به گزارش نما به نقل از جوان،حالا جریانات سیاسی که در برخی موارد وابستگی خاصی نیز به نهادهای حاکمیتی دارند، دست در دست یکدیگر دادهاند تا با سیاه نمایی در خصوص شرایط حاکم بر کشور، به اهداف مختلف خود دست پیدا کنند.
آنها حتی در این میان با ایجاد تیمهای اقتصادی مختلف و اخلال علنی در روند اقتصادی کشور به ویژه کالاهای مورد نیاز مردم، کوشیدند شرایط کشور را شرایطی خاص وبحرانی جلوه دهند و حتی به صورت رسمی اعلام کردند که تحریمهای اقتصادی باعث شده که کشور در شرایط شعب ابی طالب قرار بگیرد. این در حالی بود که رهبر انقلاب خیلی زود نسبت به این ادعا واکنش نشان دادند و شرایط کشور را نه شعب ابی طالب بلکه بدر و خیبر عنوان کردند.
اما این موضوع و سناریوی بحرانی نشان دادن کشور به تازگی اتفاق نیفتاده، چراکه این موضوع حتی قبل از آغاز تحریمهای اخیر و در دورهای که هنوز وضعیت کنونی بروز پیدا نکرده بود، از سوی این جریان خاص دنبال میشد تا شاید بتوانند از این رهگذر به اهداف خود برسند.
سازشکاران، منفعت طلب
اما شاید سؤال اصلی این باشد که دلیل اصلی سیاهنمایی علیه اقتصاد کشور توسط این جریان خاص چیست؟ پاسخ به این سؤال را باید در تلاشهای این جریان برای ایجاد ارتباط با ایالات متحده امریکا جستوجو کرد؛ تلاشهایی که سابقهای چهار ساله دارد و در این چهار سال پیامها و ملاقاتهای محرمانه که غیر رسمی نیز بود، از طرف این جریان برای ایالات متحده فرستاده شده و زمینهای را فراهم کرده که رئیسجمهور ایالات متحده گمان کند که با فرستادن نامه به مقامات جمهوری اسلامی میتواند باردیگر ارتباط میان ایران و امریکا را برقرار کند.
این جریان که مدتها است با سازشکاری و منفعت طلبی قصد دارد تا از طریق ایجاد ارتباط با ایالات متحده و شکستن این تابو در داخل کشور، وجههای در عرصه بینالملل برای خود دست و پا کند، حالا دستاویزی تازه به نام تحریمهای اقتصادی پیدا کرده و میکوشد از طریق بزرگنمایی این تحریمها اینگونه القا کند که تنها راه برای برون رفت از این وضعیت مذاکره با ایالات متحده است.
اصلاحطلبان در کنار منفعت طلبان
اما شرایط کنونی کشور تنها به نفع این جریان نبوده، بلکه اصلاحطلبانی که مدتها است از صحنه سیاسی کشور حذف شدهاند، نیز تهدید به وجود آمده در کشور را مغتنم شمردهاند تا بتوانند خود را به فضای سیاسی کشور تحمیل و به نظام بازگردند. اصلاحطلبان که پس از انتخابات ریاست جمهوری نهم در مقابل قضایای به وجود آمده نه تنها سکوت کردند، بلکه در بسیاری از موارد هم با این جریانات همراهی کردند، توسط مردم از چرخه سیاسی کشور حذف شدند.
آنها این حذف شدن را با تحریم انتخابات مجلس نهم تشدید کردند چراکه برای بازگشت و حضور در انتخابات نمیخواستند از گذشته خود عذرخواهی کنند. آنها که حالا امید دارند بتوانند در انتخابات ریاست جمهوری دهم، بار دیگر خود را در معرض آزمایش عمومی قرار دهند، با طرح کردن این موضوع که نظام برای خروج از وضعیت فعلی نیاز به حضور اصلاحطلبان در راس حاکمیت دارد، میکوشند که بدون عذرخواهی از گذشته خود و پاسخگویی در خصوص اتهاماتی که به آنان در خصوص فتنه 88 وارد است، عملاً خود را وارد بازی نظام کنند و حتی کار را به جایی رساندهاند که در این شرایط برای حضور در انتخابات شروع به تعیین شرط و شروط برای نظام میکنند.
در شرایط بدر و خیبریم
اما تمام این رفتارهای جریانات سیاسی در خصوص وضعیت نظام در حالی است که رهبر معظم انقلاب همچنان اعتقاد دارند که در شرایط بدر و خیبر هستیم و این موضوع را در دیدار اخیر خود با مسئولان نظام بار دیگر مورد تأکید قرار دادند. تأکیدی که در کنار انتقاد صریح و نهیب زدن به کسانی بود که خیال خام سازشگری با دشمنان را در ذهن خود میپروراندند.
واقعیت آن است که تأکید رهبر انقلاب به قرارگیری در شرایط بدر و خیبر به معنای وجود شرایط ایده آل در کشور نیست، و اصولا شرایط بدر و خیبر در صدر اسلام نیز شرایطی خاص برای جامعه اسلامی بود. این موضوع به روشنی از سوی رهبر انقلاب تشریح شده و ایشان در همین دیدار اخیر خود در خصوص وضعیت بدر و خیبر فرمودند: «وضعیت بدر و خیبر یعنى تهدید هست، چالش هست، اما بنبست نیست. در بدر امکانات کم بود، اما غلبه حاصل شد. امکانات طرف مقابل، چندین برابر؛ شاید در بعضى بخشها، غیرقابل مقایسه با امکانات جبهه اسلام بود. در خیبر سختى وجود داشت؛ رفتند مدتها آنجا ماندند؛ مقاومت دشمن شدید بود؛ اما غلبه پیدا کردند.
چالش هست؛ اما در قبال چالش، توان و قدرت و استعداد و ظرفیت هم وجود دارد. این، معناى وضعیت بدر و خیبر است. اگر این ظرفیت را به میدان آوردیم، اگر نقاط ضعف را کم کردیم، پیشرفت خواهیم کرد.»
این دقیقا مصداق همان موضوعی است که معظم له از آن به عنوان اقتصاد مقاومتی یاد کردهاند. یعنی اقتصادی که بر روی پای خود بایستد و با نو آوری و خلاقیت بتواند ضمن رفع نیازهای خود، به شرایط ایدهآل اقتصادی برسد. ما باید این واقعیت را در نظر بگیریم که شرایط
برای همیشه به این شکل باقی نخواهد ماند چراکه قرارگرفتن کشور در شرایط خاص تحریم و ایجاد خواستهای مختلف عاملی برای شکوفایی تفکرات و ایدهها خواهد شد و زمینه برای پیشرفت و توسعه در کشور فراهم خواهد شد.
درست همانند همان اتفاقی که در ایام جنگ تحمیلی و تحریم فروش جنگ افزار به ایران از سوی غرب اتفاق افتاد که زمینهای را به وجود آورد که ایران بتواند یکی از پیشرفتهترین کشورها در تولید جنگافزار شود. بنابراین باید خیلی زودتر از آنچه که فکر میکنیم، شاهد شکوفایی اقتصادی کشور و بینیاز شدن از واردات و نیز بینیاز شدن از فروش نفت و اتکا به دلارهای نفتی باشیم.
در عین حال نکتهای دیگر که ضرورت توجه بیش از پیش به آن وجود دارد، توجه نکردن به هیاهوها در خصوص تأثیرگذاری تحریمها بر کشور است. اگرچه نباید منکر تأثیرگذاری کم و بیش این تحریمها شد اما دشمنان نیز بسیار میکوشند که با متشنج کردن افکار عمومی و ایجاد جو روانی در جامعه به یکی از مهمترین نقشههای خود در پس تحریمها دست پیدا کنند؛ نقشهای که به دنبال ایجاد ناآرامی در داخل کشور و بازآفرینی اغتشاشات این بار به بهانههای اقتصادی است.
بنابراین لزوم هوشیاری در این عرصه ضرورتی غیرقابل انکار است در عین حالی که باید خود را آماده مبارزه در جنگ اقتصادی نیز کرد؛ جنگی که بسیاری پیروز آن را ایران میدانند.