به گزارش نما به نقل از فارس، «جوزف هیرت» 86 ساله سالها ادعا میکرد که مدتی در «آشوتیس»؛ معروفترین اردوگاه کار اجباری نازیها زندانی بوده اما با استفاده از غفلت ماموران از محلی که سیمخاردارها پاره شده بودند، موفق به فرار شده است.
وی همچنین مدعی بود که «یوزف منگله» پزشک معروف نازیها را از نزدیک دیده است و به واسطه همین ادعاها بارها برای سخنرانی به عناوین مختلف از جمله بازگویی خاطرات برای دانشجویان و دانش آموزان در دانشگاهها و مدارس و نیز حضور در مراسم یادبود قربانیان هولوکاست دعوت میشد.
بنابر گزارش روزنامه «گاردین»، چندی پیش «اندرو راید» معلم تاریخ یکی از دبیرستانهای نیویورک که هیرت برای سخنرانی به دبیرستان محل کار وی آمده بود، متوجه تناقضگویی وی شد.
نازیها روی بازوی افرادی که در این اردوگاه زندانی میشدند،شمارهای خالکوبی میکردند. این معلم تاریخ شماره روی بازوی هیرت را یادداشت کرد. راید با مراجعه به مرکزی که دادههای قربانیان در آن نگه داشته میشود، متوجه شد که این شماره متعلق به فردی به نام «پریمو لوید» شیمیدان یهودی است که در آشویتس کشته شده است.
راید همچنین در بررسیهای خود فهمید که امکان ندارد که هیرت، منگه را دیده باشد چرا که در زمانی که وی مدعی است در آشویتس بوده، منگه در این اردوگاه نبوده است.
پس از آنکه راید درباره هیرت دست به افشاگری زد، وی ناچار شد اعتراف کند که در تمام این سالها دروغ میگفته است. هیرت با این حال گفت که برای زنده ماندن خاطرات آشویتش، اقدام به داستانسرایی کرده است.
هیرت تنهای یکی از افرادی است که در سالهای پس از جنگ جهانی دوم و با تکیه بر داستانهایی از جنایات نازیها کسب شهرت کرده است.
در تاریخ معاصر نسلکشی از جمله کشتار یهودیان در فاصله سالهای 1941 تا 1945 به هولوکاست تعبیر شده است. این موضوع یکی از نقاط بحث برانگیر تاریخی در برهه جنگ جهانی دوم است با این حال در سالهای پس از جنگ، اسرائیل و دولتهای حامی این رژیم تحقیق در این زمینه و نقدهای وارده بر گزارشهای منتشر شده در این زمینه را همواره نوعی خط قرمز دانستهاند. همین اقدامات، زمینه را برای دروغپردازی درباره آنچه در اردوگاههای کار نازیها رخ داده، مساعد کرده است.