به گزارش نما به نقل از "ورزش سه"، بانک سرمایه به عنوان اولین تیم صعودکننده به لیگبرتر والیبال در سال 94 نام خود را ثبت کرد و حالا منتظر برنده دیدار پیکان و شهرداری ارومیه است تا رقیب خود در بازی نهایی را بشناسد. اما نکته جالب در مورد حضور شاگردان مصطفی کارخانه در بازی نهایی، بازیکنانی است که در چند سال اخیر تیمهای خود را به فینال رساندهاند. شاید وقتی صحبت از بازیکنان همیشه حاضر در فینال پیش میآید اسمهایی مثل شهرام محمودی، محمد موسوی و امیر حسینی به ذهن بیاید اما یکی از موثرترین بازیکنان والیبال ایران در دهه اخیر که سابقه فینالهای بسیاری را دارد، فرهاد نظری افشار است.
او از سال 86 در تمام فینالهای لیگ حضور داشت و فقط در یک دوره با تیم کاله به عنوان سومی رسید. او با اینکه مصدومیتهای شدیدی داشت و دوران طولانیای را مجبور به مداوا بود اما یک بار دیگر به بالاترین نقطه والیبال ایران بازگشت و امسال توانست در راهیابی بانک سرمایه به بازی نهایی نقش موثری را ایفا کرد تا پنجمین فینال متوالی خود را تجربه کند.
او در گفتوگو با ورزش سه از روزهای سخت مصدومیت و رمز حضور همیشگی در فینال لیگ میگوید.
غیرممکن غیرممکن است
در اوج آمادگی که بودم مصدومیتهای زیادی داشتم که در آن زمان زیاد جدی نمیگرفتم اما رفته رفته آنها تبدیل به مشکلات بزرگی شد که زمان زیادی برای مداوا نیاز داشت. در بازیهای آسیایی گوانگژو و بازیهای جهانی ایتالیا با وجود مصدومیت بسیار بالایی بازی میکردم و همان دردها کار را در آینده سخت کرد. فقط تصمیم گرفتم دوباره به روزهای خوبم برگردم که شاید خیلیها این موضوع را باور نمیکردند اما غیرممکن غیرممکن است و خوشحالم که یک بار دیگر به فینال لیگ رسیدم.
دم شهرام محمودی گرم
قبل از شروع لیگ امسال پیشنهادات خوبی داشتم که برای تصمیمگیری باید دقت زیادی میکردم. کمتر مربیای شاید میتوانست به حضور من برای ترکیب اصلی به منظور قهرمانی اعتماد کند اما من میخواستم ثابت بازی کنم تا نشان بدهم اوضاع فرق کرده است. فیاضی به ارومیه رفت و در بانک سرمایه نماند و از طرفی دم شهرام محمودی گرم با اینکه در اردوهای خارجی بودند، میخواست تا من امسال در کنار آنها در بانک سرمایه باشم. خیلی تصمیمگیری سخت بود اما در نهایت در تیم فعلی ماندم، تلاش کردم و برای پنجمین سال متوالی به فینال رسیدیم.
برای مهدی مهدوی خوشحالم
بازی برگشت نیم نهایی در مشهد بازی بسیار سختی بود اما ما به فینال رفتیم. این بازی چند نکته خیلی خوب داشت که ضمن راهیابی به فینال برای من خوشحالکننده بود؛ اولین اینکه مهدی مهدوی به زمین آمد و توانست روند بازی را به کلی عوض کند، او پاسور بسیار توانایی است که ارزشهای خود را یک بار دیگر ثابت کرد. دومین مساله اعتماد بیشتر به دریافتکنندههای تیم بود. من امسال سال بسیار خوبی را چه از نظر بدنی و چه از لحاظ روانی پشت سر میگذارم و دوست دارم خیلی بیشتر از اینها به تیم کمک کنم. اما ما اسپکرهای بسیار خوبی مثل شهرام محمودی و محمد موسوی داشتیم که ترجیح داده میشد بیشتر از آنها استفاده کنند. اما در بازی نیمه نهایی دریافتکنندهها بار بیشتری را در حمله تیم به دوش کشیدند که خوشحالم این موضوع باعث اعتماد بیشتر پاسورها به دریافتکنندههایشان بود.
سیامک افروزی یک نعمت است
من سالهای گذشته مصدومیتهای ریز و درشتی در لیگ داشتم که مجبور به مدارا بودم اما امسال یک شانس بزرگی که من و سایر همتیمیهایم آوردیم، حضور سیامک افروزی به عنوان پزشک در تیم ما بود. مهارت او شامل حال تمام بازیکنان ملیپوش هم شده است اما امسال هرگاه کوچکترین مصدومیتی برای من پیش میآمد فورا توسط او برطرف میشد و میتوانم بگویم سیامک از مهمترین عوامل آمادگی من برای لیگ امسال بود.
تیمملی؛ چراکه نه
احساس میکنم در تیم باشگاهیام موثر بودم و از لحاظ بدنی هم سال خیلی خوبی را پشت سر گذاشتم. والیبال ایران در مرحله حساسی قرار دارد و همه دوست دارند برای المپیکی شدن تیم را کمک کنند من هم از این قاعده مستثنی نیستم و میخواهم به والیبال کشورم کمک کنم. حالا اگر با حضور در تیمملی باشد که بسیار از آن استقبال میکنم و خوشحال میشوم اما اگر به تیمملیام دعوت نشدم، حداقل کاری که میتوانم بکنم آرزوی موفقیت و دعا برای دیگر دوستانم است.