به گزارش نما به نقل از یزد آوا، مرکز آمار ایران نرخ تورم در دوازده ماهه منتهی به دی ماه سالجاری را معادل ۱۲.۲ درصد و تورم نقطه ای را ۹.۴ درصد اعلام کرد.
طبق اعلام مرکز ایران گروه عمده خوراکیها، آشامیدنیها و دخانیات، در دی ماه امسال به رقم ۲۶۰.۴ رسید که نسبت به ماه قبل ۰.۸ درصد افزایش یافت و شاخص گروه اصلی خوراکیها در ماه مورد بررسی به عدد ۲۵۸.۶ رسید که نسبت به ماه قبل ۰.۸ درصد افزایش داشت.
شاخص گروه اصلی خوراکی ها نسبت به ماه مشابه سال قبل ۷.۷ درصد افزایش نشان میدهد و نرخ تورم ۱۲ ماهه این گروه ۱۰.۳ درصد ثبت شد.
این آمار اعلامی از سوی مرکز آمار ایران حکایت از این دارد که زندگی در دولت یازدهم هر ماه سخت تر از ماه قبل است.
دولت یازدهم با این شعار روی کار آمد که کاری می کند که هم چرخ زندگی مردم بچرخد و هم چرخ سانتریفیوژها، اما نه تنها هیچکدام نچرخید بلکه هر دو از حرکت باز ایستاد.
گره زدن حل مشکلات اقتصادی کشور به توافق هستهای و برجام، نه تنها مشکلی از افزایش تورم حل نکرد بلکه رکود نیز را برجامعه حاکم کرد. رکودی که عامل تعطیلی بسیاری از واحدهای تولیدی و کارخانهها شد و کارگران زیادی را بیکار کرد.
سال 93 دولتمردان این ادعا را داشتند که از رکود خارج شدیم و امسال مشاور اقتصادی ریاست محترم جمهور اعلام کرد اقتصاد مانند بیماری است که سال گذشته خوب شد و امسال دوباره سرما خورده است.
اما دولت تدبیر از این موضوع غافل شده است که به دلیل نداشتن برنامه اقتصادی مشخص و دنبال کردن کلید مشکلات در خارج از کشور، این سرماخوردگی! مداوم برای مردم گران تمام میشود.
آمارهایی که دولت از میزان تورم و رشد اقتصادی ارائه میکند با واقعیتهای جامعه اصلا شباهتی ندارد و در حالی که قدرت خرید مردم بسیار کم شده قیمت کالاهای اساسی روز به روز در حال افزایش است و مردم هیچ کاهش قیمتی را احساس نمیکنند.
اکنون نیز که مذاکرات پس از صرف هزینه های زیاد به پایان رسیده است و دیگر بهانهای به دست دولت نیست، هنوز دولت نتوانسته کاری برای بهبود معیشت مردم پیش ببرد.
در سؤال نظر سنجی که شب گذشته در برنامه پایش از بینندگان تلویزیون پرسیده شده بود که « به نظر شما دلارهای آزاد شده از تحریم بهتر است صرف کدام نیاز کشور شود؟» از دید شرکت کنندگان، خرید هواپیما آخرین اولویت را در این نظرسنجی به خود اختصاص داد در حالی که از جمله اولین اقدامات مدبرانهای! که از سوی هیئت دولت پس از برجام صورت گرفته، سفر به کشورهای اروپایی و انعقاد قرارداد برای خرید هواپیماست.
از این نمونه اقدام میتوان نتیجه گرفت که دولت تدبیر و امید نه تنها هیچ درکی از وضعیت معیشت مردم ندارد بلکه هیچ برنامهای نیز برای بهبود وضعیت اقتصادی آنها ندارد.
با وجود اینکه آمارها از کاهش تورم نسبت به دوسال گذشته خبر میدهد اما رکود حاکم بر جامعه موجب بیکاری شده که فشار را بر تمام اقشار جامعه بالاخص قشر آسیب پذیر زیاد کرده است و با وجود این بیکاری هر چقدر هم که با کاهش تورم مواجه باشیم درآمدی وجود ندارد که مردم برای خرید اقدام کنند.
بنابراین دولت تدبیر به جای آنکه پس از برجام با سفر به کشورهای اروپایی، آنها را از رکود خارج کند بهتر است تدبیری برای مردم خود که دیگر توانی برای مواجه با گرانی و رکود ندارند، بیندیشد.