این روزها زمزمه های پخش کردن یا پخش نکردن ربنای آقای شجریان سوژه روزنامه ها شده است، روزنامه ایران هم طی مصاحبه ای با شجریان از او نقل کرده که "من برای پخش شدن کارهایم حرفی ندارم ربنای من متعلق به مردم است" در صورتیکه سال 88 طی نامه ایی به رئیس صدا و سیما گفته بودند من راضی نیستم آثارم در تلوزیون جمهوری اسلامی پخش شود! در این رابطه با آقای اسمائیل کوثری به گفتگو نشستیم
وی در خصوص حمايت روزنامه ايران از شجريان اظهار داشت: اینطور آدمها همیشه در همه دوره ها بودند و وابسته به حزب باد هستند، زمانی که ببیند در جایی احتمال وقوع خطر است زود خود را کنار کشیده و به جناحی دیگرپناه می برند و اگر شرایط دوباره تغییر کند، موضع خود را عوض می کنند و به طرف مخالفشان روی می آورند. این بحث هم به همین صورت است این آقا در سال 88 گفت راضی به پخش آثارم نیستم و حالا حرفش را تغییر داده است. اما سوال من این است آیا هر کسی که آمد و آثاری از خود به جا گذاشت ولی عملش دقیقا خلاف آثار مانده از او شد مگر اجبار است که حتما به آن فرد توجه کرد؟ زمانی ما باید به افراد بها دهیم که حتما عملشان قوی تر از حرفها و آثارشان باشد. حضرت امام (ره) فرمودند که بعضی ها استاد اخلاق بودند و کتاب اخلاق زیاد نوشتند ولی خودشان بداخلاق ترین آدمها بودند اینها حرفشان و نوشته هایشان به دل نمی نشیند و قابل استناد هم نمی شود و کسی هم به صحبتهای آن فرد توجه نمی کند چون خود کننده کار نبوده است، حال این ربنا هم به همین صورت است، درست است که صدای این آقا خوب است اما تنها حفظ کردن چند جمله بوده که به زبان آورده و به آنها باور قلبی ندارد و همچنین خلاف های دیگر هم در کارنامه خود دارد که قابل بخشش نیست. چرا باید اصرار داشته باشیم که صدای او در ماه مبارک پخش شود؟ فرد مورد نظر باید هم صدای خوبی داشته باشد هم اعمالش بهتر از صدایش باشد و رفتار مناسبی هم از خود نشان دهد تا اگر کسی خواست واقعا از خوانده های اواستفاده کند و متحول شود، بگوید خواننده اعمالش مثل صدایش خوب است پس به این چیزی که خوانده باور قلبی داشته پس می شود به او استناد کرد و راه دیگری را از روی او الگو برداری کرد.
كوثري افزود: اصل موضوع این است که صدا به تنهایی اثری ندارد، رفتار و عمل صالح آن فرد خیلی مهمتر است. لذا ما که عمل صالحی یا رفتار درستی از ایشان ندیدیم! زیرا زمانی که خطر بوده گذاشته و رفته است و یا گفته صدای من در صدا و سیما پخش نشود. اما حالا که دیده به جمهوری اسلامی نیاز دارد که بیاید و از امکانات کشور استفاده کند، به صدا و سیما گفته موردی ندارد و ربنای من را پخش کنید. به نظر بنده ربنای او اصلا نباید پخش شود بالاخره او خیلی از مسائل را رعایت هم نکرد. این روزنامه ایران هم که مطلب به نفع این آدم می نویسد از منظر و نگاه خودش می نویسد اما ما از نگاه مردم می گوییم که خیر چنین کاری نباید صورت پذیرد. و نیازی هم حس نمی شود حالا او یک ربنا خوانده که چه ؟
اسماعيل كوثري در خصوص مطرح شدن ربناي شجريان و ادعاي علاقه مردم به اين اثر اظهار داشت: آن افرادی هم که دارند این قضیه را پیگیری می کنند و بزرگش می کنند باید گفت رفتار خودشان هم خلاف همان ربنایی است که شجریان خوانده و اینها به دنبال پخشش هستند.
ما به ربنای او نیازی نداریم مگر در این 4-5 سال گذشته که پخش نشد چه اتفاقی افتاد؟ مردم نتوانستند به عبادت خودشان بپردازند؟ این صحبت ها فقط دهان پر کن است همین.