سرمربی تیم ملی بسكتبال

كشور ایران سرشار از استعدادها است

نگاه ویژه‌ای به برنامه‌های تیم ملی در تابستان داریم، آن هم به دو دلیل؛ یك كسب سهمیه المپیك و دوم؛ اولین مرحله انتخابی جام جهانی 2019. ما با جوان‌ها كار را آغاز می‌كنیم و اعتقاد داریم استعدادهای خوبی در این رشته در ایران حضور دارند و باید در مسابقات بزرگ شركت كنند.

گفتگو: علیرضا حاجی میرزابابا- تیم ملی بسکتبال در شرایطی که سال گذشته می‌توانیت با صعود به دیدار نهایی مسابقات جام ملت‌های آسیا حکم صعود به المپیک خود را به دست آورد با شکست برابر چین به دیدار رده‌بندی رفت تا شانس خود را برای صعود به المپیک سخت‌تر کند. حال شاگردان درک بائرمن در مسیر جدیدی قرار گرفته‌اند که موفقیت در این راه می‌تواند بار دیگر بسکتبال ایران را المپیکی کند. با این مربی آلمانی تیم ملی بسکتبال هم کلام شدیم.



بعد از مدتها اردوی تیم ملی بزرگسالان آغاز می شود، چه حسی دارید؟


برای آغاز اردوی تیم بزرگسالان بسیار هیجان‌زده‌ام، هر چند که دوره‌های مربیگری زیادی را در شهرهای مختلف برگزار کردیم، اما خوشحالم که به هر حال کار با تیم ملی بزرگسالان آغاز شد.
 
 برنامه ما برای این اردوها و اردوهای بعدی تیم ملی چیست؟
 نگاه ویژه‌ای به برنامه‌های تیم ملی در تابستان داریم، آن هم به دو دلیل؛ یک کسب سهمیه المپیک و دوم؛ اولین مرحله انتخابی جام جهانی 2019. ما با جوان‌ها کار را آغاز می‌کنیم و اعتقاد داریم استعدادهای خوبی در این رشته در ایران حضور دارند و باید در مسابقات بزرگ شرکت کنند.


چهره‌های مطرحی مانند صمد نیکخواه و مهدی کامرانی را به اردو دعوت نکردید، علت چیست؟
 با تک تک نفراتی که دعوت نشدند گفت‌وگو کردم و برنامه‌ها را به آنها گفتم، مطمئنم که همه علاقه و احترام خاص برای این قهرمانان قائل هستند. آنها بسیار عملکرد خوبی در این مدت داشتند و به جرأت می‌توان گفت بدون آنها قهرمانی‌های گذشته امکان‌پذیر نبوده است. با صمد و کامرانی جلسه خوبی را داشتیم و بحثی که مطرح شد و سؤالی که داشتم، این بود که چه تصوری از مسابقات انتخابی المپیک دارید؟ آنها بدون استثنا نظر مشابهی داشتند و آن هم این بود که می‌گفتند هر تصمیم گرفته شود موافقیم و نظرشان این بود که تحولی در ساختار بسکتبال کشور ایجاد شود. آنها معتقد بودند این بهترین فرصت است که به‌جوان‌ها میدان داده شود و حتی اعلام کردند که هرزمانی که نیاز باشد، عاشق بازی درتیم ملی هستیم و این قول را دادند که در تمرینات حضور پیدا کنند.


 آیا می‌توان گفت با این تغییر و تحولات، انقلابی در تیم ملی بسکتبال رخ می‌دهد؟
 با انقلاب و کلمه از این دست مخالفم، بلکه اگر بگوییم سیر تکاملی طی می‌شود، بهتر است. طبیعتاً هر بازیکنی سنش بالا می‌رود و سرانجام یک روز از تیم ملی خداحافظی می‌کند. این سیر هم باید انجام می‌شد و نمی‌توانست تیم این کار را موقعی انجام دهیم که بازیکنان به سن‌های خیلی مانند 37 سالگی رسیده باشد. نمی‌گویم انقلاب، چون همه بازیکنان در این تصمیم‌گیری متفق‌القول و نظر مشترکی داشتند و نیاز این دیده می‌شد که تکامل اتفاق بیفتد. کشور ایران سرشار از استعدادها است و جوانان هم آرزوهای بزرگی در سر دارند.
 
برخی بازیکنان چند سالی پشت سر این ستاره‌ها حضور داشتند و حالا با رفتن مقطعی آنها، باز هم به تیم ملی دعوت نشده‌اند، فکر نمی کنید این اجحاف در حق بعضی از جوانان باشد؟


شاید دلیل اینکار این باشد که اگر سازندگی بعد از 30 سال باشد خیلی دیر است، برنامه طولانی‌مدت ما رسیدن به جام جهانی 2019 است. بازیکنی مانند آرن داودی بیش از 30 سال دارد و هر جای دنیا هم که ببینید، اینطور است که آینده‌سازی را از نفرات جوان آغاز می‌کنند. باید از این اتفاق خشنود باشیم، شاید خیلی از کشورها بازیکنانی مانند بهنام یخچالی، نوید رضایی‌فر و سجاد مشایخی را دراختیار نداشته باشند، باید به فال نیک بگیریم که این موقعیت دراختیار این جوانان قرار گرفته است.


 این پوست اندازی در تیم ملی شامل همه بازیکنان نشد و به طور مثال حامد حدادی در فهرست جدید تیم ملی نیز حضور دارد، علت چیست؟
 یکی از دلایلی که بازیکنان باتجربه‌تر را حفظ کردیم، به خاطر موقعیت حاضر است. حدادی الان رهبر تیم شده است، همانقدر که در مورد توانایی‌های فنی او اعتماد داریم، در مورد رهبری او داخل زمین هم همینطور است.


 پیش‌بینی‌ تان از مسابقات انتخابی المپیک چیست؟


بازی‌های بسیار سختی در گروه بسیار مشکلی داریم، به جز فرانسه که باید مستقیم به المپیک می‌رفت، سایر تیم‌ها در گروه ما هستند مانند یونان و کرواسی، از مکزیک قدرتمند هم نباید غافل شویم، با این شرایط به بازیکنان خودم اعتقاد کامل دارم.


 چه زمانی تغییر و تحول در مسائل روحی ـ روانی و تکنیکی آغاز می‌شود؟


وقتی در رقابتی قرار می‌گیرید، باید اعتقاد داشته باشید پیروز می‌شوید، اگر بروید و فکر کنید برای کسب تجربه است، هرگز پیروزی نمی‌شود، در آن صورت باید بسکتبال را کنار بگذارید و گلف بازی کنید. من به عنوان مربی، مقابل تیم ملی آمریکا، باشگاه رئال مادرید، بارسلونا قرار گرفتم و هیچ‌گاه خودم را بازنده ندانستم. سال گذشته غیر از حدادی در سایر پست‌ها ما کوتاه‌قامت بودیم، اما حالا با حضور جوانان، شرایط‌مان تغییر کرده است.


 انگیزه دادن به جوانان در صورتی که ستاره‌ای کنار آنها نباشد، کار ریسکی است، چطور این ریسک را پذیرفتید؟


این اتفاق در آلمان هم افتاد، وقتی در سال 2011 آلمان برای المپیک انتخاب نشد، دریک نوویسکی اعلام کرد الان باید جوانان بیایند و تجربه کسب کنند، همین اتفاق حالا برای ایران افتاده است، مهم این است که تصمیم درست در چه زمانی گرفته شود، هم کادر فنی، هم فدراسیون و هم بازیکنان روی این موضوع نظر مشترک داشتند. محمد یوسف‌وند می‌تواند در کمپ فدراسیون جهانی شرکت کند، چون ما همیشه از بازیکنان جوان حمایت کردیم.

۱۳۹۵/۲/۱۶

اخبار مرتبط