به گزارش نما به نقل از خبرآنلاین: دکتر ظریف در مقاله ای برای روزنامه انگلیسی فایننشیال تایمز نوشت: ایران برای حصول به توافقی متوازن و منصفانه و پس از آن گشودن أفق های جدید برای پرداختن به چالش های مشترک و بزرگ تَر آماده است.
من در وين هستم تا به يك بحران غيرضروري خاتمه دهم و علاوه بر آن أفق هاي جديدي را بگشايم. ما راهي طولاني را در بيست و يك ماه گذشته براي بحث درباره برنامه هسته اي صلح آميز ايران طَي كرده ايم. راهي بسيار طولاني. هيچ گاه تاكنون ايران و طرف هاي مذاكراتي اش تا اين حد به يك توافق نزديك نبوده اند. با اين وجود و با اين كه مذاكرات از نقاط غيرقابلي برگشتي عبور كرده است، هنوز نمي توان دستيابي به يك توافق را تضمين كرد. تنها چيزي كه مي شود با قطعيت درباره آن صحبت كرد اين است كه اوضاع به وضعيت قبل از مذاكرات بر نخواهد گشت.
در حال حاضر به اتخاذ تصميمات جدي سياسي نياز داريم. راه حل هاي فني بي شماري طرح و به بحث گذاشته شده است، و بسياري از موارد حل و فصل شده اند؛ ولي اين بحران هميشه داراي ماهيتي سياسي بوده است. برخي مي گويند كه قصد مسدود كردن اين يا آن مسير دسترسي ايران به بمب را دارند. توافقي كه در شرف دستيابي به آن هستيم بسياري از اين بهانه ها را از بين خواهد برد، ولي حقيقت ماجرا اين است كه براي ساخت بمب تنها يك مسير واقعي وجود دارد كه قبل از هر چيز مستلزم اتخاذ يك تصميم سياسي است.
محاسبات جدي راهبردي ايران و مهم تر از آن بايسته هاي مذهبي ما، ايران را كاملا از اتخاذ چنين تصميم زيانباري دور نگاه داشته است. اين محاسبات قبلا امتحان خود را پس داده اند. در دهه ٨٠ ميلادي و تحت شديدترين حملات سلاح هاي كشتار جمعي صدام حسين، ايران هيچگاه به اين حملات پاسخ متقابلي نداد. چنين سلاح هايي همواره از سوي رهبران عالي انقلاب اسلامي بطور أكيد منع شده اند.
براي پيشرفت، رواج صداقت- و تغيير ذهنيت ها- لازم است. حصول به توافق نيازمند شجاعت براي توجه به أهداف عالي تر، شهامت كافي براي انعطاف، آمادگي براي ترك عادت هاي قديمي و از همه مهم تَر بصيرت براي توجه به آينده بهتر است. براي سال ها عده اي اين حقيقت إنكار مي كردند كه تهديد قواي نظامي يا فشارهاي اقتصادي نمي تواند مردم را به چشم پوشي از وقار و كرامتشان وادار كند. خون ها و هزينه هاي زياد و غير قابل تصوري هدر رفت تا اين واقعيت مسلم ثابت شود.
من هنوز اميدوارم. همتايان من در حال رها كردن توهماتي هستند كه تا كنون فجايع زيادي در دهه هاي گذشته در منطقه ما به بار آورده است. اين واقعيت به طور روزافزوني مورد شناسايي قرار مي گيرد كه تلاش براي وادار به تسليم كردن يك تمدن پرافتخار، صرفا باعث افزايش تنش، خشم و دشمني مي شود. اين موضوع به ويژه در مورد تحريم هاي ناعادلانه و غيرقانوني بر عليه مردم ايران صادق است كه ادعا مي شود براي بازداشتن آنها از عزمشان براي بهره برداري صلح آميز از انرژي هسته اي اعمال گرديده اند. اين مجموعه تحريم ها- كه تبعيض آميزترين تحريم هاي تاريخ بشريت برعليه يك ملت است- در عزم غيرقابل ترديد ايرانيان اثري نداشته است. در ابتداي اين بحران، ايران فقط دويست سانتريفيوژ داشت؛ امروز اين تعداد به بيست هزار عدد رسيده است.
به همين دلايل همتايان من به درستي ميز مذاكرات را انتخاب كرده اند. با اين حال آنها هنوز مي بايست يك تصميم حياتي بگيرند و بين فشار و توافق يكي را انتخاب كنند.
تنها توافقي مي تواند از آزمون زمان سربلند بيرون بيايد كه يك توافق متوازن باشد. اشتباه نكنيد: هر تلاشي براي به دست آوردن امتياز به هزينه ديگران عمري كوتاه مدت خواهد داشت. ايران براي حصول به توافقي متوازن و منصفانه و پس از آن گشودن أفق هاي جديد براي پرداختن به چالش هاي مشترك و بزرگ تَر آماده است.
از جمله اين تهديدات مشترك، خطر رو به افزايش افراطي گري خشن است كه قلب خاورميانه را در خود غرق كرده است و درمان گسترش به سمت اروپاست. اگر متوقف نشود، بيش از پيش گسترش خواهد يافت. امروز شاهد بربريت خونسردي هستيم كه هيچ مرزي نمي شناسد. قتل عام هاي هم زماني كه چندي قبل در سه كشور مختلف روي داد شاهد اين مدعاست. ايران تا كنون از هيچ تلاشي در اين نبرد ميان انسانيت و ضدانسانيت فروگذار نكرده است، جايي كه تمام كشورها توسط مردان نقاب پوشي تهديد به ويراني مي شوند كه هيچ حرمتي براي جان إنسان ها قائل نيستند.
براي مقابله با اين علايم خطرناك بايد رهيافت هاي جديد اتخاد كرد. به تلاش هاي بين المللي براي مبارزه با اين معضل جهاني نياز داريم. اميدوارم با دستيابي به يك توافق هسته اي، همتايان من انتخابي تاريخي بين همكاري و تنش انجام دهند. اميدوارم بيش از هر چيز، تمركز و توان خود را صرف موضوعي نمايند كه بيشترين اولويت را دارد؛ اگر ما با سريعا ظهور افراطي گري خشن مقابله نكنيم، اين جريان به مقابله با ما بر خواهد خواست.