بیماری بلاست برنج چیست؟

به گزارش نما به نقل از ایسنا، فریدون پاداشت دهکایی محقق موسسه تحقیقات برنج کشور با اشاره به به اینکه بیماری بلاست برنج بیماری بالقوه خسارت زا در نواحی شمالی ایران به علت کشت ارقام محلی حساس و شرایط مناسب محسوب می‌شود، گفت: به همین دلیل تحقیقات گسترده‌ای از جنبه‌های مختلف روی آن صورت گرفته است.

وی اضافه کرد: از جمله شناسایی منابع ژنی مقاومت و تهیه ارقام اصلاح شده مقاوم، تهیه و مصرف انواع قارچ‌کش‌ها، سیستم‌های پیش آگاهی، تعیین عوامل مؤثر بر توسعه و شدت بیماری مانند عناصرغذایی، رطوبت، دما از موضوعات مهم مورد تحقیق بوده است.

پاداشت ادامه داد: ‌در واقع آنچه که باعث شده این بیماری به طور ویژه مورد توجه قرارگیرد، بالقوه خسارت زا بودن و اثر طغیانی و ویرانگر آن بر زراعت این محصول در شرایط مساعد است؛ به طوری که ادبیات داستانی قدیمی زیادی در ژاپن نشان می‌دهد که بیماری بلاست برنج بسیار خطرناک بوده و توأم با شرایط آب و هوایی نامساعد سبب خسارت زیادی به محصول برنج و مردم در آن موقع متحمل قحطی شدیدی شدند.

محقق موسسه تحقیقات برنج کشور خاطرنشان کرد: ارائه ارقام دقیق برای خسارت به محصول معدود است و هنوز یک شکل واقعی از میزان خسارت بیماری بلاست در دنیا ارائه نشده است، هم‌چنین میزان آن در نقاط مختلف دنیا فرق می‌کند. در ایران خسارت این بیماری در استان گیلان در سال 1353 تقریباً 10 درصد کل محصول برآورد شد.

وی ادامه داد: برای کنترل بیماری و جلوگیری از خسارت به محصول قارچ‌کش‌های مختلفی معرفی و مورد استفاده قرار می‌گیرد، ولی همچنان بسیاری از مزارع زیر کشت ارقام بومی سالیانه متحل خسارت ناشی از بیماری بلاست می‌شوند.

پاداشت تصریح کرد: هرچند که تعیین خسارت ناشی از این بیماری در گیاه برنج به دلایل زیادی ازجمله زمان آلودگی، طول دوره آلودگی، میزان آلودگی، متنوع بودن اندام‌های حساس میزبان، نوع اندام و یا اندام‌های آلوده، آلودگی همزمان و غیرهمزمان بیش از یک اندام حساس مانند آلوده‌بودن همزمان بند، گردن و سنبله، آلودگی غیر همزمان برگ و گردن و حتی آلودگی غیرهمزمان یک اندام در یک یا چند بوته یا پنجه و نوع رقم، بسیار مشکل است. به همین دلایل اعتبار کاربردی معادلات به دست آمده در این رابطه در نوسان خواهد بود.

وی افزود: مقایسه میانگین صفات اندازه‌گیری شده در هر 5 تیمار اعمال شده در رابطه با بیماری بلاست نشان می‌دهد که تیماری که در آن بوته‌های برنج در تمام مراحل رشد در مقابل بیماری بلاست محافظت نشدند، با بیشترین میزان شدت بیماری و خسارت به محصول در رتبه اول بوده است.

همچنین عملیات حفاظتی پنج مرتبه کاربرد قارچ‌کش تریسیکلازول در طول دوره رشد با کمترین میزان آلودگی در گروه آخر قرار داشت که البته این دور از انتظار نبود. ‌بقیه تیمارها تقریباً در کلیه مقایسات انجام شده در گروه مشابهی قرار گرفتند. عدم اجام مقایسه برای صفات مورد ارزیابی به جهت محدود شدن بروز و توسعه بیماری بلاست به جز در مرحله بلاست برگ در ابتدای فصل، در اثر دمای بالا در طول فصل زراعی بوده است.