند.
تحقیقات
صورت گرفته نشان می دهد این چارت عینا و تا حد توان در ایران نیز به اجرا در آمده
و در موضوعات جمعیت (کاهش نرخ رشد جمعیت مسلمان ایران) و همچنین پیشگیری از ایدز
می توانیم نمونه این چارت را به عنوان دست های پشت پرده مشاهده کنیم.
صندوق بین
المللی جمعیت و نقش آن در کاهش نرخ رشد و انقطاع نسل
صندوق بین
المللی جمعیت در ایران کار خود را پیش از انقلاب و با تخصیص بودجه های سنگین به
برنامه تنظیم خانواده و حمایت های فکری و امکاناتی مختلف از این برنامه آغاز کرد.
البته تا پیش از شروع فعالیت مستقیم صندوق، ستاره فرمانفرمائیان به عنوان نماینده
سازمان ملل در ایران در ایجاد و آموزش برخی خیریه ها و انجمن های تنظیم خانواده
فعالیت می کرد.
صندوق جمعیت،
با اهدای جوایز و کرسی های بین المللی به فعالین حوزه جمعیت در ایران، توانسته این
افراد را با خود در اجرای سیاست های صندوق همراه سازد که در ادامه به ان نیز اشاره
می شود.
جدول زیر
بودجه ها و حمایت های مالی نهادهای بین المللی (صندوق بین المللی جمعیت و سازمان
بهداشت جهانی) را نشان می دهد:
جدول مقایسه بودجه و خدمات در دوره
های چهارم تا ششم تنظیم خانواده
برنامه | بودجه به | تعداد | تعداد | تعداد | کادر | اقدامات |
برنامه 1351 | 1.300.000.000 | 518.659 | 1.926 | 17.373.670 | 16.629 پزشک و 222.622 | اولین گام های عقیم سازی و |
برنامه پنجم 1352-1356 | 8.056.941.000 | 1.090.000 | 20.622 | 30.428.244 | 13.404پزشک 512.051 ماما و افراد دوره دیده | مطرح شدن موضوع سقط جنین با عنوان |
برنامه ششم 1357-1361 | 19.000.000.000 | با شروع تحولات ناشی از انقلاب اسلامی برنامه ها تنظیم |
میزان
بودجه برنامه تنظیم خانواده از سال 1370 تا 1392
سال | میزان |
قانون سال 1370 | 2.000.000.000 |
قانون سال 1371 | 13.000.000.000 |
قانون سال 1372 | 20.000.000.000 |
قانون سال 1373 | 20.460.000.000 |
قانون سال 1374 | 26.991.728.000 |
قانون سال 1375 | 32.070.000.000 |
قانون سال 1376 | 39.000.000.000 |
قانون سال 1377 | 50.000.000.000 |
قانون سال 1378 | 50.000.000.000 |
قانون سال 1379 | 63.180.000.000 |
قانون سال 1380 | 64.500.000.000 |
قانون سال 1381 | 100.000.000.000 |
قانون سال 1382 | 89.635.000.000 |
قانون سال 1383 | 100.000.000.000 |
قانون سال 1384 | 100.000.000.000 |
قانون سال 1385 | 140.000.000.000 |
قانون سال 1386 | 140.000.000.000 |
قانون سال 1387 | 140.000.000.000 |
قانون سال 1388 | 160.000.000.000 |
قانون سال 1389 | 190.000.000.000 |
قانون سال 1390 | 193.846.000.000 |
قانون سال 1391 | 203.538.000.000 |
قانون سال 1392 | 133.380.000.000 |
جمع کل : | 1.836.965.728.000 |
* * توجه: میزان بودجه تنظیم خانواده از
سال 62 تا 69 مشخص نیست.
بودجه اختصاص یافته سازمان بهداشت
جهانی who به برنامه تنظیم خانواده در ایران
31.000 | 1371-1372- |
اجرای برنامه مشترک برای بهداشت | 1373-1374 |
ارتقای وضعیت بهداشت و باروری، | 1375-1376 |
اختصاص اعتبار 92.500 دلار | 1377-1378 |
در سالهای بعد به علت موفقیت برنامه |
لازم به
ذکر است از سال 1370 تا 1392 مبلغ 000. 728.
965. 836 . 1 ریال بودجه کشور برای برنامههای
تنظیم خانواده اختصاص یافته و مبلغ 400. 278 دلار اعتبار از طرف سازمان
بهداشت جهانی برای ایران در نظر گرفته شده است.
صندوق بین
المللی جمعیت و نقش آن در پیشگیری از ایدز
صندوق
جمعیت ملل متحد به عنوان یکی از ده تامین کننده مالی مشترک
UNAIDS (برنامه مشترک سازمان ملل متحد در
زمینه ایدز) تلاش می کند کوشش ها برای پیشگیری از
اچ آی وی را با استفاده از تدابیر و برنامه های مبتنی بر حقوق بشر و اطلاعات متکی
بر شواهد و مدارک، از جمله توجه به نابرابری های جنسیتی که باعث افزایش و گسترش اچ
ای وی می شود ، تشدید کرده و افزایش دهد.
صندوق
جمعیت برنامه ریزی برنامه پنجم خود را براساس اولویت های برنامه پنجم کشوری ایران
در سه هدف به شرح زیر دنبال می کرد:
- در دسترس بودن بیشتر خدمات و کالاهای
کیفی مربوط به بهداشت باروری از طریق :تدوین ضوابط و معیارها و رهنمودهایی درباره حاملگی
و زایمان امن و برنامه تنظیم خانواده؛ اشاعه مفهوم بیمارستان های دوستدار مادران؛
آموزش ماماها و متخصصان زنان و زایمان درباره زایمان طبیعی؛ و ایجاد روش ها و نظام
های ارزیابی و نظارت یکپارچه خدمات بهداشت باروری؛
- ارائه اطلاعات و خدمات بهتر بهداشت
باروری دوستدار جوانان از طریق: تدوین سیاست و برنامه اقدام ملی درباره بهداشت
باروری نوجوانان؛ تدوین و اجرای آزمایشی خدمات بهداشت باروری دوستدار جوانان و حمایت
از پیوند و ارتباط والدین و دانش آموزان؛
- ارائه اطلاعات و خدمات بهتر مربوط به
بیماری های مقاربتی، بیماری ایدز و ویروس آن.
|
صندوق بین
المللی جمعیت در حکم تروریسم جمعیتی در ایران، به ویژه بعد از انقلاب:
صندوق بین
المللی جمعیت در ایران و بعد از انقلاب، توانست با شناسایی دقیق دستگاههایی که می
توانستند به هر نحو در کاهش و انقطاع نسل به سیاست های این صندوق کمک کنند، گام
بزرگ و مهمی را در کاهش نرخ رشد جمعیت ایران بردارد. سیاست کاهش نرخ رشد جمعیت
توسط این صندوق با بکارگیری دستگاههای دولتی و مردم نهاد را می توان به نوعی «
تروریسم جمعیتی» در ایران نامگذاری کرد.
از بین
دستگاه هایی که به طور خاص با صندوق جمعیت همکاری های بسیار نزدیکی داشتند «دفتر
سلامت جمعیت و خانواده وزارت بهداشت»
و «انجمن تنظیم خانواده» را می توان
نام برد و همچنین برخی دیگر از دستگاهها که همکاری های غیر مستقیم داشتند که با
توجه به اهمیت موضوع و سطح همکاری های آنها به طور اجمال به شرح فعالیت آنها
می پردازیم:
صندوق
جمعیت و دفتر سلامت جمعیت و خانواده:
وزارت
بهداشت به عنوان متولی اصلی امر سلامت و بهداشت در کشور، طبق قوانین داخلی و بینالمللی
مجاز به همکاری با دفاتر بینالمللی است اما برخی قسمتهای این وزارتخانه، از جمله
دفتر سلامت جمعیت و خانواده، به طور بسیار ویژه با آژانس های بین المللی همکاری
داشته اند. توجه به اقدامات صورت گرفته توسط این
وزارتخانه، بیانگر نوعی افراط در اجرای «برنامه تنظیم خانواده» توسط این وزارتخانه
می باشد.
صندوق
جمعیت و سمن ها
( NGo ها):
سازمان های
مردم نهاد یا همان
NGO ها یکی از ابزارهای مهم و تاثیرگذار
اتاق های فکر غرب در کشورهایی نظیر ایران هستند.
همان طور که قبلا نیز به آن اشاره شد،
یکی از بزرگترین NGO ها در ایران که دارای مقام مشورتی از
سازمان ملل نیز می باشد « انجمن تنظیم خانواده ایران»
است که در سال 1337 توسط ستاره
فرمانفرمائیان تاسیس و بلافاصله به عضویت فدراسیون بین المللی درآمد و بدین ترتیب توانست
از حمایت های کثیر مالی و محتوایی فراوان این فدراسیون بهره گیرد. این انجمن بعد
از انقلاب در سال 1373 با نام پزشکان مسلمان بازسازی شد!
انجمن
مذکور علاوه بر بحث تنظیم خانواده ( بهداشت باروری) در موضوع ایدز نیز بسیار فعال
بوده و طرح های بسیاری را در این زمینه به مرحله اجرا رسانده است. این انجمن
توانست به واسطه عضویت در فدراسیون های بین المللی بودجه های کثیری را دریافت و
صرف سیاست های جلوگیری از بارداری در ایران کند. (جدول میزان بودجه صرف شده برای
برنامه تنظیم خانواده از سال 1370 الی 1392 ( که در صفحات فوق ذکر شده) شاهد این مدعاست.
انجمن
تنظیم خانواده با بیش از 60 سال سابقه فعالیت، مدتی است با افزایش فشار رسانه ای
در موضوع جمعیت، نام خود را به انجمن «سلامت خانواده» تغییر داده است.
همکاری غیر
مستقیم دستگاه ها با صندوق جمعیت:
شهرداری:
شهرداری به عنوان یک دستگاه مدنی، همکاری نزدیکی را با سمنها دارد که برخی از این
سمنها دارای نقاط تاریک در فعالیت خود هستند. موسسه همیاران غذا یک نمونه از این
دسته سمن ها می باشد که به دلایل مختلف جلوی فعالیت هایش گرفته شد.
نمونه دیگر
همکاری فرهنگسراها و سازمان یونیسف می باشد. در بعضی از فرهنگسراها محتواهای آموزش
داده شده در موضوعات کودکان بسیار منطبق بر اصول یونیسف می باشد؛ به عبارت دیگر
یکی از اهرمهای یونیسف برای اجرایی کردن برنامههایش، شهرداری است.
بهزیستی:
بهزیستی با استفاده از موضوع ایدز و معتادین مشغول به توزیع وسایل پیشگیری از
بارداری در بین مردم است.
آنچه بیان شد تنها بخشی از
فعالیتها و اقدامات امنیتی (تروریسم جمعیتی) صورت گرفته توسط غرب در جمهوری
اسلامی ایران می باشد که در سایه بی توجهی بسیاری از رسانه ها و مسئولین بهمنظور
کاهش نرخ رشد جمعیت و سپس انقطاع نسل مردم مسلمان ایران انجام شد و بعضا
در حال انجام است.
لازم به
ذکر است طرح پایشی که اخیراً در مراکز بهداشتی 11 استان در سطح کشور صورت گرفته
حاکی از آن است که برنامه های تنظیم خانواده همچنان در کل کشور اجرا میشود و
دلیل مسئولین ذیربط
قانونی بودن مساله تنظیم خانواده می
باشد که البته به حق نیز می باشد و به همین دلیل است که حتما باید مجلس
شورای اسلامی اقدام به برداشتن این قانون نماید.
اقدامات
صندوق جمعیت در خصوص کاهش جمعیت در ایران
الف) ارائه
انواع روش های پیشگیری در جهت کاهش جمعیت:
- ارائه 13 روش برای پیشگیری از بارداری
در ایران؛ این در حالی است که در کشورهای دنیا تنها 2 یا 3 مدل از آنها اجرا می
شود.
- اصرار بر انجام عمل وازکتومی و
توبکتومی در مراجعه افراد به خانه های بهداشت به عنوان راهی دائمی برای اجرای
تنظیم خانواده
- افزایش زایمان های سزارین به طوری که
اکثر زایمان ها در بخش خصوصی و دولتی، به این شیوه صورت می گیرد. لازم
به ذکر است این عمل دارای مضرات بسیاری برای مادر و فرزند می باشد که در صدر آن،
ناتوانی زن در حاملگی سوم به بعد بوده و همچنین فرزندان حاصل از سزارین عموما
مستعد ابتلا به بیماری هایی نظیر دیابت، آسم و ... هستند حتی اکثر پزشکان بعد از دومین
سزارین، زن را تشویق به توبکتومی (بستن لوله) کرده و ذکر این نکته ضروری است که
تفاوت هزینه زایمان طبیعی و سزارین مبلغی به میزان 5 میلیون تومان است، این در
حالی است که زایمان طبیعی تنها با صرف هزینه ای نزدیک به 270
هزار تومان و صرف وقت بسیار زیادتر از
پزشک صورت می گیرد و مناسب است از ظرفیت بالای مامایی در ایران استفاده شود.
لازم به
ذکر است خوشبختانه در حال حاضر جهت گیری سیاست های وزارت بهداشت به سمت کاهش میزان
استفاده از روش سزارین (به دلیل عوارض بالای آن) و افزایش میزان استفاده از روش
زایمان طبیعی است و حتی وزارت بهداشت در اقدامی مثبت، در مراکز دولتی، زایمان
طبیعی را رایگان اعلام کرده است.
- ایجاد مراکز بین المللی در کشور برای
انجام عمل وازکتومی، نظیر مرکز جراحی ارومیه، که این مرکز پس از چند سال فعالیت،
با حمایت صندوق جمعیت به عنوان یک مرکز بین المللی در مبحث وازکتومی معرفی شد و حتی
برای کشورهای منطقه کلاسها و کارگاههای آموزشی و دوره ای برگزار می کرد.
- برگزاری کارگاه هایی در سطح وسیع تحت
عنوان بهداشت باروری در سراسر ایران که با صرف بودجه های هنگفت به منظور ترویج
جلوگیری از بارداری فعالیت می کنند.
ب) برگزاری
همایش و تالیف کتب
- برگزاری همایش های مختلف تحت عنوان
بهداشت باروری با هدف ترویج جلوگیری از باروری با حمایت صندوق بین المللی جمعیت و
برخی شرکت های خارجی داروسازی
.
به عنوان
نمونه: حامی مالی یکی از این همایشها شرکتی آلمانی به نام بایر شرینگ فارما بوده
است که عمده تولیدات این کارخانه، قرص های ضد بارداری است که از بزرگترین شرکت های
پخش دارو می باشد و در ایران بیش از 40 شعبه دارد.
- برگزاری همایش ها و تالیف کتب مختلف
در این زمینه، مانند: کتاب « احکام تنظیم خانواده» که در آن به جلوگیری از بارداری
تشویق شده است و توسط گروهی در وزارت بهداشت تالیف و با حمایت مالی صندوق
جمعیت به طور رایگان عرضه شده است.
با بررسی
های صورت گرفته مشخص شده است که با همین موضوع، همایشی نیز در افغانستان و با
همکاری صندوق جمعیت برگزار شده و منجر به صدور قطعنامه به نفع برنامه های تنظیم
خانواده نیز شده و در کلیه کشورهای اسلامی تیم ایرانی برای توجیه و ترویج روش
ایران بسیار فعال بوده است.
- انتشار کتاب دیگری پیرامون
موضوع وازکتومی که در آن بحث وازکتومی را بسیار عادی و روشی مناسب جلوه داده
اند و موجب انحراف ذهن خواننده از بحث اصلی یعنی عقیم شدن فرد شده اند.
ج) سود
اقتصادی حاصل از اجرای برنامه های تنظیم خانواده:
- هر ساله بودجه سنگینی به موضوع تنظیم
خانواده تخصیص می یافت که این بودجه سال های متمادی صرفا صرف مشوق هایی در
جهت جلوگیری از فرزند آوری می شد و علاوه بر به کارگیری این بودجه در امر جلوگیری
از افزایش جمعیت، دفتر جمعیت وزارت بهداشت با برگزاری کارگاهها و همایش های متعدد
در زمینه تنظیم خانواده بر توسعه اجرایی برنامه های کنترل جمعیت با نام « بارداری آزادانه،
آگاهانه و مسئولانه» تاکید می کرد.
- شرکت داروسازی بایر (متعلق به آلمان
است و در ایران دفتر دارد) که اکثر تولیدات آن، قرص های ضد بارداری است، رابطه نزدیکی
با بدنه جریان تنظیم خانواده در کشور داشته است لازم به ذکر است در حال حاضر قرص
«یاسمی» که در اروپا استاندارد پخش ندارد، در داروخانه های ایران موجود است.
جمعیت و
چالش های پیش رو
در عصر
اطلاعات، عنصر «جمعیت» یکی از شاخصهای اساسی در سنجش قدرت و امنیت ملی است. در
این بین نکته مهمی وجود دارد و آن هم «نقش ایجابی» عنصر جمعیت در پیشرفت یک
کشور است، به این معنی که داشتن «رشد متعادل جمعیت» زیربنای توسعه دانسته میشود،
بطوری که بدون این عامل کلیدی، اساس توسعه زیر سوال میرود.
مسئله
نگرانکننده در این باره که به تعبیر مقام معظم رهبری، فکر کردن به آن لرزه بر
اندام انسان میاندازد، خطر کاهش این الزام استراتژیک است. عقب ماندن سرعت زاد و
ولد از میزان تعادلی خود و بر هم خوردن تناسب جمعیتی یک ملت، از مخربترین
تهدیداتی است که میتواند جامعه را از درون متلاشی کند.
در دنیای
امروز ثروت کشورها نیز همچون گذشته تنها بر اساس داراییهای خزانه دولت و تعداد
نیروهای نظامی ارزیابی نمیشود، بلکه این منابع انسانی با کیفیت و کارآمد است که
معیار اصلی در تعیین میزان ثروت کشورهاست.
آنها به چه
میاندیشند؛ ما به چه میاندیشیم؟!
محمد جواد
محمودی، رئیس کمیسیون مطالعات و پایش سیاستهای جمعیتی شورای عالی انقلاب فرهنگی،
اعتقاد دارد آمریکا به دنبال مقابله با «الگو شدن ایران برای کشورهای اسلامی» در
بحث افزایش جمعیت است، زیرا آمریکا نگران این است که اگر جمعیت ایران به 150
میلیون نفر برسد، منابع اش را خودش استفاده کند!
برژینسکی
استراتژیست آمریکایی در خصوص وضع فعلی تغییرات جمعیتی در مصاحبهای میگوید: لازم
نیست به تاسیسات هستهای ایران حمله کنید، چرا که تغییرات جمعیتی ایران بر علیه
حکومت است و با کمی صبر خود مشکلات را حل میکند. این یعنی اینکه اگر جمعیت پیر شد
خود محافظه کار میشود.
این تئوریهای
استراتژیستهای غربی برای به انهدام از درون جریان مقاومت با محوریت ایران و در
حلقهای وسیعتر با عقیم کردن خاورمیانه، به شدت از سوی سواره نظام آنها در سازمانهای
بینالمللی، تدوین و به وسیله پیاده نظام آنها در داخل کشورهای هدف از جمله ایران،
عملیاتی میشود. سیاستهای تحدید نسلی که از دهه 70 از راه برنامههای دیکته شده
از سوی صندوق بینالمللی پول! به کشورمان نفوذ کرد و به همین ترتیب طرحهایی که
برای کارشکنی در فرایند ازدیاد نسل به دستگاههای ذیربط از جمله مجلس شورای
اسلامی پیشنهاد می شود و به عنوان برنامههایی برای افزایش باروری جا زده میشوند،
از همین قبیل است. لذا ضرورت افزایش نرخ رشد جمعیت هم از نظر مناسبات پیشرفت
پایدار و هم از نظر ملاحظات امنیتی امری اجتناب ناپذیر و نیازی اساسی برای بقای
کشور است. همانطور که سلامت انسان در گرو رصد دقیق احوالات عمومی بدن است، لازمه
بقای جامعه، پایش دقیق و مستمر آن و پیش بینی و مقابله با مخاطرات پیش روست و هر
گونه کوتاهی و مسامحه در این رابطه نتیجهای جز سقوط برگشت ناپذیر به دنبال نخواهد
داشت.
اندیشمندان
و استراتژیستهای دنیا مهم ترین مسائل و چالشهای گذار دوم جمعیتی را در چهار
حوزه: چالشهای جمعیتی ،چالشهای فرهنگی- اجتماعی، چالشهای اقتصادی و
چالشهای سیاسی- امنیتی میدانند که با توجه به اهمیت فوق العاده چالش های سیاسی
امنیتی در ادامه به تفصیل به پیامدهای آن می پردازیم.
پیامدهای
چالش های سیاسی - امنیتی
1- در ابعاد ملی
چالش های
سیاسی - امنیتی ناشی از کاهش جمعیت در ابعاد ملی را می توان در موارد ذیل خلاصه
کرد:
الف) کاهش
اقتدار کشور در اثر کاهش جمعیت
در صحنههای
بینالمللی همواره جمعیت کشورها مورد ملاحظه سازمانهای بینالمللی است. کشور چین
به دلیل جمعیت برتر دنیا در کنار کشورهای دارای حق وتو قرار گرفت.
اگر به
تغییرات روند کلی جهان دقت کنیم؛ روند جهان نشان می دهد که در آینده، کشورهایی بر
جهان سلطه خواهند داشت و به عنوان کشورهای مقتدر شناخته می شوند که دارای مولفه
هایی باشند که وسعت سرزمین، منابع طبیعی و جمعیت از اهم این مولفه هاست.
مهر تایید
گفته های بالا پیش بینی های روند تغییرات جهان در دهه های آتی است. کشورهای
قدرتمند آینده تماماً کشورهای پرجمعیت با سرزمین های وسیع هستند. جالب توجه است که
در کنار کشورهای آمریکا، هند، چین، روسیه و ژاپن، از کشورهای برزیل، اندونزی، ترکیه
و ایران به عنوان قدرت های سال های آتی نام برده می شود.
تمام این
کشورها جزو کشورهای پرجمعیت هستند و از کشورهای وسیع دنیا به حساب می آیند. البته
باید دقت شود که این رابطهای یک طرفه است و لزوماً کشورهایی که دارای جمعیت زیاد
و سرزمین وسیع هستند مقتدر نیستند ولی این دو مولفه برای اقتدار یک کشور و حکومت
الزامی است.
ب) تراکم
پایین
تراکم
پایین در نواحی مرزی کشورها باعث آسیب پذیر شدن کشورها در برابر تهدیدات سیاسی و
امنیتی خواهد شد. به عنوان نمونه سرزمین های وسیع، غنی، کم جمعیت و توسعه نیافته
روسیه با شهرهای پرجمعیت چین هم مرز می باشد و لذا روسها نگرانند که زمانی چینیها
در سرزمین های شرقی خالی از سکنه آنها ساکن شده و آن را تصاحب کنند.
در حال
حاضر در کشور ما نیز تراکم جمعیت در مناطق غربی و شمال غربی کشور بسیار بالاتر از
مناطق شرقی و جنوب شرقی است که این عدم توازن و پایین بودن تراکم یکی از اصلی ترین
دلایل ناامنی مناطق شرقی و جنوب شرقی کشور است.
ج) ساختار
سنی سالخورده جمعیت
سالمندی
جمعیت، یکی از اتفاقات مهمی است که این روزها در جهان به موضوعی دغدغه برانگیز
تبدیل شده، این پدیده ابتدا در کشورهای توسعه یافته وجود داشت و در حال حاضر
درکشورهای در حال توسعه در حال وقوع است.
سالمندی
جمعیت یک فرآیند انتقال جمعیتشناختی است که مرگ و میر و زاد و ولد از سطح بالا به
سطح پایین کاهش پیدا میکند.
به طور
کلی، پیری جمعیت یعنی افزایش جمعیت افراد سالخورده به دلیل کاهش زاد و ولد و
افزایش متوسط طول عمر و کاهش مرگ و میر و مهاجرت. بنابر پیش بینی و گزارشات سازمان
ملل، در سال 2050، 32 درصد جمعیت کشورهای بیشتر توسعه یافته و4/19 درصد جمعیت
کشورهای کمتر توسعه یافته افراد 60 ساله و بالاتر خواهد بود.
امروزه
مسائل مربوط به سلامت و بهداشت سالمندان و همچنین تاثیر منفی آن بر رشد اقتصادی
سبب پیچیده شدن مشکلات و نگرانی اغلب کشورهای جهان شده است.
شروع
برنامه های کنترل جمعیتی از سال 1370 که روند زاد و ولد افزایش زیادی پیدا کرده
بود ایران را گام به گام به سوی کشوری سالخورده پیش برد، کشوری با کاهش جمعیت سنین
15 سال به پایین و افزایش جمعیت 15 تا 65 سال.
به بیانی
دیگر، اگر در کشور، شاخص امید به زندگی 75 سال ومیزان رشد جمعیت 1.5 درصد
درنظرگرفته شود، جمعیت کشور در سال پایانی چشم انداز 20 ساله، 107 میلیون نفر
خواهد بود که از این تعداد 14.71 درصد جمعیت را سالمندان تشکیل خواهند داد؛ براساس
منابع علمی جمعیت شناختی، اگر 12
درصد جمعیت کشوری را سنین 60 به بالا
تشکیل دهد، آن کشور با پدیده سالخوردگی جمعیت روبرو خواهد شد.
پیامدهای
سالخوردگی جمعیت:
الف)
محافظه کار شدن سیاسمتداران و مقاومت آنها در برابر پذیرش نوآوری
کشور ما، در 20 تا 25 سال آینده با
ساختار پیر و سالخوردهای مواجه خواهد شد و این مساله، بسیار مهم است، چون افزایش
جمعیت سالخورده بر کاهش باروری و افزایش مرگومیر اثر میگذارد و به گفته ژان داریک
محقق فرانسوی سالمندی جمعیت سیاستمداران را محافظهکارتر میسازد و ریسک کارهای
جدی و مقاومت در برابر پذیرش نوآوریها را افزایش میدهد.
ب) کاهش
توان نظامی
یکی از مؤلفههای توان نظامی و قدرت
بازدارندگی یک کشور، توانایی حکومت آن کشور برای بسیج کردن مردم جامعه در هنگام
بروز جنگ و درگیریها است. مسلماً جامعهای قادر به بسیج شدن و دفاع از خود در هنگام
بروز چنین بحرانهایی است که درصد بالایی از آن را جوانان تشکیل داده باشند و
کشوری با جمعیت سالخورده و رو به کاهش بسیار آسیب پذیر خواهد شد.
ج)
مهاجرپذیری و تغییر ترکیب تابعیت در ایران
با کاهش
جمعیت نیروی کار و نیاز به نیروی انسانی جوان، کشور مجبور به پذیرش مهاجران از
کشورهای دیگر خواهد شد که می تواند آثار امنیتی داشته باشد.
کارشناسان
معتقدند در حال حاضر خروج کارگران افغانی هزینه مسکن را سه برابر می کند.
نگاهی بر
سیاست های کشورهای غربی در خصوص کاهش جمعیت ایران، ادعای وجود چالش های سیاسی امنیتی
در صورت ادامه روند کنونی کاهش جمعیت را به اثبات می رساند که در ادامه به آن می
پردازیم.
در ابعاد
بین المللی
از مهم
ترین و فراگیرترین آسیب های ناشی از کاهش جمعیت، چالش های سیاسی – امنیتی است.
حکومت ها با توجه به موقعیت شان برای حفظ امنیت خود و کشورشان باید به هر چیزی که
با امنیت در ارتباط است توجه کنند و بر حسب تاثیرگذاری آن بر امنیت شان سیاستگذاری
و تدبیراندیشی کنند.
کاهش جمعیت
جوان، به معنای کم شدن تعداد نیروهای توانمند برای دفاع از اقتدار، امنیت و تمامیت
ارضی کشور است و این موضوع برای کشوری با ویژگی های نظام جمهوری اسلامی ایران که
همواره در معرض تهدیدهای فزاینده نظام سلطه و جهان استکبار است، بسیار خطرساز است.
مهم ترین
عوامل سیاسی موثر بر کاهش جمعیت:
نقش
ابرقدرتها در کنترل جمعیت جهانی
نگرانی کشورهای غربی از افزایش جمعیت
کشورهای اسلامی
به راه انداختن جنگ جمعیتی با هدف
کاهش جمعیت مسلمانان از سوی بنگاههای صهیونیستی و تشویق زنان یهودی به زایش و
افزایش جمعیت
سیاستگذاری و فرماندهی سردمداران
جهانی در راستای کاهش جمعیت در کشورهای اسلامی
جهانی سازی غربی و اعمال سیاستهای
کاهش جمعیت در جهان با اهداف سیاسی
مواجه شدن کشورهای غربی با کاهش جمعیت
در کشور خود و در پیش گرفتن سیاست خارجی کاهش جمعیت در سایر کشورها از طریق سازمانهای
بین المللی نظیر: صندوق جمعیت سازمان ملل متحد، سازمان
جهانی بهداشت، کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، یونیسف، بانک جهانی و
صندوق بین المللی پول و ...
چالش ها و
برنامه های غیر مسلحانه در ابعاد بین المللی
طبق سند
منتشر شده از سوی پنتاگون برنامه هایی که کلیه آژانس های سازمان ملل(UN) در
سطح جهان در کشورهای دیگر اجرا می کنند به عنوان عملیات دفاعی و نظامی ارتش
آمریکاست و سازمانها و مراکز مهم بین المللی و آژانس های سازمان ملل از جمله صندوق
جمعیت سازمان ملل و سازمان بهداشت جهانی از دکترین امنیت ملی آمریکا تبعیت می کنند.
این سازمان ها مستقیماً زیر نظر
"مرکز عملیات های نظامی و غیرنظامی آمریکا"
(Cmoc) کار می کنند و محورهای اصلی فعالیت
هایشان را از این مرکز دریافت می دارند و عمده هدف این دو آژانس کاهش جمعیت در کشور
های جهان سوم و مسلمان است تا این کشور ها از نظر جمعیتی نیز تهدیدی برای
امریکا نباشند . زیرا رشد جمعیت جهان بر خلاف امنیت ملی امریکا تعریف شده است .
این برنامه
ها از طریق ترویج داروهای ضد باروری، مواد شیمیایی ، واکسن های عقیم سازی و
... انجام می شود.
* معاون
طرح و برنامه و تدوین سیاست شورای فرهنگی - اجتماعی زنان