شرح دعای روز بیست و ششم ماه رمضان

به گزارش نما به نقل از ایرنا، مرحوم آیت‌الله مجتهدی تهرانی در شرح فرازهای دعای روز بیست‌وششم ماه مبارك رمضان می‌گوید: ماه رمضان، فصل درآمد معنوی و كسب ثواب است، حتی خوابیدن و نفس كشیدن در این ماه عبادت محسوب می‌شود.

شرح فرازهای دعا

آیت‌الله مجتهدی تهرانی در شرح فراز 'اللهمّ اجْعَل سَعْیی فیهِ مَشْكوراً' می‌گوید: در این بخش از دعا می‌خوانیم، خدایا سعی و تلاش ما در ماه رمضان را بپذیر! واژه 'مشكوراً' به معنای 'تشكرن كن' است و مقصود آن در این دعا 'بپذیر' و 'قبول كن' است.

وی می‌افزاید: آدم زحمت می‌كشد و روزه می‌گیرد، گرسنه و تشنه می‌شود؛ اما غذا و آب نمی‌خورد و كم‌خوابی ماه رمضان را تحمل می‌كند و اگر خدا تلاش‌های ما را قبول نكند، كاری از ما ساخته نیست. اگر زحمتی و رنجی كشیده شود و حاصلی در پی نداشته باشد، اتفاق ناگواری افتاده است.

این استاد اخلاق می‌گوید: ما باید غصه بخوریم كه نكند اعمال ما را آفت بزند. مثلا یك غیبت می‌تواند تمام زحمات ما را هدر دهد. اگر غیبت كنید 40 روز اعمال خوب شما در نامه اعمال شخص غیبت شونده نوشته می‌شود و اگر عمل خوبی نداشته باشید، گناهان آن شخص در نامه اعمال شما نوشته می‌شود. این روایت از معصوم (ع) است.

وی ادامه داد: باید به خودمان بپردازیم و ببینیم كه خودمان چه كار كرده‌ایم؛ آیا هیچ عیبی نداریم؟ گل بی‌عیب خداست و ممكن نیست كه ما عیب نداشته باشیم. در روایت آمده كه 'چه می‌شود انسان را، یك خار كوچك را در چشم رفیقش می‌بیند؛ اما شاخه‌ای كه در چشم خودش رفته را نمی‌بیند.'

آیت‌الله مجتهدی تهرانی تصریح می‌كند: این روایت كنایه از این است كه انسان عیب‌های بزرگ خود را نمی‌بیند؛ اما عیب كوچك مردم را می‌بیند.

این عالم ربانی در ادامه اظهار می‌كند: این حدیث از معصوم (ع) است كه خوش به حال كسی كه عیب خودش را می‌بیند و به عیب كس دیگری كاری ندارد.

وی در ادامه در شرح 'وذَنْبی فیهِ مَغْفوراً وعَملی فیهِ مَقْبولاً' می‌گوید: در این فراز از دعای روز بیست‌وششم ماه رمضان خدا می‌خواهیم تا گناهان ما را بیامرزد و اعمالمان را قبول كند! از خدا می‌خواهیم تا گناهانی كه پیش از ماه رمضان انجام داده‌ایم را ببخشد؛ چون ماه رمضان، فصل درآمد معنوی و كسب ثواب است، حتی خوابیدن و نفس كشیدن در این ماه عبادت محسوب می‌شود.

آیت‌الله مجتهدی تهرانی تاكید می‌كند: در ماه رمضان این همه درآمد وجود دارد و آیا امكان ندارد با این همه درآمد كسب شده، انسان جان خودش را از گرو دربیاورد؟ پیامبر اسلام در خطبه شعبانیه می‌فرماید: 'پشتتان از گناه سنگین شده و به گرو رفته است و در ماه رمضان بدنتان را از گرو در بیاورید.'

وی ادامه می‌دهد: برخی هنگام نماز صبح نمی‌توانند به خاطر سنگینی بلند شوند كه از آثار گناه است. شخصی به امام حسن عسگری (ع) گفت كه هرشب قصد می‌كنم تا نماز شب بخوانم؛ اما نمی‌شود. امام فرمود: 'گناه تو را زنجیر كرده است.' دلیل اینكه كسی دلش می‌خواهد نماز شب بخواند اما نمی‌تواند، انجام گناه است و با استغفار می‌تواند آن را رفع كند.

این استاد بزرگ اخلاق و حوزه در ادامه سخنان خود درباره بیدار شدن در هنگام سحر و استفاده كردن از بركات آن تاكید و بیان كرد: شعری هست كه می‌گوید 'هر كه سحر ندارد از خود خبر ندارد' هر كسی كه هنگام سحر خواب است، نمی‌داند كه كیست و باید خود را پیدا كند. حدیث از معصوم (ص) است كه می‌فرماید، عجب است كه مردم به دنبال گمشده خود هستند اما به دنبال خود نمی‌گردند.

وی می گوید: وضو بگیرید و شب در تاریكی صد بار از خودتان بپرسید كه من كه هستم؟ شاید خودتان را پیدا كنید. اگر خودت را پیدا كردی هوس نماز شب پیدا می‌كنی.

وی در ادامه در شرح 'وعَیبی فیهِ مَسْتوراً' می‌گوید: خدایا كاری كن تا عیب من مستور باشد و كسی از عیبم مطلع نباشد! خدا 'ستارالعیوب' است و نگذاشته تا كسی از گناهان ما اطلاع پیدا كند. حدیث است اگر گناه بو داشت دو نفر كنار هم نمی نشستند. اگر عیب آدم عیان می‌شد كسی جنازه كسی را دفن نمی‌كرد.

آیت‌الله مجتهدی در شرح فراز پایانی دعا می‌گوید: در پایان دعا می‌گویم ای خدایی كه از همه شنونده‌ها تو شنواتری! خدا همه چیز را می شنود. اگر یواش هم حرف بزنیم خدا باز هم می‌شنود. حضرت موسی (ع) به خدا گفت كه خدایا، اگر نزدیكی من یواش صحبت كنم و اگر دوری بلند صحبت كنم؛ خدا فرمود: 'من همنشین كسی هستم كه یاد من باشد.' خدا شنواترین است؛ پس می‌گوییم، ای خدایی كه از همه شنوایان شنواتری، این دعاها را درباره ما مستجاب كن!