رهبر معظم انقلاب در دیدار کارگران(۸/۲/۱۳۹۵) با اشاره به دشمنی و مانعآفرینی دشمنان در مسیر رسیدن ایران به قله رفیع تمدن اسلامی، تأکید کردند: بارها گفتهام که نمیتوان به آمریکاییها اعتماد کرد و اکنون علت این مسئله در حال روشن شدن است. ایشان در ادامه، به دلایل بیاعتمادی به آمریکا و تلاشهای این کشور برای ایرانهراسی در چند ماه اخیر پرداختند و برخی مصادیق آن را اینگونه برشمردند: ۱- اخلالافکنی آمریکاییها در معاملات بانکی ایران؛ ۲- وعدههای کاغذی و ایرانهراسی عملی؛ ۳- تلاش برای حفظ شاکله و نظام تحریمهای ایران.
در واقع، ایرانهراسی در کنار نفوذ و تحریم، ضلع سوم مثلث فعال دشمنی آمریکا با نظام جمهوری اسلامی است و در حالی که نقشه دشمن برای نفوذ نقش بر آب شده و سیاست تحریم ایران ناکارآمدی خود را نشان داده است، تلاش نظام سلطه بر ایرانهراسی متمرکز شده است. نکته مهم در این میان این است که چه در تلاش برای نفوذ و چه در سیاست تحریم و ایرانهراسی، خطوط کلی راهنمای سیاستهای دشمن تغییر نکرده و آنها همچنان اهداف سابق خود را در قبال جمهوری اسلامی پیگیری میکنند. به عبارتی، دشمن در دشمنی خود با نظام اسلامی ثابتقدم است و نگاهش نسبت به جمهوری اسلامی تغییر نکرده است. رهبرمعظم انقلاب در این زمینه با دقت و صراحت تمام به این موضوع اشاره کردند و فرمودند: «آمریکا دشمن است؛ چه به روی او بیاوریم، چه به روی او نیاوریم؛ و چه بر زبان بیاوریم و چه بر زبان نیاوریم، این دشمنیها تمام نخواهد شد.» بنابراین، در نشست و برخاست، مذاکره، گفتوگو و توافق با دشمن باید بدانیم که او همچنان به دنبال خصومتورزی است و اهداف خصمانه خود را در قبال ما پیگیری میکند و از این رو، هرگونه خوشبینی به او و انتظار همراهی داشتن از سوی دشمن سادهلوحانه است و باید به دقت مراقب نقضعهدهای دشمن بود؛ نکتهای که توجه به آن شرط اصلی نرمش قهرمانانه است. به تعبیر دیگر، از آنجا که دشمن هیچ تغییر رفتاری نداده است و همچنان به رفتارهای بیاعتمادکننده خود ادامه میدهد، انتظار تغییر رفتار از سوی جمهوری اسلامی خیال باطل است.