به گزارش ایسنا،سرمربي جديد پرسپوليس با نام كامل مانوئل خوزه دي جسوس سيلوا در سال 1946 در شهر ويلا رئال پرتغال به دنيا آمد.
او كه در زمان بازيگرياش در پست هافبك بازي ميكرد، از سال 1964 تا 1979 در در 9 تيم باشگاهي فعاليت كرد. او در حالي از سال 1965 تا 1969 در تيم بنفيكا بازي ميكرد كه در طول اين چهار سال تنها يك بار در تركيب اصلي اين تيم به ميدان رفت. مهمترين دوره بازيگري او به زمان حضورش در تيم يونيائو دي تومار بازميگردد كه در طول چهار سال 111 بازي براي اين تيم انجام داد و 12 گل هم به ثمر رساند.
مانوئل خوزه براي نخستين بار در سال 1978 وارد عرصه مربيگري شد واين كار را از آخرين تيمي كه به عنوان بازيكن در آن حضور داشت آغاز كرد. او به مدت چهار سال در اسپورتينگ دي اسپينيو مربيگري كرد و پس از آن هدايت تيمهايي چون ويتوريا گيمارش، اسپورتينگ براگا، اسپورتينگ ليسبون، بوآ ويستا، ماريتيمو و يونيائو ليريا را به عهده گرفت.
سرمربي كنوني پرسپوليس در زمان مربيگرياش در باشگاههاي پرتغالي كارنامه نسبتا موفقي را از خود به جاي گذاشت.او تيم ويتوريا گيمارش را براي نخستين بار به جام يوفا رساند و همچنين توانست تيم پورتي موننزه را به بالاترين جايگاهش در ليگ پرتغال يعني مكان پنجم برساند. البته خوزه دوران موفقي در اسپورتينگ ليسبون نداشت و در سال 1985 پس از دومين سال حضورش در اين تيم و بعد از 6 بازي بدون برد، از سمت خود اخراج شد. نكته جالب درباره مانوئل خوزه اين است كه در حالي كه در پرتغال همگان از او به عنوان كاشف لوئيس فيگو نام ميبرند خودش اين قضيه را انكار ميكند.
از مانوئل خوزه به عنوان مربي متخصص در داربيهاي بزرگ نام ميبرند. او در زمان حضورش در اسپورتينگ ليسبون توانست بنفيكا را با نتيجه 7 بر يك به شكست دهد كه بهترين پيروزي در تاريخ بازيهاي اين دو تيم كه به داربي شهر ليسبون معروف است محسوب ميشود. در سال 1999 مانوئل خوزه كه از بنفيكا اخراج شده بود، قراردادي را با تيم يونيائو ليريا امضا كرد اما در سال دوم حضورش در اين تيم و در حالي كه 7 بازي به پايان فصل باقي مانده بود و تيمش در حال دست يافتن به بهترين رتبه در تاريخ خود بود، به وسيله مسئولان باشگاه اخراج شد و ژوزه مورينيو جايگزين او شد. مانوئل از آن پس به الاهلي مصر پيوست و نخستين پيروزي خود با اين تيم را با برد يك بر صفر مقابل رئال مادريد به دست آورد.
خوزه در سال 1997 براي دو سال هدايت بنفيكا را در دست گرفت اما در اين تيم چندان موفق نبود.از سال 2001 بود كه اين مربي پرتغالي گام به قاره آفريقا گذاشت كه براي او بسيار خوشيمن بود. اودر اين سال هدايت الاهلي مصر را در دست گرفت و باوجود اينكه سال بعد دوباره به ليگ پرتغال بازگشت و سرمربي بلننزه شد بار ديگر در سال 2003 به الاهلي آمد و 6 سال موفق را با اين تيم پشت سر گذاشت.
مانوئل خوزه به عنوان يكي از موفقترين مربيان باشگاهي در رقابتهاي باشگاههاي آفريقا شناخته ميشود به طوري كه او مهمترين تورنمنتهاي باشگاهي در آفريقا از جمله ليگ قهرمانان آفريقا، به همراه الاهلي فتح كرده است.
خوزه با اين باشگاه مصري توانست در طول سالهاي 2005 تا 2008 ركورد چهار حضور متوالي در فينال ليگ قهرمانان آفريقا را تجربه كند كه در سه بازي از چهار فينال توانست به عنوان قهرماني برسد. او همچنين با الاهلي در سالهاي 2002، 2006، 2007 و 2009 توانست سوپر كاپ باشگاههاي آفريقا را به دست بياورد و نخستين مربياي بود كه توانست يك تيم آفريقايي را به جايگاههاي اول تا سوم جام باشگاههاي جهان در سال 2006 برساند.
يكي ديگر از ركوردهاي جالب مانوئل در الاهلي به جا گذاشتن ركورد 55 بازي بدون شكست با اين تيم است. او همچنين با الاهلي توانست داربيهاي بزرگ مصر از جمله بازي مقابل الزمالك را بارها فتح كند.
همچنين اين نكته هم جالب است كه در زماني كه لوئيس فيليپه اسكولاري ازتيم ملي پرتغال جدا شده بود، مانوئل خوزه در آستانه توافق با فدراسيون فوتبال پرتغال براي پذيرفتن هدايت تيم ملي اين كشور بود اما مسئولان پرتغالي در نهايت با كارلوس كيروش سرمربي كنوني ايران به توافق رسيدند.
مانوئل خوزه كه در سال 2011 بار ديگر به الاهلي بازگشته بود، در جريان بازي جنجالي اين تيم مقابل الزمالك كه به درگيري ميان تماشاگران دو تيم و كشته شدن شمار زيادي از تماشاگران منجر شد از فوتبال مصر خداحافظي كرد و در مصاحبهاي گفت سياست فوتبال را در مصر خراب كرده است.