به گزارش نما - ایران نوشت:14تیرماه سال 88 مأموران پلیس ملارد در جریان جنایتی در یکی از کارخانههای ساخت فیبر صفادشت قرار گرفتند.
تیم جنایی با حضور در این کارخانه با جسد پسر جوانی به نام عیوض روبهرو شد که با ضربات جسم سنگین به سرش کشته شده بود.
بررسیهای مقدماتی نشان داد قربانی از کارگران این کارخانه بوده و با برادر ناتنیاش محمد و دایی محمد در آنجا کار و همانجا هم زندگی میکردند.
از آنجایی که قتل در نیمههای شب به وقوع پیوسته و قربانی در بستر خواب از پای درآمده بود، کارآگاهان به محمد و داییاش مشکوک شدند و آنان را تحت بازجویی قرار دادند.
محمد که در بازجوییها دچار تناقضگویی شده بود، لب به اعتراف گشود و پرده از راز جنایت هولناک برادر ناتنیاش برداشت و گفت: مدتی بود که با برادرم و داییام در این کارخانه مشغول به کار شده بودیم، اما برادرم همیشه رفتارهای خیلی بدی داشت. به ستوه آمده بودم و نمیدانستم چهکار کنم. از او کینه به دل گرفتم و همیشه به انتقامجویی فکر میکردم.
وی افزود: شب حادثه او باز با من بدرفتاری کرد خیلی به خشم آمده بودم. وقتی رفت خوابید از فرصت استفاده کرده و نیمههای شب چکشی را که در آن حوالی بود برداشتم و به سراغش رفتم و چند ضربه به سرش زدم. وقتی به خود آمدم دیدم که او را کشتهام. از ترس فرار کردم و به داییام زنگ زدم و گفتم عیوض را کشتم اما داییام مرا قانع کرد که برگردم. وقتی به کارخانه بازگشتم پلیس را باخبر کردیم.
محمد با این اقرار به خاطر قتل برادر ناتنیاش در شعبه 113 دادگاه کیفری استان تهران تحت محاکمه قرار گرفت و به درخواست خانوادهاش به قصاص نفس محکوم شد.
اما پیش از اینکه حکم قصاص قاتل در شعبه دیوانعالی کشور تأیید شود، اولیای دم از خونخواهی خود گذشت کردند و به پسر کوچک خانواده زندگی دوباره بخشیدند.
صبح دیروز محمد در شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی قربانزاده و دو قاضی مستشار تنها از جنبه عمومی جرم تحت محاکمه قرار گرفت.
محمد وقتی در جایگاه ایستاد، گفت: قبول دارم که برادرم را کشتهام اما باور کنید آن شب تنها میخواستم وی را بترسانم چرا که از رفتارهای او به ستوه آمده بودم نمیدانستم چهکار کنم. ناخواسته برادرم را کشتم اکنون نیز بشدت پشیمانم.
بنابراین گزارش، در پایان سه قاضی عالیرتبه با هم وارد شور شدند و محمد را با احتساب ایام بازداشتی تنها به لحاظ جنبه عمومی جرم به زندان محکوم کردند.