به گزارش نما به نقل از پارس نیوز، فیلمهای کمدی که سال 95 را با خیز بلندی برای رسیدن به صدر جدول فروش سینما آغاز کردند، هنوز هم در صدر پرفروشترین فیلمهای سینما قرار دارند و با ورود فیلم کمدی «ناردون» این روند همچنان ادامه دارد. «ناردون» در چند روز اول اکران با فروش خوبی روبهرو شده و این نشانهای از تغییر ذائقه سینمادوستها است که امسال دست به دست هم دادهاند تا سینمای کمدی را بعد از مدتها حاشیهنشینی به صدر بیاورند.
اوضاع سینما نشان میدهد خندیدن به اولویت اول کسانی که به سینما میروند، تبدیل شده است. از ابتدای سال تا به حال فیلمهای «من سالوادور نیستم»، «50 کیلو آلبالو»، «بارکد»، «دراکولا»، «زاپاس» و «ناردون» همگی از فروشهای خوب و شروعهای مناسبی برخوردار شدهاند. این موضوع فارغ از محتوای این فیلمها که بعضاً قابل دفاع هم نیست، قابل بررسی است.
فیلمسازی در کشورمان با فیلم کمدی آغاز شد. اولین فیلم صامت ایرانی با نام «آبی ورابی» فیلمی کمدی بود و استقبال خوب مردم از آن فیلم باعث شد تا دومین فیلم تاریخ سینمای ایران نیز با نام «حاجی آقا آکتور سینما» نیز فیلمی کمدی باشد. اگرچه سینما در ایران با فیلم کمدی آغاز شد اما در سالهای اخیر میزان ساخت فیلمهای کمدی با افت چشمگیری نسبت به فیلمهای درام همراه بوده است.
در عوض درامهای اجتماعی هیچ وقت از حاشیه امن فروش مناسب که کمدیها در اختیار داشتهاند برخوردار نبودهاند. موفقیت تضمین شده فیلمهای کمدی باعث شد امسال چند کارگردان که هیچ سابقهای در تولید فیلمهای کمدی ندارند با فیلمهای طنز به سینما بیایند. منوچهر هادی که معمولاً فیلمهای گزنده و تلخی را میسازد، با «من سالوادور نیستم» در صدر فروش سینما قرار گرفته است. مانی حقیقی کارگردان سینمای شبهروشنفکری نیز با کمدی سطحی «50 کیلو آلبالو» از مرز 10 میلیارد تومان فروش عبور کرده و مصطفی کیایی کمدیترین فیلمش را با نام «بارکد» ساخته است که در آخرین روزهای اکران نیز فروشش از 10 میلیارد تومان فراتر رفته است.
برزو نیکنژاد هم در این شرایط سراغ کمدی رفته است و «زاپاس» را که شباهت انکار ناپذیری با سریالهای طنز تلویزیونی دارد، ساخته است. فیلمی که با 4 میلیارد تومان مجموع فروش، شرایط خوبی در جدول فروش سینما دارد. فریدون حسنپور هم امسال تجربه ساخت کمدی را با «ناردون» به دست آورده است. فیلمهای کمدی سال 95 را با فروش خوب شروع کردهاند و بر تعداد کمدیسازهای سینما افزوده شده است، ولی نکتهای که هنوز بیپاسخ مانده این است که چرا مردم سینما را فقط برای خندیدن دنبال میکنند!