آیت الله مكارم: مفسدان باید در جامعه محاصره اجتماعی شوند

به گزارش نما به نقل از حوزه، آیت الله مکارم شیرازی در برنامه ویژه افطاری صدا و سیما گفت: بخشش خداوند و کرم الهی بسیاری زیاد است، ولی برخی گناهان حد و مجازات خاصی از نظر خداوند و حتی قانون دارد.

وی افزود: یکی از این مجازاتها، مختص به مجازات مفسدان فی الارض است؛ مفسد فی الارض نیز کسی است که یک جامعه و یک منطقه خاص را به گناه آلوده کند؛ در قرآن هم آمده است که کسانی که محارب خداوند و پیامبر (ص) هستند و مفسد فی الارض هستند جزایشان این است که به اشد مجازات برسند.

این مرجع تقلید خاطرنشان کرد: در آیه دیگری آمده است که حتی اگر مفسد فی الارض پیش از دستگیری توبه کند و راه جبران پیش گیرد بخشید می شود؛ این قدر درب توبه به روی مومنان باز است تا مردم به جای نابودی، خود را در جاده صلاح ببینند و رستگار شوند.

آیت الله مکارم شیرازی بیان کرد: البته اگر پس از دستگیری بگوید که من توبه کردم دیگر فایده ندارد؛ زیرا کسی پس از دستگیری این سخن را می گوید، ولی وقتی بیرون می آید راه قبلی را پیش می گیرد چون این کار را از ته قلب انجام نمی دهند.

وی گفت: این مساله در قرآن به خوبی بیان شده است، یعنی اگر کسانی قبل از نزول عذاب توبه کنند کارشان حل می شود، ولی اگر پس از عذاب توبه کنند دیگر این توبه برای آنها سودی ندارد؛ مثل کسانی که پس از عذاب ها ایمان می آورند.

آیت الله مکارم شیرازی افزود: نکته دیگر آن است که در صدر اسلام کسانی که جرم عظیمی داشتند و فاش هم شده بود برای اصلاح و قبولی توبه آنها باید آیه نازل می شد که مشخص شود گناه آنها بخشید شده است؛ در روایات اسلامی و در شرح برخی از آیات در سوره توبه آمده است که سی نفر از جنگ تبوک سرباز زدند؛ این افراد به پیامبر(ص) گفتند که ما سستی کردیم و توبه ما را بپذیرید که پیامبر فرمودند، از من دور شوید چون دیر توبه کردید؛ مردم به این افراد بی اعتنایی می کردند و حتی اهل خانه آنها دیگر به آنها توجه نمی کردند؛ این افراد دیدند که در درون جامعه هم از همه جا رانده شدند و با خود گفتند به کوه می رویم و آنجا توبه می کنیم ولی خبری نشد.

وی خاطرنشان کرد: این افراد از هم جدا شدند و مدت ها به عبادت و توبه پرداختند که خداوند هم توبه آنها را پذیرفت؛ این مساله یک درس بزرگ است که اگر مردم فاسدان را محاصره اجتماعی کنند این افراد خیلی زود از مسیر خود باز می گردند؛ اگر این افراد را در جامعه راه بدهیم و از جامعه آنها را نرانیم و محدودشان نکنیم این افراد راه صلاح در پیش نمی گیرند.