به گزارش نما ، وقتی به چهره اش نگاه می کنی همه فداکاری های یک مادر جوان را که حالا به واسطه شهادت همسرش باید تنها یادگارش را بزرگ کند و به او بگوید که پدرت به کدامین گناه کشته شد می توانی در عمق اندوه نگاهش بفهمی اما او خوب می داند راه هنوز ادامه دارد اگر امروز مصطفی احمدی روشن نیست، این سرزمین در انتظار احمدی روشن ها است،به مناسبت سالروز شهادت احمدی روشن سرکار خانم فاطمه بلوری کاشانی در گفتگو با شما از بزرگترین ویژگی شهید شاخص هسته ای می گوید که او را در نظر رهبر انقلاب بسیار متمایز کرد:
شهید مصطفی احمدی روشن از جمله شهدای جوان و شاخص عرصه فناوری هسته ای است، که با نسل امروز کمترین فاصله زمانی را دارد، به عنوان همراه زندگی شهید از شاخصه های بارز فکری ایشان بگویید؟
شاخصه های رفتاری شهدا غالبا مشترک است از مهربانی، اخلاص، اخلاق و کردار ایشان علی الخصوص احترام به پدر و مادرشان ، از محبت به خانواده و دقت در اصول کاری برای تحقق هدف و رعایت حق الناس و به انضمام جدیت در کارشان و پیرو خط ولایت بودنشان و همه آنچهه خوبان دارند درآقا مصطفی جمع بودبهترین شاخصه ها است . در واقع ایشان به این شاخصه هارسیدند که به مقام شهادت رسیدند، به نظر من اگر شهدا عامل به صفات خوب نباشند اصلا مرگشان شهادت نیست؛ زیرا همه شهدا ویژگی های شاخص دارند،اخلاص آقا مصطفی در کارشان زبانزد بود در واقع تمام هم و غمشان برای کسب رضایت خداوند و حضرت صاحب الزمان و در نهایت رهبرمان بود ؛ گفتند بارها ایشان گفته اند که سایت نطنز را طوری می سازم که حضرت آقا بخواهند .
شهید احمدی روشن فعالیت های خود را چگونه در عرصه انرژی هسته ای آغاز کرده و به اوج رسیدند؟
ایشان در سال 83 وارد سایت نطنز به عنوان یک کارشناس ساده شدند و تا سال 90 که ایشان به شهادت می رسند معاونت بازرگانی سایت نظنز رابرعهده داشتند؛ در عرض 7 سال ایشان مدارج موفقیت را به سرعت طی می کند یعنی در جوانی و درسن 27 سالگی پست مدیریتی می گیرد و در32 سالگی شهید می شود که این فاصله بسیار کوتاه ا نشان میدهد علاوه بر نبوغ ایشان در واقع آن پشتکار و جدیت و همتشان بسیار پر رنگ است, از ابتدا در شیفت های کاری ، ممکن بود 12 روز به منزل نیاید ، یعنی به عنوان سر شیفت بودند و وقتی به فرآیند غنی سازی رسیدیم ایشان به صورت هفتگی شیفت بودند که آخر هفته منزل می آمدند. بعد از تغییر مکانشان به یک واحد دیگر رفتند و بعد از گذراندن دوره به نطنز برگشتند و در این مقطع حضورشان در منزل کمتر از همیشه شد.
در میان صحبت هایتان از ولایت پذیری شهید احمدی روشن گفتید؛ این شاخص در زندگی عملی را شما چگونه دیدید؟
اصولا ایشان به واسطه کار کمتر منزل بودند یکبار که به او گفتم کارهای شما به صورت صعودی زیاد می شود، ایشان آخرین حرفی که عنوان می کردند این بود که من می دانم حضرت آقا چقدر بحث هسته ای برای شان مهم است و چه مقدار پی گیر قضیه هستند و من به خاطر دلخوشی ایشان هر شرایط را قبول می کنم و هر سختی را قبول می کنم ولی بیشترین بحثی که بود مسئولیت پذیری ایشان بود که در مستند لبه روشنی بیان کردند.
حضرت آقا
فرمودند که شهادت ایشان دل ما را سوزاند
در هنگام کار بسیار فشار به ایشان وارد می
کردند و کارشکنی های داخلی و خارجی بسیاری برای ایشان به وجود می آوردند و هم
در بحث هسته ای و بحث کالاهای تحریمی سانتریفیوژها و قطعات وابسته به سانتریفیوژها
که فقط تامین آن توسط آقا مصطفی بود ولاغیر.
این فشارها اینقدر زیاد بود که
دوستان ایشان می گفتند که در این مسئله کمی کوتاه بیا، ایشان روی میز می
کوبند و می گویند:«من اینجا را طوری که حضرت آقا می خواهند می سازم بقیه این ماجرا برایم مهم نیست .» همیشه خط قرمز
ایشان خط رهبری بود یعنی سعی می کردند در ولایت پذیری اول باشند . ایشان به گونه ای نبودند که بخواهند به حسب
ظاهر خود را ولایت مدار بداند برای همین تمام زندگی شان را بر روی مسئله نطنز
گذاشتند . الحق هم به پاسداشت سربازی ولایت شهید شدند . و حضرت آقا فرمودند که
شهادت ایشان دل ما را سوزاند . در واقع همه حرفهای ایشان برای کسب رضایت آقا بود .
چگونه حق شهید احمدی روشن و سایر شهدای این عرصه را می توان ادا کرد؟
مسلما در زمینه هسته ای عاملی که در حفظ خون شهدا مهم است حفظ و حراست از حقوق هسته ای است و قطعا نباید ما در این زمینه کوتاه بیاییم ولی قطعا این راه حمایت و هزینه های دیگر می خواهد افرادی که در واقع جز نخبه های هسته ای ما هستند و از هر لحاظ وظیفه شان سنگین است امیدوارم بتوانند از پس مسئولیت بربیایند مسئولیت بسیار سنگین است و اینکه حضرت آقا فرمودند که ما بارها و بارها گفته ایم که ما از انرژی هسته ای کوتاه نخواهیم آمد امیدوارم مسئولین به این وظیفه عمل کنند .
منبع: شما