لیگ دوازدهم و دغدغه های كروش

کروش در آخرین نشستی که با اعضای هیات رئیسه فدراسیون فوتبال داشت نسبت به شرایط بدنی ملی پوشان در بازی با ازبک و قطر معترض بود و اذعان داشت بازیکنان به دلیل پشت سر گذاشتن بازی های فشرده در دو بازی یاد شده به اندازه کافی ندویدند.

به گزارش «تابناک»، این جا اشاره به سرعت پائین بازی تیم ملی بود و سرمربی تیم ملی بر این باور است ملی پوشان در تمرینات باشگاهی خوب بدنسازی نمی کنند.

پیش از اشاره کروش سامو ئل که بازی در لیگ برتر انگلیس را در کارنامه دارد در گفتگو با یکی از رسانه های خارجی از سرعت پا ئین بازی در لیگ برتر خبر داد و اخیرا هم جواد نکونام گفته فوتبال ایران یکی از کندترین ها فوتبال ها در جهان است...

سوال این جاست سرعت بازی در فوتبال ایران پائین است یا سرعت بازیکن یا هر دو؟ سرعت ذاتی است و تمرینات از جمله درست دویدن تنها درصد کمی بر سرعت بازیکن می افزاید و بازیکن کند هیچ گاه با تمرینات سرعتی نمی شود. فوتبال ایران بر خلاف ادعاهای مطرح شده بازیکنان سرعتی زیادی دارد.در استقلال نفراتی چون آرش برهانی، سیاوش اکبرپور، خسرو حیدری و...سرعتی هستند و در تیم رقیب هم نفراتی چون هادی نوروزی، غلامرضا رضایی و... چنین خصوصیتی دارند.یقینا دیگر تیم ها هم در ترکیب خود از بازیکن سرعتی سود می برند. در گذشته ای نه چندان دور نیز به کرات بازیکنانی از این دست در فوتبال ایران دیده شد، مثل مهدی مهدوی کیا، خداداد عزیزی و...پس چرا می گویند سرعت بازی در فوتبال ایران پا ئین است؟

واقعیت این است در فوتبال ایران سرعت گردش توپ پا ئین است و این ملموس تر از سرعت پائین برخی از بازیکنان است.تیمی که تبحر بازی در زمین های کوچک را نداشته باشد یا به عبارتی تحت فشار قادر به ارسال پاس نباشد طبیعی است که کند بازی کند و متاسفانه این در بسیاری از تیم های لیگ برتری دیده می شود. میزان مسیری که جواد نکونام در آخرین بازی تیم ملی در برابر قطر دویده با میزان مسیری که او در آخرین بازی اوساسونا دویده را مقایسه کنید.قطع به یقین عدد ثبت شده(میزان دوندگی) در بازی اوساسونا برتر از عدد ثبت شده در بازی تیم ملی است درصورتی که جواد نکونام اوساسونا همان جواد نکونام تیم ملی است.سرعت گردش توپ در اوساسونا بیشتر از سرعت گردش توپ در تیم ملی است و این سبب می شود نکو در تیم باشگاهی اش بیشتر از تیم ملی بدود. وقتی بازی گروهی جنب و جوش داشته باشد طبیعتا بازیکن بیشتر می دود و در چنین تیم هایی سرعت بازی بالاست.

دو عامل مهمی که سبب شده سرعت گردش توپ در تیم های باشگاهی ایران پا ئین باشد یکی کیفیت نامطلوب زمین ها و دیگری دست کم گرفتن تمرینات بدنسازی است. کمتر تیمی در ایران است که دوره کامل بدنسازی را پشت سر بگذارد.استقلال یکی از مدعیان قهرمانی تمرینات بدنسازی را دو هفته دیرتر از موعد مقرر آغاز کرد و در این بین برخی از تیم ها تمرینات هنوز تمرینات خود را آغاز نکرده اند که می توان راه آهن را مثال زد.

بالا رفتن سرعت گردش توپ در فوتبال ایران یکی از دغدغه های کروش است.در حالی که تیم ملی در بازی با قطر در دوحه و بحرین در تهران به اندازه کافی دوید و سرعت گردش توپ در این بازی ها متعادل بود در بازی با ازبک و قطر در تهران ملی پوشان با پا ئین ترین سرعت دویدند که این مسئله سبب شده بود تیم ملی در اکثر دقایق در اندیشه حفاظت از دروازه خودی باشد. در این بین طبیعی است کروش از مربیان باشگاهها گله مند باشد چون بازیکنان بیشترین فعالیت خود را طی یک فصل در تمرینات و هم چنین بازی های باشگاهی انجام می دهند و مدت کوتاهی در اختیار تیم ملی قرار می گیرند. مربیان باشگاهی می بایست دغدغه کروش را جدی بگیرند و تیم های تحت هدایت خود را به بازی گروهی با سرعتی متعادل ترغیب کنند که این در گام نخست به سود باشگاههاست چون نتیجه گیری را برای آنان در بازی های لیگ برتر به همراه خواهد داشت.

با سرعت یک یا دو بازیکن نمی توان سرعت تیم را بالا برد و این تیم است که با تمرین در زمین های کوچک و هم چنین گردش توپ به هنگامی که تحت فشار است، می تواند سرعت بازی خود را افزایش دهد.ضمن اینکه میل به فوتبال تهاجمی در بالا بردن سرعت تیمی تاثیر شگرفی دارد.