آل زبیر -منسوب به زبیر بن عوام صحابی پیامبر(ص) که نهایتا در جنگ جمل در مقابل علی(ع) قرار گرفت و البته در آخر کار پشیمان شد- در نیمه دوم قرن اول هجری و در خلاء قدرت ایجاد شده بین حکومت معاویه و یزید، به عنوان "مدعی جدی خلافت" سر برآوردند و نقش کوتاه اما موثری در تاریخ اسلام ایفا کردند.
آل زبیر مدت کوتاهی بر حرمین شرفین و حجاز و بصره مسلط شدند، زبیریان قیام مختار را سرکوب کردند و نهایتا به دست عبدالملک مروان در سال 73 هجری، طومار خلافت نیم بند و دهساله "آل زبیر " در هم پیچیده شد.
اما آل زبیر یک راز تاریخی دارد؛ رازی خون آلود، آل زبیر در همان ده سال خلافت نیم بند، یک نظام تبلیغاتی-سیاسی-مذهبی در مقابل آل محمد(ص) علم کردند، آل زبیر بیش از 30 راوی رسمی حدیث در سه نسل پی در پی داشت، بخش عمده ای از احادیث متضاد و اختلاف افکن شیعیان و اهل سنت به "احادیث آل زبیر" و "راویان آل زبیر" بازمی گردد ، راویانی چون " هشام بن عروه بن زبیر" که به تنهایی 194 حدیث روایت کرده است، جمع روایات آل زبیر بیش از 700 روایت می رسد.
آل زبیر به خیال خود، انتقام ناکامی خود را با جعل حدیث علیه علی(ع) گرفتند و اختلافات شیعه و سنی با این احادیث در قرون بعدی، عمیق تر شد.
آنچه که امروز از آل زبیر باقی مانده، قبر و مسجد جناب "زبیر بن عوام" و یک مزرعه نسبتا بزرگ گوجه فرنگی-مزارع الزبیر- و زخم خون آلود اختلاف است و شهر الزبیر در استان دیالی عراق، جنوب بصره، پنجاه کیلومتر روبروی خرمشهر خودمان!
