روزنامه جمهوری اسلامی: مسئولان چشم خود را بر فسادهای بازیگران سینما و تلویزیون نبندند

به گزارش نما - روزنامه جمهوری اسلامی نوشت:خبر دستگیری 7 بازیگر معروف در یک پارتی شبانه . و کشف 80 بطری مشروبات الکلی به همراه آنان در باغی 4 هزار متری در منطقه سعادت آباد تهران هفته گذشته توسط سایت‌های خبری و دیگر رسانه‌ها مخابره و مانند سایر خبرها کهنه شد.

شاید کهنه شدن این گونه خبرها به دلیل تکراری بودن چنین مسایلی است که متاسفانه در حال تبدیل شدن به امری عادی در کشوری است که پسوند اسلامی بر پیشانی خود دارد.

رسانه‌ها در هفته گذشته علاوه بر خبر دستگیری این بازیگران، خبر انتشار نامه سرگشاده 30 بازیگر زن به معاونت صدا و سیما درباره پشت صحنه مافیای فساد و شهوت نیز منتشر کرده بودند، که از واقعیتی تلخ و تاسف برانگیز از انحطاط اخلاق در صنعت فیلم سازی و مجموعه‌های تلویزیونی کشور حکایت می‌کند.

مردم هرگز انتظار ظهور پدیده‌هایی در ابعاد عارفان و زاهدان از میان بازیگران و عوامل ساخت فیلم‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی ندارند اما پس از سپری شدن چهار دهه از عمر انقلاب حداقل انتظار آنها از این قشر، بجا نگذاشتن نام بد از خود در چند صباحی است که نان شهرت خود را می‌خورند.

مردم، شنیدن خبرهای رفتار غیر اخلاقی میان برخی بازیگران که بار قابل توجهی از انعکاس مشکلات و مسایل فرهنگی جامعه در سینما و تلویزیون بر دوش می‌کشند را بر نمی‌تابند، قشری که نقش‌های مثبت و منفی خود را برای اصلاح جامعه بازی می‌کنند اما متاسفانه به دلیل بی تعهدی و دوری از آموزه‌های دینی، رفتار زشت و منفی در زندگی، از خود به جا می‌گذارند.

نگارنده این سطور قصد ندارد به فضای سینمایی کشور با عینک بدبینی نگاه کند و تنها با این دو خبر از واقعیت‌های موجود انتقاد کند تا به سیاه نمایی متهم نشود، اما از مسئولین می‌خواهد چشم‌ها را بر روی این گونه فسادها که مانند غده‌ای بدخیم به جان صنعت فیلم و مجموعه‌های تلویزیونی کشور افتاده، نبندند و برای پیشگیری از تکرار چنین حوادثی و پالایش اساسی این صنعت و زدودن آفت‌ها از آن، چاره اندیشی کنند.

در اینجا مناسب می‌بینم نگاه امام خمینی بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران درباره سینما را یادآوری کنم که فرمود: «ما با سینما مخالف نیستیم، ما با فحشا مخالفیم» و نگاه ایشان به اهمیت صدا و سیما که معتقد بودند نقص‌های صدا و سیما به پای حکومت اسلامی و نظام نوشته می‌شود. نگاهی بسیار ظریف و چند بعدی که مسئولیت متولیان فرهنگی کشور را چند برابر می‌کند.