شایع ترین آسیب های اندام تحتانی

به گزارش نما به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان،آسیب های ورزشی جزو جدایی ناپذیر ورزش است. هر ورزشی که نیاز به آمادگی جسمانی بیشتری داشته باشد احتمال بروز آسیب های ورزشی در آن هم بیشتر است. شایعترین آسیب ها در اندام تحتانی ایجاد میشود.در این گزارش سعی کردیم تا آسیب های شایع اندام تحتانی که اکثر فوتبالیست ها و بسکتبالیست ها به آن دچار شده اند را از جمله علائم، دلایل بروز و درمان مورد بررسی قراردهیم.

كوفتگي عضله چهارسر چيست؟

عضله چهار سر(كوادريسپس) اکثر اوقات در معرض برخورد مستقيم در ورزش هاي مختلف مانند فوتبال و بسكتبال است، كه در نهايت منجر به ايجاد كوفتگي اين عضله، به ويژه در قسمت هاي قدامي و قدامي- خارجي مي گردد.

علائم كوفتگي عضله چهارسر

علائم كوفتگي عضله چهارسر مانند كوفتگي ساير عضلات است، با اين تفاوت كه به دليل حجم عضله، علائم زيرجلدي و موضعي كمتري دارد، مهمترين علائم آن عبارتند از:

١. درد موضعي

٢. سفتي عضلاني

٣. درد حين كشش غير فعال عضله

٤. حساسيت به لمس

٥. خون مردگي موضعي

٦. افت اكستنشن(باز شدن) فعال زانو

٧. تشكيل ميوزيت اوسيفيكان( استخواني شدن بافت عضله) در سطوح شديد آسيب ديدگي

كوفتگي عضله چهارسر داراي سه سطح خفيف، متوسط و شديد است. مدت زماني كه براي درمان كوفتگي عضله چهارسر مورد نياز است، از يك هفته تا دو الي سه ماه متغير بوده و به سطح آسيب ديدگي بستگي دارد.

توصيه هاي كاربردي پس از كوفتگي عضله چهارسر:

١. بلافاصله پس از رخداد كوفتگي، بايد با پزشك يا فيزيوتراپيست مربوطه مشورت نمود تا سطح آسيب تعيين گردد.

٢. بايد بر روي موضع آسيب ديده يخ گذاري نمود و از ادامه ورزش اجتناب كرد.

٣. ادامه تمرين بر روي عضله آسيب ديده و ناديده گرفتن امر درمان، باعث افزايش سطح آسيب، افزايش درد و تورم موضعي، تعويق در روند درمان و همچنين رسوب كلسيم و استخواني شدن بافت عضله چهارسر مي گردد كه در اين صورت درمان هاي بسيار طولاني و در برخي موارد درمان جراحي پيشنهاد مي گردد.

كشيدگي عضلات همسترينگ(Hamstring strain )

عضلات همسترينگ متشكل از سه عضله هستند كه در پشت ران قرار دارند، ابتداي آنها در ناحيه نشيمنگاهي و انتهاي آنها در پشت زانو است و عملكرد اصلي آنها خم كردن زانو است. به دليل عملكرد مشابه اين سه عضله، اکثر اوقات هر سه عضله تحت عنوان كلي همسترينگ شناخته مي شوند.

کشیدگی يا رگ به رگ شدن عضله همسترينگ، بیشتر اوقات در فعاليت هاي شديد بدني و ورزشي ايجاد شده كه با پارگي فيبرهاي عضلاني نيز همراه است. ورزش هايي كه ريسك كشيدگي همسترينگ را بالا مي برند، ورزش هايي هستند كه داراي استارت ناگهاني و دويدن ها و تغيير جهت هاي مكرر هستند، مانند فوتبال، بيسبال و بسكتبال.

لازم به ذكر است كه گرم كردن نامناسب يا تمرينات بدنسازي غلط، مي تواند زمينه ساز ايجاد كشيدگي همسترينگ گردد، هرچند كه فرد ورزشكاري حرفه اي و با آمادگي جسماني بالا باشد.

آسیب های عضله همسترینگ

كشيدگي همسترينگ، مي تواند در قسمت هاي مختلف عضله مانند ابتدا، بخش مياني و انتهاي عضله رخ دهد، همچنين بر اساس شدت آسيب به سه درجه تقسيم مي گردد:

١. درجه يك: در اين وضعيت پارگي چند فيبر عضلاني رخ داده و درد اندكي در موضع آسيب ديده وجود دارد و كمي سفتي موضعي و ضعف عضلاني ديده مي شود، اين درد عموما با گرم كردن از بين رفته ولي پس از تمرين بيشتر مي شود.

٢. درجه دو: پارگي وسيع تر عضله كه داراي درد بيشتر و وسعت بيشتر منطقه درگير است.

٣. درجه سه: پارگي كامل عضله و كوفتگي شديد كه با درد و كبودي زيادي همراه بوده و حتي ممكن است به دليل ايجاد خونمردگي، ناحيه مورد نظر برجسته نيز باشد.

درمان هاي پزشكي و توانبخشي كشيدگي همسترينگ:

١. مراجعه سريع به پزشك يا فيزيوتراپيست مربوطه جهت تشخيص ضايعه و اقدامات اوليه

٢. استفاده از رژيم PRICE(محافظت، استراحت، يخ، فشار و بالا نگه داشتن عضو) كه در بخش هاي قبلي به تفضيل اشاره شد.

٣. استراحت و منع انجام فعاليت هايي كه آسيب را تشديد مي كنند.

٤. استفاده از يخ به مدت ١٠ الي ١٥ دقيقه به مدت ٢ تا ٣ بار در روز

٥. حركات كششي ملايم و تمرينات مقاومتي سبك در روزهاي اول پس از آسيب با صلاحديد پزشك يا فيزيوتراپيست مربوطه

٦. وجود درد در هر مرحله از توانبخشي زنگ خطر بوده و بايد هر چه سريع تر اقدامات لازم را جهت كاهش درد به كار برد.