فارسی، هفت قرن زبان رسمی هند!

به گزارش خبرگزاری فارس از همدان دیپی‌سری واستاوا ظهر امروز در همایش ملی بررسی پیوندهای فرهنگی و ادبی ایران و هند با تأکید بر جایگاه همدان اظهار کرد: نقش زبان در پیوند میان کشورها مهم است و بسیار خرسندم در شهری حضور دارم که دارای قدمتی سه هزار ساله است.

وی افزود: نفوذ زبان فارسی در هندوستان بسیار زیاد است به نحوی که شاید کمتر زبانی توانسته تا این درجه نفوذ داشته باشد و این امر در کنار آثار و بناهای تاریخی موجود در هند که به دست ایرانیان ساخته شده بیانگر شکوه و عظمت فرهنگ ایران در هندوستان است.

سفیر کشور هندوستان در ایران خاطرنشان کرد: طی دو هفته اخیر، هفته فرهنگی ایران و هند را در تهران برگزار و اشتراکات موجود میان این دو کشور را بررسی کردیم تا جایی که دانستیم ایران و هند دارای اشتراکاتی در زمینه موسیقی نیز هستند، به طوری که بیشتر کتاب‌های خطی و قدیمی از بین رفته در ایران در کتابخانه‌های هندوستان وجود دارد.

وی بیان کرد: در هندوستان آثار شاعرانی چون فردوسی و سعدی از شهرت بالایی برخوردار است و همه مردم آنها را می‌شناسند و من خود در بازدید از کتابخانه آیت‌الله مرعشی در قم کتابی با قدمت 1500 سال با دارا بودن یک خط فارسی و یک خط سانسکریت مشاهده کردم که نشان‌دهنده سواد بالای مردم ایران و تسلط آنها به دو زبان در گذشته‌های دور بوده است.

دیپی‌سری واستاوا گفت: به مدت هفت قرن زبان فارسی در هندوستان به عنوان زبان رسمی مطرح بوده و هم‌اکنون نیز ما با ایران دارای تعاملات گسترده‌ای در زمینه‌های مختلف فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی هستیم.

پرفسور شریف‌قاسمی از کشور هندوستان نیز گفت: همزبانی می‌تواند روابط را رشد و استحکام بخشد به طوری که اسلام نخست در ایران و سپس در هندوستان رواج یافت و دانشجویان تاریخ به خوبی به این امر اشراف دارند که بهترین رابطه میان ایران و هند بر اساس زبان و ادب فارسی شکل گرفته است.

وی افزود: ایرانیان با ورود به هند، هندی‌ها را مجبور به یادگیری زبان فارسی نکردند و پس از گذشت یک قرن هندی‌ها استعداد یادگیری زبان فارسی را پیدا کرده و زبان فارسی به مدت هفت قرن زبان رسمی هندوستان محسوب و تا آغاز قرن بیستم این روند ادامه داشت.

شریف‌قاسمی از کشور هندوستان اظهار کرد: در هندوستان بسیاری از کتاب‌های گوناگون را به فارسی ترجمه کرده و ادب فارسی را غنی‌ کردیم اما این امر در ایران با این کیفیت مناسب انجام نگرفت.

وی گفت: سیدعلی همدانی با ورود به هندوستان بخش عظیمی از فرهنگ این کشور را تغییر داد و عین‌القضات همدانی سلسله‌ای از عرفان را در هند ایجاد و آن را هدایت کرد به طوری که آثار این بزرگان در هند ترجمه و چاپ شده تا جایی که مردم هندوستان این بزرگان را می‌شناسند اما در ایران این اقدامات به صورت کامل انجام نگرفته است.

وی در پایان تاکید کرد: ما هرگز همدان را به دلیل دارا بودن عارفان و بزرگانی که توانستند فرهنگ و هنر را وارد هندوستان کنند فراموش نمی‌کنیم اما هنوز هم متعجبیم که چرا ایران با دارا بودن عرفای بزرگ هرگز مرجع کاملی را تاکنون ارائه نداده است؟