نیجریه از شنبه‌شب هفته جاری برای شیعیان این کشور ملتهب شده است. ارتش نیجریه به جای مبارزه با گروهک تروریستی «بوکوحرام» به سراغ شیعیان و رهبرشان، شیخ‌ابراهیم زاکزاکی رفته است. ارتش نیجریه مدعی شده است، طرفداران شیخ‌زاکزاکی سد راه کاروانی از خودروها شده‌اند که رئیس ستاد مشترک ارتش این کشور در آن حضور داشته است. در محاصره ارتش صدها نفر کشته و مجروح شده‌اند که در بین آنها، نام فرزندان شیخ و معاون و سخنگوی جنبش اسلامی نیجریه نیز دیده می‌شود؛ از وضعیت خود شیخ‌زاکزاکی خبر موثقی در دست نیست. زاکزاکی از علاقه‌مندان امام و انقلاب اسلامی و مروّجان شیعه در آفریقاست که در طول این سال‌ها توانسته است، جمعیت شیعه را با جدال احسن و موعظه اقناعی کما و کیفا با رشد خیره‌کننده‌ای مواجه کند.
رشد فرهنگ شیعه با نگاه انقلاب اسلامی و امام(ره) در جهان امروز به دغدغه مشترک مثلث شومی از دشمنان، یعنی غربی‌ها، صهیونیست‌ها و ارتجاع عربی، به‌ویژه وهابیت تبدیل شده است و آنها را با چالش جدی مواجه و دچار نوعی نگرانی مفرط یا وحشت کرده است. این روند به همت رهبران دلسوز جنبش‌های شیعی در سراسر جهان از شیخ‌نمر عربستان تا شیخ‌علی سلمان در بحرین، طالع باقرزاده در جمهوری آذربایجان و تا محاصره و حمله وحشیانه ارتش نیجریه به حسینیه شیخ زاکزاکی افزون بر اینکه اوج مظلومیت شیعه در دنیای مدعی آزادی بیان را نشان می‌دهد، بیان‌کننده سردرگمی دشمنان در مقابله با قدرت استدلال شیعه و رویکرد آزادانه مردم در اقصی نقاط عالم به آیین ناب اسلامی است؛ اما هر قدر که آنها در پروژه ایران‌هراسی و ضدشیعی گام برداشته‌اند، بر تعداد شیعیان افزوده شده است؛ همان‌گونه که این روزها «خمینیون» نیجریه به چالشی جدید برای صهیونیسم و وهابیت تبدیل شده‌اند. به‌راستی، امروز که نظام سلطه با ایادی منطقه‌ای‌اش به موازات ترویج اسلام سنی آمریکایی و شیعه لندنی از طریق حمایت میدانی در سوریه و عراق تا تریبون دادن در شبکه‌های رسانه‌ای غربی و عربی به امثال اللهیاری‌ها و یاسر الحبیب‌ها و شیرازی‌ها، زدن سرشاخه‌های شیعه در دنیا را در دستور کار خود قرار داده است، ما چه اقداماتی باید انجام دهیم؟ وظیفه دولت و ملت ما در برابر بغض دشمنان نسبت به دوستان و برادران ما چگونه باید باشد؟
