از وقتی برگشته ام همسرم كارش گریه است ؛ مدالم را پس می گیرم

به گزارش نما به نقل از ایسنا، سعید عبدولی اظهارکرد: «شرمنده‌ام که دستم از مدال المپیک کوتاه ماند، هر چند این ناکامی تقصیر من نبود. چه آن‌هایی که کشتی‌گیر هستند و چه کسانی که کشتی‌گیر و کارشناس نیستند، متوجه شدند که چه ناداوری‌ای در بازی دومم شد.»


وی ادامه‌داد: «آنها با این کار تمام زحمات من و دوری از خانواده، همسر و پسرم هشت ماهه‌ام را با درآوردن مدال از چنگم، هدر دادند. من فرزند هشت ماهه‌ام را از زمانی که به دنیا آمد ندیدم و در تلاش برای گرفتن مدال المپیک بودم.»


عبدولی عنوان‌کرد: «سختی‌های زیادی کشیدم، به امید این‌ که به مدال طلای المپیک دست پیدا کنم و می‌توانستم هم به آن برسم. نه این‌که بخواهم مغرور شوم ولی بسیار تلاش کرده بودم و از نحوه کشتی گرفتنم در دو بازی‌ام این موضوع مشخص بود.»


وی خاطرنشان‌کرد: «شک نکنید که حکمتی در این اتفاق بوده و خداوند فقط خودش این حکمت را می‌داند و ما از فهم آن عاجز هستیم. من که خودم اصلا متوجه این حکمت نمی‌شوم. شاید خداوند برنامه بهتری برای من در آینده داشته باشد و شاید هم قرار بود اتفاق بدی بیفتد که شکستم مانع از این اتفاق شد. هر چند شرمنده مردم شدم ولی به هر حال به رضای خدا، راضی‌ام.»


قهرمان مسابقات جهانی ترکیه با بیان این‌که از دست دادن مدال بسیار سخت است، گفت: «بسیار ظلم است در حالی که می‌دانی می‌توانی مدال کسب کنی به آن نرسی. این موضوع خواب و خوراک را از من گرفته است. از زمانی‌که برگشته‌ام همسرم کارش گریه شده است و به من می‌گوید چرا با بغض صحبت می‌کنی. باور کنید تحمل این موضوع بسیار سخت است.»


وی با قدردانی از استقبال مردم دزفول و اندیمشک بیان‌کرد: «آنها برای من سنگ‌تمام گذاشتند و استقبال آن‌ها دل‌گرمی برای رقابت‌های بعدی من است. هر چند پیش آمدن این موضوع و دل‌شکستگی‌ای که برایم به وجود آمده، کارم را سخت کرده است ولی بازهم خدا را شکر می‌کنم.»


عبدولی عنوان‌کرد: «شک نکنید از چند روز دیگر تمریناتم را شروع خواهم کرد و به خاطر خوزستان تمرین می‌کنم چرا که خوزستان باوجود این همه استعداد، پتانسیل و منابع معدنی‌ای که دارد و سرآمد تمام استان‌های کشور است، مظلوم واقع شده. در فکر این هستم که با تمرین زیاد، پیشرفت مردم خوزستان و کشورم را ببینم.»


وی به استقبال مردم در فرودگاه تهران نیز اشاره کرد و گفت: «زمانی که وارد فرودگاه شدم هنگامی که دیدم مردم بازیکنان طلایی تیم را تشویق می‌کنند، بغض گلویم را گرفت و گفتم خدایا ای کاش من هم جزو این نفرات بودم و چرا این بلا سر من آمد.»


این فرنگی‌کار اندیمشکی افزود: «همین‌که داشتم از پله‌ها پایین می‌آمدم، تمام مردم سمت من آمدند و بازیکنان مدال‌آور فقط خانواده‌های‌شان کنارشان ماندند. واقعا آن‌ها برای من سنگ‌تمام گذاشتند و دل‌گرمی فوق‌العاده‌ای به من دادند به طوری که احساس نکردم مدال نگرفته‌ام. آن لحظه فکر کردم مدال طلای المپیک که هیچ، بلکه تمام مدال‌های تیم را به دست آورده‌ام. از آن‌ها تشکر می‌کنم و دست آن‌ها را می‌‌بوسم. امیدوارم بتوانم زحمات آن‌ها را جبران کنم.»


وی در ادامه به دیدار اولش مقابل کشتی‌گیر ترک اشاره کرد و گفت: «بازی اولم با قهرمان دنیا بود. من تا به حال هیچ وقت به کشتی‌گیران ترک باوجود این‌که آن‌ها بازیکنان ایران را بسیار اذیت می‌کنند، نباخته‌ام و توانستم در این پیکار نیز به راحتی این حریف ترک را شکست دهم.»


عبدولی ادامه داد: «این حریف بدن خود را چرب کرده بود که من متوجه این موضوع شدم. داور نیز که متوجه این کار کشتی‌گیر ترک شده بود، سه بار از او خواست که پیش کوچ خود برود و بدنش را خشک کند. پس از این‌که بازی آغاز شد، بعد از گذشت 30 ثانیه به دلیل حملاتی که داشتم، بدن این کشتی‌گیر عرق کرد و اصلا او در دستم نمی‌ایستاد و مانند ماهی شده بود ولی در نهایت توانستم با دعای مردم از سد این حریف بگذرم.»


وی درباره دیدار دومش برابر کشتی‌گیر فرانسوی نیز بیان‌کرد: «من از سد این حریف نیز گذشتم ولی آن‌ها من را دور زدند و کشتی‌گیر فرانسوی را برنده بازی اعلام کردند وگرنه مدال طلای این وزن در دستان من بود. حتی بازیکنی که قهرمان این وزن شد، او را نیز شکست داده‌ بودم. در مجموع فکر می‌کنم قسمت نشد به مدال المپیک دست پیدا کنم.