به گزارش نما - «خبرجنوب» نوشت: سرپرست امور موزه ها و اماکن تاریخی فارس از راه اندازی کارگاه مرمت آثار در مجموعه جهانی تخت جمشید خبر داد.
مهدي نجفي با اشاره به ازسرگيري فعاليت كارگاه مرمت آثار تاريخي در مجموعه جهاني تخت جمشيد، گفت: با توجه به اينكه اشياي تاريخي كه در سايت هاي باستاني كشف مي شود قبل از مستندنگاري بايد پاكسازي و مرمت شود از اين رو راه اندازي كارگاه مرمت آثار در فارس يك ضرورت به شمار مي رود.
به گفته وي، فعاليت اين كارگاه به صورت مستمر در مجموعه جهاني تخت جمشيد به زودي آغاز خواهد شد و سفال هاي مكشوفه از سايت هاي باستاني استان در اين كارگاه تخصصي با حضور كارشناسان مجرب و آموزش ديده و متخصص مورد مرمت قرار مي گيرد.
نجفي با بيان اينكه اكثر سفال هاي مرمت شده در چنين كارگاه هايي در معرض ديد عموم علاقه مندان قرار مي گيرد، افزود: آثاري كه هم اينك در موزه تخصصي تخت جمشيد و يا ديگر موزه هاي استان به نمايش درآمده، مرمت و مستندنگاري شده و وضعيت آنها تثبيت شده است.سرپرست امور موزه ها و اماكن تاريخي اداره كل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري فارس در ادامه اضافه كرد: به طور مثال يكي از آثار ارزشمند سفالي كه در يكي از روستاهاي شهرستان مرودشت كشف شد متعلق به دوره هخامنشيان است كه درون آن اسكلت كودكي وجود دارد.وي افزود: اين سفال كه ارتفاعش 45 سانتي متر و قطر آن 70 سانتي متر است با انجام اقدامات مرمتي و پاكسازي در موزه تخت جمشيد و در معرض ديد عموم قرار گرفته است.
نجفي همچنين گفت: اين ظرف سفالي در جريان يك حفاري كشف شده و با اينكه قسمت هايي از آن آسيب ديده ولي با انجام مرمت و پاكسازي، قابليت اين را داشت كه در معرض ديد عموم قرار گيرد چرا كه بيانگر بخشي از فرهنگ و آئين تدفين مردگان در ايران باستان است.
سرپرست امور موزه ها و اماكن تاريخي فارس در ادامه اضافه كرد: در دوران پيش از تاريخ، مردگان را به صورت جنيني در ظروف سفالي قرار مي دادند و در محل سكونتشان دفن مي كردند زيرا معتقد بودند كه 4 عنصر آب، آتش، خاك و باد، مقدس است و نبايد اين عناصر آلوده شود.نجفي افزود: اجساد مردگان تا قبل از دوره ساسانيان درون ظروف سفالي قرار مي گرفته و افرادي چون كودكان و يا كساني كه مسئوليت خاصي داشتند در كف خانه هاي مسكوني دفن مي شدند.
به گفته وي، اين نوع شيوه تدفين در دوره ساسانيان تغيير كرد به طوري كه اجساد مردگان در اين دوره بر فراز كوه ها قرار مي گرفته تا خوراك حيوانات و پرندگان شوند و سپس استخوان هايشان در استودان هايي كه در دل كوهها ساخته شده بود جاي مي گرفت.
نجفي در ادامه گفت: ظرف سفالي كه هم اينك استخوان هاي كودكي در آن وجود دارد متعلق به دوره هخامنشيان است و درون آن ظروف غذا نيز وجود دارد كه اين روش تدفين به دوره هاي پيش از تاريخ برمي گردد.