حسين عبدالهی فر-اين روزها اصلاح طلبان براي كاهش اختلافات خود بر سر آمدن يا نيامدن در انتخابات به دنبال محور مي گردند كه موضوع پيدا كردن محور خود به دعواي تازه اي بر سر محوريت سيدمحمد خاتمي و عبدالله نوري تبديل شده كه البته برخي از آنها به اين نزاع اعتراف كرده و برخي هم به كتمان آن برخاسته و آن را كار اصولگرايان مي دانند. در راستاي معرفي اصولگرايان به عنوان عامل اختلافات اصلاح طلبان، بعضي از روزنامه هاي وابسته به اين جريان با برجسته كردن اظهارنظر افرادي از جناح رقيب، آن را تأييدي بر نگاه خود ارزيابي كردند. بر همين اساس اظهار نظر روح الله حسينيان در خصوص ترجيح خاتمي بر عبدالله نوري، با بازتاب وسيع اما متفاوت اصلاحاتي ها مواجه شد. در همين ارتباط روزنامه «آرمان» (5 تير) با اختصاص تصوير اول خود به حسينيان با درج جمله «دو چهره متفاوت از حسينيان» روي تصوير وي نوشت: «سال 91؛ خاتمي را ترجيح مي دهم، سال 88؛ از خاتمي اعلام برائت كنيد»
«ابتكار» در همين روز از اين سخنان به عنوان «پيشنهاد جالب حسينيان به اصلاح طلبان» ياد كرد و نوشت: «من اگر جاي اصلاح طلبان بودم حتماً آقاي خاتمي را به عنوان رهبر اصلاحات انتخاب مي كردم.»به نوشته اين روزنامه وي تأكيد كرده است اصلاح طلبان ابتدا بايد تكليف شان را با نظام تعيين كنند، در واقع آنها بايد مشخص كنند كه آيا جريان فتنه را قبول دارند؟ اگر قبول ندارند بايد رسماً اين مسئله را اعلام كنند. «اعتماد» هم در اين روز اين موضوع را به تيتر اول خود كشاند و ذيل تيتر «از بغض نوري نه حب خاتمي» به نقل از حسينيان در مورد عبدالله نوري نوشت: «من به ايشان هيچ اعتقادي ندارم و روش سابق شان را نمي پسندم. عبدالله نوري به عقيده من براي اصلاحات مناسب نيست.»اين روزنامه با طرح اين سوال كه «چرا او خاتمي را بهتر از نوري مي داند»، مي نويسد: «چه شده است كه روح الله حسينيان كه هنگام نطق قدرت الله عليخاني در 26 خرداد 88 پشت تريبون رفت و او را كنار زد تا از مواضع اصلاح طلبانه او ابراز بيزاري كند، حالا درباره خاتمي بي هيچ پيشوند و پسوندي سخن مي گويد، آيا اظهارات او از حب خاتمي است يا بغض نوري؟» اين روزنامه يك روز بعد نيز تيتر اول خود را به همين موضوع اختصاص داد و ذيل تيتر «دايه هاي مهربان تر از مادر اصلاح طلبان» نوشت: «تعيين تكليف براي نحوه حضور اصلاح طلبان در انتخابات رياست جمهوري سال آينده اين روزها به يكي از دستور كارهاي رسانه ها و چهره هاي اصولگرا تبديل شده است.»
«آفتاب يزد» هم اين گونه اظهارات را تعيين تكليف براي اصلاح طلبان دانست و با اعلام اين كه اصلاح طلبان با يك كانديدا مي آيند، اين گونه نوشت: «چند صباحي است كه استراتژي تازه اصولگرايان كليد خورده است، اين جريان براي آن كه مدتي اختلافات دروني خود را به حاشيه ببرد تلاش مي كند به موضوع اصلاح طلبان بپردازد.» اين روزنامه يك روز بعد هم با اختصاص تصوير اول خود به اين موضوع از اين اظهارنظر برخي از اصولگراها به عنوان پروژه تفرقه ميان اصلاح طلبان ذكر كرد و آن را به بن بست رسيده اعلام كرد.» «آرمان» در يك گام جلوتر به تحليل اين اظهارنظرها نشست و با ادعاي اينكه اصولگرايان بقاي خود را در سناريونويسي براي اصلاح طلبان مي دانند، هدف آنها را اختلاف افكني در اين جريان توصيف كرد و نوشت: «ايجاد اختلاف ميان اصلاح طلبان، شايد گزاف نباشد كه اين موضوع را جديدترين شيوه رقيب براي حضور اصلاح طلبان در انتخابات رياست جمهوري سال 92 بدانيم.»اين ادعا در حالي صورت مي گيرد كه همين روزنامه مطلبي را با تيتر «همكاري اصلاح طلبان با رضايي، قاليباف و لاريجاني منعي ندارد» به چاپ رسانده كه هدف آن در اختلاف افكني بين اصولگراها كاملاً آشكار است. ضمن آنكه برخي ديگر از روزنامه هاي اصلاح طلب ريشه اختلافات اين جريان را دروني دانسته اند.«فرهنگ آشتي» در همين روز(6تير) «پارادوكس گفتمان واحد در جبهه اصلاحات» را تيتر كرد و به نقل از يكي از فعالان سياسي اين جريان نوشت: «بنده از چگونگي وضعيت رهبري اين جريان خبري ندارم، درباره انتقادهايي كه نسبت به خاتمي مبني بر ترسو بودن وي مطرح مي شود، اگر تلاش كسي كه سعي مي كند براي آنكه در جامعه دعوا نشود و به نوعي وحدت حفظ شود را ترس تلقي كنند و به وي لقب ترسو بدهند، آدم بترسد و دعوا راه نيندازد بهتر از اين است كه به دنبال دعوا باشد.»
«ابتكار» با همين ديدگاه اين سوال را در تيتر اول خود قرار داد كه «چه كسي رئيس اصلاح طلبان مي شود؟» و در پاسخ آن نوشت: «اين روزها نام عبدالله نوري، وزير كشور خاتمي در دولت اصلاحات مطرح شده است. موضوعي كه البته مانند چند ماه گذشته در اردوگاه اصولگرايي بيشتر طرح شده است. با اين همه طرح نام هاي ديگر چه از سوي اصلاح طلبان باشد و چه اصولگرايان، به يك موضوع اشاره مي كند و آن لزوم ايجاد محوريت براي فرد يا مرجعي است كه بتواند اردوگاه از هم پاشيده اصلاح طلبي را جمع و جور كند.»«اسرار» نيز با اعلام اينكه «خاتمي بهترين گزينه براي تشكيل اتاق فكر اصلاح طلبان است» به دروني بودن اين اختلاف تأكيد كرد و از قول انصاري راد نوشت: «بدون شك انسجام تشكيلاتي اصلاح طلبان يك ضرورت غيرقابل انكار است.»«مردم سالاري» (7تير) نه تنها بر دروني بودن اختلاف اصلاح طلبان تأكيد كرد، بلكه دورنماي تلاش براي وحدت در اين جريان را هم تيره نشان داد و به نقل از عباس عبدي تيتر زد: «با قرار گرفتن زير سايه يك نام، فضاي دلخواه اصلاح طلبان شكل نمي گيرد.»«آفتاب يزد» هم همزمان با مردم سالاري از قول فعالان سياسي چپ بر وضعيت نامطلوب اين جريان تأكيد كرد و با حروف درشتي نوشت: «حال اصلاحات خوب نيست، اما بي تفاوت هم نيست.»