وضعیت برنامه هستهای ایران با ژاپن تفاوت چندانی ندارد و تفاوت رویکرد آمریکا نسبت به این دو کشور به خاطر آن است که سران کاخ سفید از ایران خوششان نمیآید!
بنابراین گزارش، "جیمز کلاپر"، مدیر اطلاعات ملی آمریکا نسبت به انحراف برنامه هستهای ایران از مسیر صلحآمیز ابراز تردید کرده است. ژاپن در همانجایی است که ایران هست. از نظر فنی میتواند به سلاح اتمی دسترسی پیدا کند اما آن را پلید میداند و ایران نیز همین موضع را گرفته است. تفاوت در آنجاست که ایالات متحده از ایران خوشش نمیآید و خواستار تغییر نظام سیاسی در این کشور است.
بر اساس گزارش فوق، ایرانی که مطیع غرب باشد، صنایع نفت را از حالت ملی خارج کرده و اقتصاد خود را به روی غرب باز میکند و به شرکتهای آمریکایی فرصت میدهد که سود بیشتری کسب کنند. ایالات متحده فکر میکرد که می تواند با "میر حسین موسوی"، رهبر جنبش ناموفق سبز همکاری کند و این امر در دوران نخستوزیری وی نیز ثابت شده بود.
آنچه اروپا روی آن حساب نمیکرد، این احتمال بود که ایران نیز صادرات خود را زودتر به اروپا قطع کند. البته آنچه در مجلس ایران به تصویب رسیده است، هنوز رسما از سوی دولت این کشور ابراز نشده. با این اقدام ایران تکتک دولتهای اروپایی در مقام انتخاب برمیآیند که یا در تحریمها نباشند یا به قطع واردات از ایران مبادرت کنند. به این ترتیب ایران به قراردادهای دوجانبه نیز احترام گذاشته است.
بنابراین گزارش، ترکیه نیز حساب خود را از اروپا جدا کرده و به تحریمهای اتحادیه اروپا علیه ایران کاری ندارد و ضمنا از آمریکا نیز طلب معافیت از تحریمهای این کشور بر ضد ایران را کرده است. از سوی دیگر عراق نیز به شدت به سوخت وارداتی از ایران محتاج است. کره جنوبی و ژاپن نیز تنها گفتهاند که واردات نفت از ایران را کاهش میدهند اما نگفتهاند که چقدر و چه زمانی؟
نیاز شدید هند به نفت ایران و نیاز ایران به مواد غذایی این کشور نیز به دو طرف فرصت میدهد تا مبادله کالا به کالا داشته باشند. چین نیز معاملات نفتی خود با ایران را به بانکهایی سوق میدهد که معاملات چندانی با آمریکا ندارند. افغانستان و پاکستان نیز از سوی دیگر به تامین نفت از ایران چشم دوختهاند. روسیه نیز که نیازی به نفت ایران ندارد، تحریمها بر ضد این کشور را قاطعانه رد کرده است.
در پایان این گزارش آمده است که اگرچه تحریمها زندگی را بر ایران سخت میکند اما آن را غیرممکن نخواهد کرد.