صادق قدیریان، فرزند سردار احمد قدیریان در گفتوگو با خبرنگار حماسه و مقاومت خبرگزاری فارس (باشگاه توانا)، گفت: پدرم جزء افراد پیشرو در مسائل پیروزی انقلاب بود و از قبل از انقلاب ارتباطات صمیمانه و گستردهای با شهید بهشتی و مقام معظم رهبری داشت.
وی ادامه داد: سردار قدیریان قبل از انقلاب بارها توسط ساواک دستگیر و شکنجه شد. آن روزها او دیدارهای مختلفی هم با حضرت امام(ره) داشت. یکبار که پس از آزادی از زندان به همراه چند نفر دیگر با بدن مجروح خدمت حضرت امام رسید، امام (ره) با دیدن بدن و صورت کبود سردار قدیریان فرمودند "من روز قیامت نمیتوانم جواب این چند نفر را بدهم".
قدیریان افزود: پس از انقلاب نیز پدر در مسائل مختلف بازوی توانمندی برای آیتالله شهید بهشتی محسوب میشدند. این شهید بزرگوار همیشه میگفت "من وقتی کاری را به قدیریان میسپارم، خیالم راحت است".
وی در خصوص سوابق فعالیت سردار قدیریان بیان داشت: پدر پس از انقلاب چندین سال همراه با شهید لاجوردی در دادستانی فعالیت داشت. در بخشهای مبارزه با مواد مخدر و در شورای نگهبان نیز مسئولیتهایی داشت و فعالیتهای درخشانی ارائه داد.
فرزند سردار قدیریان ابراز داشت: پس از شهادت شهید بهشتی، فعالیتهای پدر ادامه پیدا کرد و البته آن زمان بیشتر توجه او به جنگ معطوف شد. در سپاه مسئولیت پشتیبانی را به عهده داشت و در اعزام نیرو بسیار فعال بود. جالب اینجاست که پدر در کنار اعزام نیروهای رزمنده به جبهه اصرار داشت که به کودکان نیز لباس رزم پوشانده شده و در رژه رزمی بدرقه رزمندگان حضور پیدا کنند تا از کودکی مسئولیتپذیر بزرگ شوند.
وی ادامه داد: فعالیتهای پدر تا رحلت حضرت امام(ره) ادامه پیدا کرد که پس از آن مسئولیتی در دفتر مقام معظم رهبری به او واگذار شد ولی برخی فعالیتهایشان را همچنان ادامه دادند. سردار قدیریان امین حضرت آقا بود و ایشان بسیار به پدر علاقه داشت. نشانه این علاقه در پیام حضرت آقا پس از ارتحال پدر مشهود بود، به حدی که او را "یار صمیمی" خطاب کردند.
قدیریان اظهار داشت: پدر اداره بیش از 8 تا 9 گروه فرهنگی را برعهده داشت و تمام سعی او تنها و تنها خدمت به مردم بود و سر سوزنی سود و منفعت برای خود نخواست. حتی فرزندانش را نیز از اینکه وارد کارهای دولتی شوند منع کرده بود. برهمین اساس اغلب ما نیز در نهایت مشغول فعالیتهای فرهنگی شدیم.
وی ابراز داشت: در این چند سال آخر، پدر اهتمام زیادی به ساخت یادمان شهدای 72 تن داشت، آنهم به دلیل فرمایش حضرت آقا مبنی بر احیای یادمان محل شهادت این عزیزان که در محله سرچشمه تهران واقع است. فکر میکنم تاکنون چنین یادمانی در هیچ کجای کشور برای شهدا ساخته نشده است.
قدیریان در خصوص این یادمان توضیح داد: این بنا که حدوداً 17 هزار متر زیربنا دارد به مجموعه فرهنگی عظیمی تبدیل خواهد شد که مسجد، سالن همایشها، کتابخانه و قرائتخانه با ظرفیت 50 هزار جلد کتاب و غیره گوشهای از ظرفیتهای این یادمان بزرگ است. البته این مجموعه موزهای هم دارد که سردیسهای 72 شهید حزب جمهوری در آنجا نصب شده است. امیدواریم این مجموعه برای تمام یادمانهای شهدا در تمام کشور الگوبرداری شود.
وی گفت: پدر بسیار علاقه داشت که در هفتم تیرماه امسال مجموعه افتتاح شود، اما دست تقدیر اجازه این کار را نداد و پیکر پدر در محل این یادمان تغسیل و تشییع شد.
فرزند سردار قدیریان بیان داشت: یکبار که پدرم سفری به روسیه داشت، به پلی در آنجا اشاره میکرد که روی زنجیرهای آن نام افرادی که برای نگهداری آن جان خود را از دست داده بودند حک شده بود. میگفت افراد وقتی از این پل عبور میکنند با دیدن نامها، فداکاریهای آنان را از خاطر میگذرانند که حسی متفاوت را متبادر میکند. او اعتقاد زیادی به کار فرهنگی داشت و آن را نجاتدهنده جامعه میدانست.
قدیریان گفت: در مدت حیات پدر، تنها 3 بار او را بسیار ناراحت و غمگین دیدم، نخستین مرتبه پس از شهادت شهید بهشتی بود، مرتبه دوم پس از رحلت حضرت امام(ره) بود و شهادت مظلومانه شهید لاجوردی آخرین باری بود که او را بسیار غمگین دیدم.
وی گفت: البته غمانگیزترین لحظه زندگی خود من روز تشیع جنازه خود او بود که در یادمانی که خودش برای شهدای 72 تن ساخته بود، برای خواندن وصیتنامهاش حاضر شدم. امیدوارم پرچمی که امثال پدرم بلند کردهاند، هیچگاه بر زمین نماند.