هدف اصلی ما كسب ریو برزیل

محمدرضا کاظمی- ملی‌پوشان کشتی فرنگی جام قهرمانی را بالای سر بردند. سی و پنجمین دوره مسابقات جام جهانی کشتی فرنگی با قهرمانی تیم ملی کشورمان به پایان رسید. این مسابقات که به میزبانی شهر زیبای شیراز برگزار شد یکبار دیگر توان و اقتدار کشتی ایران را به رخ مدعیان کشید. مسابقات با حضور قهرمانان 8 تیم برتر رقابت‌های جهانی برگزار شد و طی آن تیم ایران موفق شد در فینال روس‌ها را با نتیجه هشت بر صفر از پیش رو بردارد.
نتیجه‌ای که روس‌ها را با این واقعیت آشنا کرد که آنان نباید انتظار داشته باشند با نفرات دوم و سوم خود مانعی جدی برای قهرمانان جهان و المپیک ایجاد کنند. درست به همین دلیل بود که آنان مسابقه فینال را با نتیجه یاد شده واگذار کردند. فرنگی‌کاران ما پیش از آن آذری‌ها و ترکیه را نیز با نتایج بالا شکست داده بودند به همین دلیل پیشاپیش انتظار می‌رفت به راحتی از پس روس‌ها برآیند. روس‌هایی که تقریباً هیچکدام از نفرات اصلی خود را به تهران اعزام نکرده بودند. در واقع نه تنها روس‌ها بلکه دیگر تیم‌های حاضر نیز از نفرات مطرح خود در جام جهانی شیراز استفاده نکرده بودند؟ و این در حالی است که فدراسیون کشتی و کادر فنی کشتی فرنگی بهترین و شاخص‌ترین نفرات را به مصاف رقبا فرستاده بودند. در واقع محمد بنا چند هدف را در این دوره از مسابقات دنبال می‌کرد. نخست کسب عنوان قهرمانی که سال گذشته و در نبود برخی از بزرگان، مقام نخست را به آذری‌ها تقدیم کردیم. دوم ارزیابی نفرات ملی‌پوش و سوم ایجاد روحیه و انگیزه برای حضور مقتدرانه در المپیک. دوم، ارزیابی نفرات ملی‌پوش و سوم ایجاد روحیه و انگیزه برای حضور مقتدرانه در المپیک.
به عبارت دیگر محمد بنا می‌خواست این حقیقت را به اثبات برساند که حضورش در کنار تیم تأثیر بسزایی در موفقیت قهرمانان دارد. او سال گذشته کنار تیم حضور نداشت در نتیجه سوم شدیم اما امسال توانست همه رقبا را پشت سربگذارد. هر چند همانطور که ذکر شد چهره‌های شاخص خارجی در میدان حضور نداشتند.



 در باد این پیروزی نخوابیم
به خاطر داشته باشیم که قهرمانی در مسابقات جام جهانی در مقایسه با میدان جهانی و المپیک اهمیت و ارزش چندانی ندارد. جام جهانی مسابقاتی از نوع جشنواره و فستیوال محسوب می‌شود که کسب موفقیت در آن اگر چه دلچسب اما ملاک و معیار مناسبی برای موفقیت در میادین بزرگ نیست، خصوصاً امسال که سال المپیک است و حدود دو ماه دیگر بازی‌های ریو آغاز خواهد شد. اغلب تیم‌های مدعی ترجیح داده بودند، نیروهای اصلی خود را برای آن میدان بزرگ در خانه نگاه دارند. بر خلاف فدراسیون کشتی کشورمان که علاقه وافری به جام جهانی خصوصاً از نوع آمریکایی آن دارد و از هیچ کوششی برای اعزام تیم در قالب همین رقابت‌ها به ایالات متحده فروگذار نمی‌کند. جالب آنکه اغلب، تعداد همراهان اعزامی به آمریکا بیشتر از کشتی‌گیران بوده و هست!! در هر حال مقصود از بیان این نکات تأکید بر این حقیقت است که کسب عنوان قهرمانی جام جهانی بسیار خوب و تلاش کادر فنی از جمله محمد بنا قابل تمجید است با این وجود نباید فراموش کنیم که هدف اصلی بازی‌های المپیک بوده و نباید این پیروزی‌ها ما را از مقصد اصلی دور کند. تردید ندارم که روس‌ها، آذری‌ها و دیگر مدعیان، چشم فرو گذاشته‌اند تا همه نیروهای اصلی و چهره‌های صاحب‌نام خود را در بازی‌های المپیک به میان بفرستند.
بنابر این ما باید به هوش باشیم و در باد پیروزی‌هایی چون جام جهانی نخوابیم! فرصت کوتاه است و مقصد طولانی! البته محمد بنا خوب می‌داند برای دستیابی به موفقیت باید از چه موانعی عبور کند. او مربی کارکشته و با تجربه‌ای است که توانسته در المپیک گذشته «3» مدال طلای ارزشمند برای کشورمان به ارمغان آورد.
به همین دلیل انتظارات فراوانی از او در تیم فرنگی می‌رود. از سوی دیگر و بعد از اعزام یک تیم کشتی آزاد به آمریکا و حضور آنان در مسابقات روز جهانی کشتی، اکنون تیم دیگری با حضور اغلب چهره‌های شاخص و البته همراهان ریز و درشت خود را برای شرکت در جام جهانی کشتی آزاد آماده می‌کنند. مسابقاتی که اواخر ماه جاری در لس‌آنجلس برگزار خواهد شد. به نظر می‌رسد رسول خادم در اندیشه تجدید قهرمانی سال گذشته باشد که در همین شهر برگزار شد؛ امیدواریم این نتیجه گرایی‌های پیش پا افتاده ما را از هدف اصلی که المپیک 2016 ریو باشد، غافل نکند.