افزایش مالیات برای كنترل دیابت!

به گزارش نما به نقل از ایرنا،سازمان جهاني بهداشت روز هفتم آوريل (19 فروردين) را به عنوان روز جهاني بهداشت نامگذاري كرده و با توجه به شيوع بسيار زياد بيماري ديابت در سراسر جهان، امسال 'مبارزه با ديابت' به عنوان شعار اين روز انتخاب شده است.
انتخاب اين شعار براي روز جهاني بهداشت، نشان از اهميت توجه به پيشگيري از شيوع اين بيماري و لزوم كنترل آن به منظور پيشگيري از بروز عوارض ناشي از آن دارد.

بر اساس آمار جهاني، در حال حاضر حدود 400 ميليون نفر در جهان به بيماري ديابت مبتلا هستند و در ايران نيز شمار مبتلايان حدود هفت ميليون نفر است كه گفته مي شود سالانه بين 200 تا 300 هزار نفر به اين تعداد افزوده مي شود.
رژيم غذايي مهمترين و اساسي ترين موضوعي است كه در پيشگيري از بيماري ها همواره مطرح و مصرف غذاهاي سالم به اين منظور مورد تاكيد بوده است چرا كه طبق آمارها 80 درصد بيماري ها در اثر استفاده از موادغذايي ناسالم بروز مي يابند.
افزايش آگاهي مردم در زمينه مصرف موادغذايي سالم و پرهيز از مصرف غذاهاي آماده (فست فودها) و انواع نوشابه ها به عنوان موادغذايي با ارزش غذايي پايين و حتي مضر يكي از دغدغه هاي مهم كشورها در بخش سلامت است.
در كشور ما نيز در سياست ها و تصميم گيري هاي كلان كشوري همواره بر موارد مربوط به اين موضوع همچون اصلاح سبك تغذيه و تقدم پيشگيري بر درمان تاكيد شده است.
در كنار لزوم اجراي برنامه هاي ملي به منظور افزايش آگاهي مردم در اين زمينه و همچنين نظارت بر توليد و توزيع موادغذايي سالم در كشور لازم است جامعه به موضوع اصلاح سبك زندگي توجه ويژه داشته باشد چرا كه اصلاح سبك تغذيه و پيروي از رژيم غذايي سالم در اختيار هر يك از افراد جامعه است كه مي توانند با اصلاح روش هاي غلط تغذيه اي، زندگي سالم و به دور از بيماري را داشته باشند.
البته صاحب نظران حوزه سلامت و بهداشت تاكيد دارند كه كسب عادات غذايي صحيح بايد از سنين كودكي آغاز شود چراكه بسياري از عادات بد غذايي، ريشه در تربيت نادرست غذايي از دوران كودكي دارد كه در نهايت در دوران بزرگسالي منجر به بروز انواع بيماري هاي مزمن نظير ديابت مي شود.
همچنين در كنار ارايه آموزش ها و آگاهي هاي لازم به جامعه از طريق رسانه هاي ديداري، شنيداري و مكتوب و همچنين اجراي برنامه هاي آموزش و پرورش در اين زمينه، افزايش ماليات بر موادغذايي ناسالم كه در سلامت جوامع تاثير منفي دارند، همواره به عنوان راهي براي توجه دادن مردم به اهميت اين موضوع مطرح بوده است.
دكتر اسدالله رجب رئيس انجمن ديابت ايران در گفت و گو با خبرنگار علمي ايرنا در اين مورد اظهار كرد: اين روش در بسياري از كشورها به عنوان راهكاري براي پيشگيري از بيماري ها اجرايي شده است، اما اجراي اين برنامه در ايران با بي توجهي ها و مشكلاتي همراه بوده است.
وي افزود: در كشور ما حتي در موارد محدودي كه اين موضوع اجرايي شده، به دليل ضعف آگاهي در زمينه مضرات مصرف موادغذايي ناسالم مانند نوشابه ها و تنقلاتي مانند چيپس و پفك، واكنش هايي را به دنبال داشته است.

** پيشگيري از ديابت نيازمند عزمي ملي و همه جانبه
رئيس انجمن ديابت ايران در باره ضرورت ايجاد عزمي ملي براي پيشگيري از ديابت گفت: با توجه به شيوع رو به افزايش، هزينه هاي بسيار سنگين بيماري ديابت و عوارض ناشي از آن، لازم است نظام بهداشت و درمان كشور رويكرد ويژه اي به اين مقوله داشته باشد.
وي افزود: البته وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي به تنهايي نمي تواند در اين زمينه اقدامي موثر انجام دهد بنابراين تمام سازمان ها و وزارتخانه هاي دست اندركار حوزه سلامت مانند وزارتخانه هاي ورزش و جوانان، علوم، تحقيقات و فناوري، صنايع و معادن و آموزش و پرورش و شهرداري ها بايد ضمن همكاري با يكديگر براي مقابله با سير صعودي ابتلا به اين بيماري تلاش كنند.

** لزوم تغيير رويكرد درماني به رويكرد پيشگيرانه در حوزه سلامت
رئيس انجمن ديابت ايران گفت: براي پيشگيري بايد هزينه كرد، اما در كشور ما بيشتر براي درمان هزينه مي شود و بودجه هاي كلاني هم به اين امر اختصاص مي يابد.
رجب افزود: به عنوان نمونه، مرتب تاكيد مي شود كه بايد تخت هاي بيمارستاني را افزايش داد، در صورتي كه بايد كاري كرد كه تخت هاي بيمارستاني كمتر شود چرا كه اين كار هزينه بسيار زيادي دارد.
وي اظهار كرد: يكي از راه هايي كه مي تواند اين گونه هزينه ها را كاهش دهد، پيشگيري از ديابت است زيرا ديابت مادر بسياري از بيماري ها مانند بيماري هاي قلبي عروقي، كليوي و فشار خون است.
رجب همچنين بر لزوم فرهنگ سازي در زمينه پيشگيري از بيماري ها در كشور تاكيد كرد و گفت: در كشور ما فرهنگ بيشتر مردم فرهنگ درماني است و پشگيري به عنوان فرهنگ چندان جا نيفتاده است يعني مردم زماني به پزشك مراجعه مي كنند كه بيمار شده باشند بنابراين اگر به فردي گفته شود كه براي پيشگيري بايد به پزشك مراجعه كند، استقبال نمي كند. از طرف ديگر براي پزشكان نيز نسخه نوشتن بسيار راحت تر از اين است كه زماني را صرف مشاوره با بيمار و ارايه راهنمايي براي پيشگيري از بيماري كنند.

** كاهش 80 درصدي ابتلا به ديابت با انجام اقدامات پيشگيرانه
رئيس انجمن ديابت ايران گفت: آمارها نشان مي دهد كه با انجام اقدامات پيشگيرانه مي توان نزديك به 80 درصد از بروز ديابت و با رعايت موارد لازم حدود 90 تا 95 درصد از بروز عوارض ناشي از ديابت در افراد ديابتي پيشگيري كرد.
رجب افزود: ديابت به تنهايي هزينه هاي زيادي به ويژه بر بيماراني تحميل مي كند كه ديابت كنترل نشده دارند. به طوري كه ديابتي نوع 2 اگر دچار عوارض ناشي از اين بيماري شود، هزينه هاي درماني او 24 برابر و براي فرد ديابتي نوع يك هزينه ها 12 برابر مي شود، در صورتي كه اگر ديابت كنترل شود و عارضه اي ايجاد نكند، هزينه ها بسيار كمتر خواهد بود.

** لزوم تامين كمتر از پنج درصد كالري روزانه از موادغذايي حاوي قندهاي ساده
يكي از مواردي كه سازمان بهداشت جهاني براي پيشگيري از انواع بيماري ها به ويژه ديابت مطرح كرده است، مصرف كمتر از پنج درصد كالري روزانه از موادغذايي حاوي قندهاي ساده است.
رئيس انجمن ديابت ايران در اين مورد اظهار كرد: در كشور ما بيشتر كالري روزانه مورد نياز افراد از طريق مواد قندي، نشاسته اي و كربوهيدرات ها تامين مي شود اين درحالي است كه طبق توصيه سازمان بهداشت جهاني بايد از موادغذايي حاوي قندهاي پيچيده مانند نان، برنج، ميوه ها و سبزي ها در وعده هاي غذايي روزانه استفاده شود.
رجب افزود: همچنين در بين بيشتر افراد جامعه ما رايج شده است كه در ميان وعده ها از انواع شيريني ها، بيسكويت ها، شكلات ها و نوشيدني هاي حاوي قندهاي ساده مصرف شود در حالي كه مي توانند با مصرف ميان وعده هايي مانند ميوه ها سلامت خود را هرچه بيشتر حفظ كنند.
وي گفت: بايد حدود 50 تا 60 درصد كالري روزانه از موادغذايي حاوي كربوهيدارت ها، قندهاي پيچيده و فيبرها، حدود 25 درصد كالري روزانه از چربي ها و حدود 15 درصد نيز از مواد پروتئيني تامين شود.

** بيماري ديابت
ديابت زماني بروز مي كند كه بدن از عهده توليد انسولين به ميزان كافي و يا استفاده موثر از آن برنيايد. انسولين هورموني است كه از لوزالمعده ترشح مي شود و بدن بدون آن نمي تواند انرژي مورد نياز را از مواد غذايي مصرفي به دست آورد.
مواد غذايي در بدن به نوعي قند به نام گلوكز تبديل مي شوند و انسولين به گلوكز كمك مي كند كه براي تبديل به انرژي، وارد سلول هاي بدن شود. بدون انسولين، گلوكز به جاي ورود به سلول در بدن جمع مي شود.
به طور كلي بيماري ديابت شامل ديابت نوع يك، ديابت نوع 2 و ديابت بارداري است؛ ديابت نوع يك در اثر كمبود يا نبود انسولين در بدن به وجود مي‏ آيد بنابراين افراد مبتلا به اين نوع ديابت نيازمند تزريق انسولين هستند.
اين نوع ديابت كه به آن ديابت جواني نيز گفته مي شود بيشتر در كودكان و نوجوانان بروز مي يابد و عامل ژنتيكي دارد. گفته مي شود حدود 10 تا 15 درصد ديابتي ها مبتلا به ديابت نوع يك هستند.
ديابت نوع 2 در اثر اختلال در توليد انسولين بروز مي يابد و طبق آمارهاي جهاني 90 درصد بيماران ديابتي در جهان، مبتلا به ديابت نوع 2 هستند.
تشنگي، پر ادراري، پرنوشي، كاهش وزن، گرسنگي و خستگي شديد از علايم ديابت نوع يك هستند اما ديابت نوع 2 علامت مشخصي ندارد و به همين دليل است كه از آن به عنوان بيماري خاموش نام برده مي شود.
در صورت پيشرفت ديابت نوع 2، به تدريج علايمي مانند علايم ديابت نوع يك در بيمار بروز مي كند. علاوه بر اين عفونت هاي مكرر به ويژه عفونت دستگاه ادراري، تاري ديد، بهبود ديرهنگام زخم ها و احساس سوزش و بي حسي در انگشتان پا نيز از ديگر علايم اين بيماري در زمان پيشرفت آن است.
ديابت بارداري نيز نوع ديگري از ديابت است كه به طور ناگهاني در زمان بارداري بروز مي‏ كند و ميزان شيوع آن در مناطق مختلف دنيا متفاوت است.