پرسپوليس حالا براي دومين بار در ليگ دوازدهم به ميدان مي‌رود و اين در حالي است كه نه امروز و نه حتي هفته آينده، هواداراني كه يك فصل قبل در تهران كينه‌هاي خود را بر سر داوري بي‌گناه و بي‌دفاع خالي كرده بودند، حق ديدن تيم خود را ندارند. آيا جريمه‌اي از اين سنگين‌تر براي هوادار پرسپوليس هم باقي مي‌ماند؟!
دردناك‌ترين اتفاق براي هواداران پرسپوليس اين است كه رونمايي از اين تيم مي‌ماند براي موعدي غيرقابل تصور. براساس رأي و حكمي كه فدراسيون فوتبال صادر كرده، دو جلسه محروميت هواداران پرسپوليس تا روز دربي ادامه خواهد داشت و جالب اينكه پرسپوليسي‌ها درست روزي كه جنگ كهكشاني‌ها به راه خواهد افتاد، قادر به ديدن تيم خود از نزديك در ورزشگاه آزادي خواهند بود، اما همين دوري وصال، محمد رويانيان را وادار كرده است كه آستين‌ها را براي بخشش هوادارانش بالا بزند. تلاش‌هاي او اول با فرياد و اعتراض آغاز شد. وقتي بي‌نتيجه ماند سراغ مراجع بالاتر رفت و وقتي باز هم نتيجه‌اي نديد، اين بار خود را وادار كرد كه از پلتيك‌هاي مهربانانه استفاده كند؛ چيزي شبيه به اين مصاحبه كه يك هفته قبل روي خروجي خبرگزاري‌ها قرار گرفت:«اميدواريم فدراسيون فوتبال به خاطر ماه مبارك رمضان، هواداران پرسپوليس را ببخشد. . . » جمله‌اي كه شايد مي‌توانست دل هر رئيسي را به رحم آورد.
اما جريمه و محروميت پرسپوليس در فدراسيون فوتبال مدافعان و موافقان پرشمار و البته قدرتمندي دارد. وقتي به اتاق رئيس فدراسيون فوتبال مي‌رويم، مي‌توانيم علي كفاشيان را ببينيم كه برخلاف تمامي ادوار قبل كه مي‌كوشيد كميته انضباطي و شوراي استينافش را مستقل بگذارد، اين بار تلاش كرده تا خود را به عنوان يكي از فعال‌ترين افراد در محافظت از رأي نشان دهد. رئيس صرفاً به واسطه اعتراضات خاص رويانيان و تلاشي كه مديرعامل براي بخشش هواداران و البته بيشتر، برگرداندن امتيازات كسر شده انجام مي‌داد، دچار يك موضع كاملاً دفاعي شده؛ موضعي كه به سادگي هم عوض نمي‌شود. رويانيان براي كفاشيان ديگر فقط يك مديرعامل ساده باشگاهي نيست. او بسان مديري مي‌ماند كه هم مي‌خواست رياست را از كفاشيان بگيرد و هم او را در جامعه دچار مديريتي انفعالي نشان دهد.
مخالف ديگر شكسته شدن حكم، مهدي محمد‌نبي، دبير كل فدراسيون فوتبال است؛ مدافع سرسخت كفاشيان و البته حامي درجه اول رئيس؛ مردي كه سعي مي‌كند مخالفان داخلي و خارجي كفاشيان را به شكلي در رسيدن به اهداف خود ناكام بگذارد. مي‌توان انتظار داشت كه نبي بدون آنكه رو بازي كند، باز هم جلوي بخشيده شدن جمعيت هوادار پرسپوليس را بگيرد، اين يعني ناكام ماندن رويانيان كه سعي داشت براي جمعيتي كه البته چندان بي‌تقصير هم نبودند، بخشش بگيرد.
اما حقيقت اين است كه پرسپوليسي‌ها در فصلي كه سعي داشتند ناكامي بازيكنان خود در هر بازي را به گردن مربي و داور و مديرعامل (كه البته اين آخري يعني كاشاني نسبت به همه مقصرتر بود) بيندازند، امروز بايد دودي را در چشم خود ببينند كه در بي‌موقع‌ترين زمان ممكن چشم آنها را مي‌سوزاند. پرسپوليسي كه در تناسب با تمامي سال‌هاي قبل بهتر و لايق‌تر براي حضور در ليگ به نظر مي‌رسد، احتمالاً با سخت‌گيري محقانه فدراسيون فوتبال، تا روز دربي از نگاه هوادارانش دور خواهد ماند.
دود سال قبل چشم پرسپولیسی‌ها را می‌سوزاند
اگر همه چیز همان طوری پیش برود كه فدراسیون فوتبال و كمیته انضباطی‌اش دستور داده، باز هم باید برای رونمایی علنی از این پرسپولیس، از این تیمی كه دگرگون شده تا لااقل درد سكوها را التیام بخشد، صبر كنیم.
۱۳۹۱/۵/۳
