به گزارش نما به نقل از فارس، سومین هماندیشی طنز رادیویی در حالی به کار خود پایان داد که غلامعلی حداد عادل رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی یکی از سخنرانان این مراسم بود.
بنابر این گزارش، حداد عادل در این مراسم طی سخنانی گفت: طنز را باید جدی گرفت. طنز را نباید شوخی گرفت. باید بدانیم که جامعه بدون طنز امورش نمیگذرد. همان طور که برای انسان گریه کردن یک شأن است، خندیدن هم یک شأن انسانی است. این سخن هم درباره فرد صدق میکند و هم درباره جامعه.
وی ادامه داد: طنز برای همه کسانی که با مور اجتماعی مردم سر و کار دارند لازم است و برای مدیران رسانهها خصوصا صدواسیما واجب است. حتی برای معلم هم واجب است که طنز را بشناسد و ذوق داشته باشد. حس شوخی داشته باشدو معلمی بدون داشتن حس شوخی و حس طنز کار بسیار سختی است.
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: بنده در چهار سالی که مجلس را اداره میکردم، روزی نبود که از طنز استفاده نکنم و به خوبی حس میکردم که یک کلام کوتاه طنزآمیز از یک تنش سیاسی سخت جلوگیری میکرد. گاهی نمایندگان در گوشم میگفتند خسته شدهایم، چیزی بگو. چندین ساعت بحثهای پرتنش آنها را به این مرحله میرساند. البته بنده کارم طنز نیست ولی به طنز علاقه دارم. از وقتی خودم را شناخته و چشمم به خواندن و نوشتن باز شده جملات طنز هفتگی را به صورت منظم میخواندم و خاطرات زیادی از تاثیر این نوع مجلهخوانی دارم.
حداد عادل تصریح کرد: نکته مهم طنز برای کودک است که موضوع این جمع نیز هست. درک طنز و شوخی به درجهای از رشد فکری نیاز دارد. شما برای بچه 3 الی 4 ساله به سختی میتوانید جوک تعریف کنید ولی با بچهها کار کردن به انسان میآموزد که در مراحل رشد ذهنی، از سنی به بعد شوخی درک میشود و از آن لذت میبرد.
وی گفت: کودک طنز را نمیفهمد و به تدریج وارد دنیای طنز میشود. به این جهت پیدا کردن طنزهای مناسب برای کودکان کار دشوار و تخصصی است. کسی که برای بزرگسالان کار طنز میکند، معلوم نیست در حوزه طنز کودکان و نوجوانان نیز موفق باشد. این یک تخصص وی»ه مانند روانشناسی کودک است.
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در ادامه عنوان داشت: کار طنز باید دو خصوصیت داشته باشد. یک اینکه از نظر ذهنی قابل فهم و متناسب با سنش باشد و دوم اینکه از لحاظ اخلاقی بدآموزی نداشته باشد. از نظر فهم، طنز و معما همسایه و دیوار به دیوار هستند.
وی گفت: ضمن اینکه در تلویزیون کار طنز آسانتر از رادیوست. برای اینکه با حرکت، لباس، رنگ و رِنگ و بالاخره صحنهآرایی میتوانند توجه بچهها را جلب کنند و از مفهوم کمتر استفاده کنند اما رادیو از این لحاظ دستش بسته است و تنها محدوده صدا و موسیقی وجود دارد. ضمن اینکه در کتاب از هر دو اینها سختتر است. نوع طنز نیز بسیار مهم است و ذائقه مردم در طول زمان نسبت به طنز عوض میشود.
حداد عادل در پایان سخنانش، لطیفههایی از کتابهای فارسی چهارم ابتدایی در سال 1329، سوم ابتدایی 1330، دوم ابتدایی 1330 و سوم ابتدایی 1339 را برای حاضران خواند.