به گزارش نما به نقل از ایسنا: بحث تبدیل خیابان ویلا به بازارچه صنایع دستی از دولت نهم مطرح شد و نه تنها به نتیجه نرسید، بلکه با توجه به صحبتهای مدیران بعدی، همچنان هیچ اقدامی برای هنریترین خیابان تهران صورت نگرفته است.
شاید بتوان خیابان ویلا را به واسطه فروشگاههای متعدد صنایعدستی، به نوعی هنریترین خیابان تهران نامید؛ خیابانی که در دهه 40 اهمیت بسیاری داشته و به واسطه حضور ساختمان اتاق بازرگانی و هتلهای مدرنی که در اطراف آن ساخته شد، محلی برای عبور و مرور تاجران و گردشگران ایرانی و خارجی بوده است. اما حالا صاحبان فروشگاههای صنایع دستی در این خیابان از نبود فروش گلایه دارند و بسیاری هم به فکر تغییرشغل هستند.
معاون صنایع دستی دولت قبل درباره خیابان ویلا و تبدیل آن به بازارچه و پیاده راه صنایع دستی با شهردار تهران و رييس شوراي شهر وقت و استفاده از فضاهاي شهري بهمنظور ايجاد بازارچه مکاتباتی انجام داده و معتقد بود: بهترين مكان ايجاد بازارچه در تهران خيابان ويلا است كه بيش از 100 فروشگاه دارد. اگر شهرداري همت كند و اين خيابان را پيادهرو كند، ميتوان مراكز فروش لباسهاي سنتي، رستورانها و داروخانهها را در كنار فروشگاههاي صنايع دستي و آژانسهاي مسافرتي در اين خيابان متمركز كرد.
بلاتکلیفی «هنریترین خیابان تهران»
او با بیان اینکه ايجاد بازارچهي صنايع دستي در خيابان ويلا، بيش از يك ميليارد دلار اعتبار ميخواهد، اظهار کرده بود: در اينباره با آقاي چمران ـ رييس شوراي شهر تهران ـ صحبت كردم. هرچند او با پيادهرو كردن خيابانها مخالف است، اما پيادهرو كردن خيابان ويلا را تأييد كرد.
با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید طرح پیاده راه سازی خیابان ویلا باز هم مطرح شد و بهمن نامور مطلق- معاون صنایع دستی دولت تدبیر و امید طرح این خیابان برای صنایع دستی را به عنوان یک پیشنهاد خوب مطرح و بیان کرد: «اگرچه این طرح در زمان دولت قبل مطرح شد، اما جزو طرحها و پیشنهادات خوب بود که ما هم به دنبال پیگیری و اجرای آن هستیم تا در صورت امکان، این مسیر به پیادهراه صنایع دستی پایتخت تبدیل شود»
مدیرکل میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری استان تهران نیز خردادماه سال گذشته از تبدیل خیابان نجاتاللهی (ویلا) به پیادهراه صنایع دستی خبر داد و اظهار کرد: برای آنکه یک خیابان به بورس تبدیل شود، به دو ویژگی جامع و مانع بودن نیاز دارد. خیابان ویلا از جامعیت به این معنی که انواع صنایع دستی را در آن میتوان یافت برخوردار است، اما هنوز آنچنان که باید و شاید، مانع نیست.
رجبعلی خسروآبادی همچنین درباره منظورش از «مانع» بودن بیان کرد: مانع بودن یعنی اینکه برای کسی به صرفه نباشد که غیر از صنایع دستی، چیز دیگری در خیابان ویلا بفروشد مثل سهراه امین حضور که فقط به لوازم خانگی اختصاص دارد.
او سال گذشته از نامهنگاری و تشکیل جلسه با شورای شهر و معاونت ترافیک در این باره خبر داد و گفت: ما با معاونت ترافیک تهران صحبت کردهایم تا خیابان و مسیر جایگزینی را تعریف کنند. چراکه در تهران بهترين محل برای تبديل به بازارچه صنايعدستی، خيابان ويلاست و ما نبايد دنبال احداث فضاهای تازه و غيرواقعی باشيم، در حالیكه خيابانهايی مثل خيابان ويلا آماده تبديل شدن به بازارچه است.
به گفته او یکی دیگر از مواردی که باید به آن توجه شود، معرفی ارزش افزوده صنایع دستی و فراهم آوردن بسترهای لازم برای سرمایهگذاری سازمانها و شرکتهای دیگر است. گرچه ما هنوز نتوانستهایم طوری برنامهریزی کنیم که سازمانهای مختلف از صنایع دستی، جهت توانمندی اقتصاد ملی بهره ببرند.
مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری درباره اینکه سرانجام خیابان ویلا چه میشود؟ پاسخ جدیدی نداشت و تنها به این چند جمله اکتفا کرد: وقتی صحبت از بستن خیابان ویلا میشود میگویند باید خیابان جایگزینی باشد که ترافیک خیابان ویلا را به آنجا هدایت کنیم. اگر بخواهیم خیابانی را به صنایع دستی اختصاص دهیم نمیتوانیم اجازه دهیم ماشین در آن عبور و مرور کند.